Αποκατάσταση της τεχνοκρατίας

Η είδηση είναι γνωστή. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικ. Σακελλαροπούλου δήλωσε προχτές, στην επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας ότι: «ο λαϊκισμός ριζώνει στις αντιφάσεις και τις ανισότητες, αμφισβητώντας ανοικτά τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπονομεύει τη διάκριση των εξουσιών και την ισορροπία του πολιτεύματος. Τα θεσμικά αντίβαρα, όμως, είναι θεμέλια του Κράτους Δικαίου και δεν υποτάσσονται στις πλειοψηφίες και τους εφήμερους συσχετισμούς. Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους». Ένας είναι ο εχθρός: ο λαϊκισμός, το έχουμε πει αυτό. Ο λαϊκισμός κατά τους «αντιλαϊκιστές» είναι πάντα έντονα αρνητικά προσημασμένος. Ο λαϊκισμός εδώ μάλιστα, προφανώς (μιλάμε για τη πτώση της Χούντας) και σχετίζεται απόλυτα με τη… Δικτατορία του Παπαδόπουλου και το χαρακτήρα της. Έχει ενδιαφέρον ότι ένας ξένος (Αμερικανός, πρώην αριστερός) συγγραφέας, σε ένα έργο του περί ιμπεριαλισμού και επανάστασης, ο David Horowitz, έβλεπε τη δικτατορία του Παπαδόπουλου ως αποτέλεσμα της αντίθεσης στον «εθνικισμό» και τον «δημοκρατισμό» (πρβλ. θέληση του λαού, λαϊκά συμφέροντα, λαϊκισμό) του Κέντρου, δηλαδή της Ενώσεως Κέντρου.   

Νεοελληνικός Καλοκαιρισμός και 3S

Τα λέγαμε και πέρσι τον Αύγουστο -και τα επαναλαμβάνουμε σήμερα που ο καύσωνας χτυπάει κόκκινο, κατακόκκινο- ότι το κυρίαρχο στρατηγικό αφήγημα της προσέλκυσης τουριστών αυτής της πολύπαθης πατρίδας ήταν για δεκαετίες και ακόμη είναι το 3S: Sun, Sea, Sand. Δηλαδή, λέμε στους ξένους: ελάτε στην Ελλάδα, για να απολαύσετε τον καυτό ήλιο, τη θάλασσα, την αμμουδιά.
-Θέλετε ταβερνάκι;
Έχουμε.
-Θέλετε σουβλάκι;
Έχουμε.
-Θέλετε μπιτσόμπαρα;
Έχουμε.

Μάλιστα, άλλοι, και off-the-record και επίσημα, επεκτείνουν το 3S, στην ευρύτερή του μορφή, το 4S ή το 5S (Sun, Sea, Sand, Sex, Spirits). Δηλαδή, σου λέει ο τάδε μεγαλοπαράγοντας (θα το πω όσο «ευπρεπέστερα» μπορώ, για να μη σας σοκάρω), οι τουρίστες έρχονται εδώ για να το ρίξουν έξω. Για να τα φορτώσουν όλα (όλα όμως) στον πετεινό, να πιουν μπέρμπον μπόμπες και να… «φάνε τα μούσμουλα» (που θά’ λεγε κι ο Θεοτοκάς) με όποι@ λάχει. Αυτοί κάνουν κραιπάλες, εμείς βγάζουμε φράγκα. Εσείς τι πρόβλημα έχετε;

Ρομανώφ και Επταετία

Χτες, 20 Ιουλίου του 2022, ήταν η 48η επέτειος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Της εισβολής αυτής, που ακολούθησε το πραξικόπημα στην Κύπρο (15 Ιουλίου 1974), έπεται χρονικά η πτώση και της ιωαννιδικής δικτατορίας, στις 24 Ιουλίου.

Στις 17 Ιουλίου επίσης ήταν η 104η επέτειος της εκτέλεσης του Τσάρου Νικολάου Ρομανώφ και της οικογένειάς του. Το ρωσικό Πατριαρχείο έχει προχωρήσει στην αγιοκατάταξη της οικογένειας των Ρομανώφ, όχι ωστόσο λόγω της «αμφιλεγόμενης», όπως λέει χαρακτηριστικά, πολιτικής του Τσάρου Νικόλαου αλλά λόγω της «παθοφορίας» του, με άλλα λόγια διότι δέχτηκε το πάθημά του από τους Μπολσεβίκους με ταπεινότητα. Ο τσάρος Νικόλαος, όταν οδηγήθηκε στην εκτέλεση το έτος 1918, ήταν ήδη ηττημένος. Εντούτοις, αν πιστέψουμε και στην κριτική του Κορνήλιου Καστοριάδη, όπως τη γράφει μέσα στο κορυφαίο βιβλίο του με τίτλο “Γραφειοκρατική κοινωνία”, οι ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης και συγκεκριμένα ο Ιωσήφ Στάλιν προχώρησε και στη φυσική εξόντωση των αστικών στρωμάτων, μετά την ήττα τους στην Οκτωβριανή Επανάσταση. Αυτό έρχεται σε προφανή αντίθεση με τη λογική των Σαντινίστας, όπου μετά τη νίκη της επανάστασης στη Νικαράγουα, διακηρύχθηκε για τους ηττημένους αστούς: “η δική μας εκδίκηση θα είναι η συγχώρεση”.

Ο «ψηλολέλεκας» που «δεν έχει καρδιά»

Μητσοτάκη…

εγώ σε φιλοξένησα, σε κέρασα φαγητό, συμφωνήσαμε να μιλάμε χωρίς τρίτους, αλλά μετά από 15 μέρες πήγες στις ΗΠΑ και μίλησες και εναντίον μας και για το F-16… Αυτά δεν τα χάφτουμε, Μητσοτάκη. Η μαγκιά αυτού του λαού δεν χάφτει τέτοια…

Αυτά είπε πριν μερικές μέρες ο πρόεδρος Ερντογάν στο δικό μας τον πρόεδρο… Με άλλα λόγια, του είπε περίπου: «ρε μπαγάσα… με γέλασες άσχημα… είσαι αφιλότιμος και ασυνείδητος… δεν έχεις καρδιά σαν και μας εδώ και μαγκιά…» 

Αυτά τα λόγια μου θυμίζουν τα περίπου 15-20 λεπτά που είδα κάποτε από ένα τούρκικο σίριαλ (στις καλές τους εποχές) από κάποια τηλεόραση άλλου (διότι εγώ την έχω πεταμένη, ως γνωστόν, προ πολλού). Ένας απ’ τους χαρακτήρες μιλούσε σε κάποιον άλλο για τον Ψηλολέλεκα, με τον οποίο είχε κόντρα. Αυτό είναι θέμα καρδιάς -του έλεγε- και ο Ψηλολέλεκας δεν έχει καρδιά...

Ένας είναι ο εχθρός: ο «λαϊκισμός»

Επιεικώς απογοητευτική κρίνεται η παρουσία πολλών από τους αστέρες του πολιτικού συστήματος αυτές τις μέρες στα συνέδρια των πολιτικών κομμάτων.

Στο 14^ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, που διεξήχθη στις 6-8 Μαΐου, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης μίλησε για τη μεγάλη σήμερα ισχύ της Ελλάδας (ισχύ να αγοράζει τα οπλικά συστήματα και να παίρνει τις θέσεις που της επιβάλλουν), τα πολλά συνέδρια που διοργάνωσε ως πρόεδρος (με ξένα κόλλυβα, εννοείται, και κόκκινα δάνεια που «πρέπει να διαγραφούν»), για τις «φρεγάτες και τις… γραβάτες» που έφερε και δε θέλουν οι αντίπαλοί του (εννοώντας μάλλον την αξιωμ. αντιπολίτευση).