Ποιος είναι αυτός ο Μπρέιβικ;

Λοιπόν, αυτές τις ημέρες υπήρξαν ποικίλες τοποθετήσεις για το γεγονός της αναίρεσης 93 ανθρώπων από τον Νορβηγό Αν. Μπρέιβικ σε κατασκήνωση νέων του εργατικού κόμματος… Θα προσπαθήσουμε παρακάτω να καταγράψουμε μερικές:
1)Ήταν Μασώνος που ήθελε να σώσει την Χριστιανοσύνη που έχει όλη η Ευρώπη κοινή, ως γνωστόν, στον ρου της Ιστορίας
2)Ήταν Ναΐτης Ιππότης που ανήκε και συμμετείχε επιβεβαιωμένα στην σχετική Στοά -όχι δεν ήταν η Thule Gesellschaft- που πάλευε όμως για την Χριστιανική Ευρώπη
3)Ήταν ακροδεξιός-νεοναζιστής και ταυτόχρονα άκρως φιλοσιωνιστής που πάλευε ενάντια στην ισλαμομαρξιστική συνωμοσία που προωθούσε το αντίστοιχο κυβερνών κόμμα-ΠΑΣΟΚ(Εργατικό Κόμμα- πρβλ. και το New Labour Party στην Αγγλία) της Νορβηγίας
4)Είναι Νορβηγός και ταυτοχρόνως «ελληναράς»· που έπαιζε πολλά βιντεοπαιχνίδια με sniping και, ακόμη, έκανε τρελίτσες, απερισκεψίες.

Ελεγεία και σάτιρες

Χρέος ως ποσοστό του Α.Εγ.Π.(Ακαθαριστου Εγχώριου Προϊόντος)-Ελλάδα&ΗΠΑ

   Σήμερα διεξάγεται η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. και συνεπώς την ώρα αυτή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα αποφασισθεί. Έτσι, μπορούμε απρόσκοπτα να συνεχίσουμε την κριτική μας στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής που μόλις προ ημερών υπερψηφίστηκε. Ο τόπος, με αυτή την υπερψήφιση που τόσο ανακούφισε το Βερολίνο, λαμβάνει 12 δισ.ευρώ, με τα οποία μπορεί να τακτοποιήσει ακριβώς τόκους και πληρωμές ληξιπρόθεσμων ομολόγων· είναι άλλωστε δικαιούχοι οι άνθρωποι, μην τους βάλουμε σε στενοχώριες τώρα…

Κρούγκμαν versus «Καθημερινή» για την Ευρώπη/Ευρώ

Δεν γίναμε ακόμη "σοβαροί Ευρωπαίοι"

Ίσως τελικά να είναι γραφτό μας να έχουμε τέτοιους ευυπόληπτους γραφείς σε αυτόν τον τόπο· ένας εξ αυτών λέει και, για να θυμηθώ το πώς το είχε πει -ηλιθίως ή με κάποια κακεντρέχεια- η Σιμόν ντε Μπουβουάρ (στο «η σκέψη της Δεξιάς σήμερα» ήταν) για ένα ρητό του Σατωμπριάν, επιπλέον δείχνει να το πιστεύει, να το λέει σοβαρά :

Ίσως τελικά να είναι γραφτό μας να χρεοκοπήσουμε. Υπάρχουν στιγμές που διαισθάνεται κανείς πως η άτυπη συμμαχία των δυνάμεων που μας ωθούν σε αυτή την κατεύθυνση είναι πολύ ισχυρή και δεν παλεύεται. Αρχικώς επρόκειτο για μια ετερόκλητη συμμαχία που περιελάμβανε: αντιευρωπαϊκά στοιχεία από την Αριστερά έως τα πολύ αντιδραστικά στοιχεία της Εκκλησίας, το βαθύ συνδικαλιστικό κράτος που δίνει μάχη για τη διατήρηση ενός μη βιώσιμου στάτους κβο, πολιτικούς που δεν θέλουν να είναι πολιτικοί χωρίς χρήμα ή δουλειές για να μοιράσουν, μέσα ενημέρωσης τα οποία λαϊκίζουν φρικτά επειδή κάποιος που λαϊκίζει περισσότερο τους κέρδισε τρία βράδια σε τηλεθέαση, χρεοκοπημένους επιχειρηματίες που θέλουν είτε να κρύψουν τη δική τους χρεοκοπία μέσα στο γενικό κακό είτε να μας αγοράσουν φτηνά με όσα (κλεμμένα) έβγαλαν έξω, 50άρηδες συνταξιούχους ΔΕΚΟ ή 60άρες άγαμες κόρες που παίρνουν σύνταξη ενάντια σε κάθε λογική.

Αυτοί αρχικώς. Τώρα, όμως, προσετέθησαν κατά τον σοφό γράφοντα και άλλοι, που παραταύτα οφείλονται στα «τραγικά λάθη της κυβέρνησης» :

α) οι άνεργοι

β)μια μεσαία τάξη που έχει δουλέψει σκληρά και έχει ματώσει για να βάλει τα παιδιά στα ιδιωτικά

Με όλα αυτά, όμως, τι συμβαίνει; Οι ξένοι ανησυχούν τόσο πολύ που έχουν πάρει πασατέμπο και οσονούπω θα φτάσουν στα όριά τους!!! Οι βρετανικές και οι γαλλικές τράπεζες δεν θα έχουν ούτε τον 300πλάσιο μισθό του μέσου να δώσουν στα ανώτατα διοικητικά στελέχη τους. Εμείς δε οι χαζοανατολίτες κινδυνεύουμε το φθινόπωρο να μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη, που άλλωστε εκεί ωθούσαν έκπαλαι και τα πιο αντιευρωπαϊκά- αντιδραστικά στοιχεία της Εκκλησίας και η αντιευρωπαϊκή Αριστερά, κόντρα άλλωστε και στις προοδευτικές προτάσεις του γνωστού διανοητή Ν. Δήμου, καθώς και του αρνούμενου -λόγω της αχαριστίας μας- να αναλάβει την σωτηρία της χώρας αφού δεν προχωρούμε σε καθολικές αποκρατικοποιήσεις Αλ. Παπαδόπουλου· όλα αυτά σαν μην έφθανε η απώλεια του κου Σημίτη: αυτή είναι η Ελλάδα, όπως μας είπε και Εκείνος, αγαπητοί μου, και μην το αρνείσθε.

ΠΑΝOΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: O πλανήτης θα ήταν παράδεισος, αν…

Από την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Πάνου Κατσιμίχα στον Χρήστο Μιχαηλίδη, που δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» (2.7.2011).
Σχόλιο; Τι να πούμε εμείς; O Πάνος Κατσιμίχας τα λέει όλα:
Όσο για τον Θεό του τραγουδιού μας, αυτό ο θεός είναι ο Χριστός. Αν το ανθρώπινο είδος είχε βαδίσει στο δρόμο που έδειξε αυτός, σήμερα η ανθρωπότητα θα ζούσε στο έβδομο επίπεδο συνείδησης και ο πλανήτης μας θα ήταν ο Παράδεισος. Δεν θα χρειάζονταν ούτε οι επαναστάσεις, ούτε ο Μαρξ, ούτε ο Λένιν. Όμως υπερίσχυσαν, ουσιαστικά, «του δαίμονα τα κτήνη», όπως λέει και το τραγούδι και ειδικά ο Μαμωνάς, ο δαίμονας-χρήμα…

Μεσοπρόθεσμο, βία και αντιβία(Αναδημοσίευση)

Λοιπόν, η υπερψήφιση του Mεσοπρόθεσμου Προγράμματος έγινε. The deed is done, όπως θα έλεγε και ο E. A. Πόε. Aλλά ισχύει ακόμη και το γνωστό Γραφικό: «Όταν τυφλός οδηγεί τυφλό, αμφότεροι θα πέσουν σε λάκκο». Δεν υπάρχει αμφιβολία, έτσι, λόγω του ότι δεν είναι και τόσοι πολλοί οι τυφλοί, ότι η βία αυξήθηκε σε επίπεδα πρωτοφανή, από την εποχή της Xούντας, για τη Χώρα, καθώς και για πολλές άλλες χώρες. H βία αυτή είναι, πράγματι, πρωτογενής· μας θυμίζει αυτό που έλεγε ο Nόαμ Tσόμσκυ, ότι η τρομοκρατία ετυμολογείται ως κρατική τρομοκρατία κυρίως. Tρομοκρατία χυδαία, με προφανή στόχο έναν ακραίο εκφοβισμό των λιγότερο γενναιόψυχων.

Τρομοκρατούν την απελπισία

H «Eλληνική(;) Aστυνομία», με τις σημαίες να ανεμίζουν στα λεωφορεία και έμπλεη υπερηφάνειας για τον Πλάτωνα, τον Περικλή και τον Kλεισθένη πράγματι έκανε την πλέον επαίσχυντη δουλειά, στην οποία θα μπορούσε να είχε προβεί σε αυτήν την περίσταση: στηρίζει μια Kυβέρνηση κρονόληρη, δηλαδή παραπαίουσα από τη μακρόχρονη παραμονή στην εξουσία, και αμετανόητα έκπτωτη, εκτελώντας τυφλά εντολές· όπως είχε πει σε ανάλογη περίπτωση κάποιος «Bυζαντινός» μας πρόγονος: «Δεχόμαστε προσβολές, αλλά δεν δεχόμαστε διαταγές». Aλλά, βέβαια, εμείς είμαστε και παιδιά της εποχής μας· μην μας πούνε και «καθυστερημένους» κάποια στιγμή.

Όπου γενικότης εκεί και επιπολαιότης

Κι αυτό το έλεγε ο Παπαδιαμάντης, που ήξερε και δεν περίμενε από την γνώση του κτιστού και τις μεθόδους της(παρατήρηση, πείραμα που επαναλαμβάνεται κτλ.) που είχε να του αποκαλύψει γενικούς νόμους…

Αλλά όλοι εσείς οι «επαγγελματίες» γραφιάδες και παχυλά αμειβόμενοι -μήπως παρ’αξία; μήπως;.. -στα διάφορα φριπρές, στις διάφορες λάιφστάιλ φυλλάδες, αρχής γενομένης από το ΚΛΙΚ που σήμερα έχει εξαπλωθεί σαν την χολέρα και διαθέτει κάθε «σοβαρή» κατά τα άλλα εφημερίδα ένα τέτοιο(από την «Μακεδονία» ως την «Ελευθεροτυπία», με λαμπρές, θύραθεν, εξαιρέσεις λ.χ. τον Ριζοσπάστη και την Εστία, να πω και ένα καλό λόγο), μην χάσει το target-group και ταις πωλήσεις, νομίζετε ότι μπορείτε να βγάλετε γενικούς νόμους, κοινωνιολογικούς ας πούμε και ουσιαστικά, για το πώς φέρονται οι τάδε, τι θέλουν οι δείνα, τι πραγματικά σκέφτεται ο κύριος Άλφα -που λέει και ο Καρυωτάκης στις πρόζες του, συγκεκριμένα στην «Κάθαρσιν«-, τι αλήθεια θέλει να πει ο κύριος Βήτα.

«Και πονάει…/όταν με χρειάζεσαι/κι εγώ/δεν μπορώ να διακόψω την πτώση σου…/και πονάει…»(TFK -«Hurt»)

Ένα τραγούδι, νομίζω, «αυξημένης ευαισθησίας» και αυτομεμψίας, δηλαδή αυτο-κατηγορίας, για τις φορές εκείνες που δεν μπορούμε να κάνουμε ταπεινά τον άλλο να δει την πτώση του, η οποία είναι αίτια για όλες τις κακώς εννοούμενες συμφορές που τον βρίσκουν…

Για την υπερψήφιση Μεσοπρόθεσμου και Εφαρμοστικού: γενικότερη ματιά

Λοιπόν, ο Αλέξανδρος Τσιριντάνης(+1977) τα έγραφε παληά, την δεκαετία του 1960: δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στην Παλαιά Διαθήκη ή στον Όμηρο, για να δούμε με ιερή συγκίνηση τι σήμαινε ο ένας άνθρωπος για τον άλλον… αλλά αρκεί να δη κανείς τους πατεράδες μας, έλεγε, τι διδαχθήκαμε στην πράξη από αυτούς και πόσο στην εποχή του υπήρχε η «αγριάδα», το «στυγνάζον», όπως το έλεγε αλλού, το να γίνεσαι στυγνός, προς το πρόσωπο κατακριτικός, ωμός, κυνικός, χρησιμοθήρας, συμπληρώνω νοηματικά εγώ… Και επειδή συχνά τα πράγματα κινούνται με ένα τρόπο που μοιάζει γραμμικός, σήμερα έχουμε φτάσει σε εκείνο το σημείο που ο ένας για τον άλλον σημαίνει περίπου: «σε χτυπάω, μέχρι που να σου θρυμματίσω το κρανίο, επειδή έλαβα τέτοια εντολή, και επειδή, αν δεν την εκτελέσω, θα απολυθώ, και μετά μάλλον θα είναι δύσκολα για μένα». Είναι κοντά στο «πόλεμος όλων εναντίον όλων».

Όλα αυτά, φυσικά, πρεπει τα συνδυάσουμε και με την ειδωλοποίηση του επαγγέλματος, αυτό που λέει ο μεταφραστής του Ελλύλ «πρωτείο του ποιείν/πράττειν»· δρω όπως νά’ναι, αρκεί να μην μένω στάσιμος(!). Και επειδή αυτό το πρωτείο είναι χαρακτηριστικό της αστικής τάξης από τα πρωταρχικά, μοιάζει ειρωνικό και τραγικό να σκέφτεται κανείς τον μακαρίτη τον (μεγάλο) Κονδύλη που διαμαρτυρόταν για την «καχεξία του αστικού στοιχείου στην νεοελληνική κοινωνία και ιδεολογία». Αυτό συνέβη πριν περίπου 20 χρόνια, αλλά αυτή η εισαγωγή του στην «παρακμή του αστικού πολιτισμού» επανεκδόθηκε προσφάτως, για να μην χάσουμε προφανώς τις ιδέες του και σήμερα θαλερού και ιδιαίτερα επίκαιρου στοχαστή, ειδικώς και γενικώς και καθολικώς.

Όλα αυτά τα παραπάνω έχουν να κάνουν με την ψήφιση από τους 155 του «Μεσοπρόθεσμου», και την ψήφιση του «εφαρμοστικού νόμου», που ψήφισαν οι του ΠΑΣΟΚ μαζί με την βουλευτίνα εκείνη, την κα Παπαδημητρίου, που θυσιάστηκε για τις ιδέες της, καταπώς το δήλωσε και η κα Μπακογιάννη σε συνέντευξή της στο «Βήμα της Κυριακής».