…και σήμερα που διαβάζεται το Ευαγγέλιο της Τελικής Κρίσης, ειλικρινά σας το λέω ότι δεν μπορώ παρά να σκέφτομαι πόσο είμαστε* γενιά ‘άπιστος και διεστραμμένη’… Αλλά και για αυτό, επειδή είμαστε και ήρθαμε μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, η κρίση, αν μπορούμε κυριολεκτικά να την ονομάσουμε έτσι -που δεν μπορούμε, γιατί είναι απλώς η συνέπεια της ελεύθερής μας επιλογής- , θα γίνει ακόμη απαλότερη…
Αχ, πλην, όμως, αυτοί οι άνθρωποι, που εμείς ονομάσαμε ελαχίστους, ενώ ο Χριστός τους ονομάζει αδελφούς, εμμέσως πλην σαφώς, θα μας κρίνουν, όπως μας κρίνουν ήδη τώρα με την πρόγευση της Κόλασης που επιλέγ-ουμε(μαζί και εγώ) δια μέσου της παληάς εκείνης αδιαφορίας μας προς εκείνους που πάντα βρίσκει δικαιολογίες, εύσχημα λόγια, προφάσεις (-αηδιαστικά πράγματα)……