Χριστούγεννα: Ένα ‘μυστήριο κραυγής’

Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, το 12ήμερο των Χριστουγέννων είναι και φέτος εν εξελίξει. Όλες αυτές τις μέρες ανταλλάζουμε τις ευχές και τους πολυχρονισμούς μας και θ’
ανταλλάξουμε κι άλλους. Όσο όμως «χρόνια πολλά, με υγεία» -όπως καλοπροαίρετα ευχόμαστε ή μας εύχονται- και αν ζήσουμε, όσο δηλαδή και αν γίνουμε ακμαιότατοι
Μαθουσάλες που «χαίρουν άκρας υγείας» (πράγμα που είναι όντως ευκταίο), το «πρόβλημα» παραμένει: η ζωή του ανθρώπου στην παρούσα κατάσταση είναι πεπερασμένη και όχι άπειρη. Η αναχώρηση από αυτήν δηλαδή είναι βέβαιη και ωστόσο είναι ένα ζήτημα που «εξορκίζεται» με… φοβερούς όρκους. Η παρούσα ζωή μας στη γη, έτσι, σήμερα δείχνει να μοιάζει αρκετά με τη λογοτεχνική φαντασία του νεαρού Αμερικανού συγγραφέα Blake
Grouch στη σειρά βιβλίων -και τηλεοπτική σειρά- «Wayward Pines». Κατά τρόπο που
θυμίζει το -συνταρακτικότερο ακόμα- «Ζουν ανάμεσά μας» του Κάρπεντερ, η ζωή στη
φανταστική ορεινή αυτή κωμόπολη του (φερώνυμου) έργου καθοριζόταν από κάποιους
κανόνες, που τηρούνταν αυστηρά και απαρέγκλιτα, δια ροπάλου: «Μην προσπαθείς να
φύγεις», «Μη συζητάς το παρελθόν», «Δούλεψε σκληρά, να είσαι ευτυχισμένος, απόλαυσε τη ζωή σου [εδώ]…» Όπως φαίνεται, όλα αυτά ισχύουν κατ’ αντιστοιχία για την παρούσα ζωή.