Αποκριά και Βρουμάλια

Κάθε χρόνο, όταν έρχεται η εποχή της «Αποκριάς», με τις γνωστές σε όλους καρναβαλικές εκδηλώσεις, διάφορα πρόσωπα μας θυμίζουν πόσο εσφαλμένη είναι η οποιαδήποτε συμμετοχή σε μια τέτοια εκδήλωση.
Βασιζόμενοι, όπως φαίνεται, σε ένα γενικότερο νομικιστικό πνεύμα, που αγνοεί το πνεύμα του νόμου (αλλά εδώ και το γράμμα), ανάγονται στον ΞΒ’ Κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, ο οποίος καταδίκαζε περιγραφικά τη συμμετοχή των Χριστιανών στις «Καλάνδες», τα «Βοτά» και τα «Βρουμάλια», ως «αρχαιοπαράδοτα κακά»: «Τας ούτω λεγομένας Καλάνδας και τα λεγόμενα Βοτά, και τα καλούμενα Βρουμάλια, και την εν τη πρώτη του Μαρτίου επιτελουμένην πανήγυριν, καθάπαξ εκ της των πιστών πολιτείας περιαιρεθήναι βουλόμεθα».

Οι γιορτές αυτές προέρχονταν όμως από τον παγανιστικό ελληνισμό της αρχαιότητας και είχαν σαφή, σαφέστατο θρησκευτικό χαρακτήρα, με εκστατικές εκδηλώσεις που γίνονταν με τη συνοδεία συν τοις άλλοις τραγικών θεατρικών προσωπείων.

Επίσκεψη στη «Μικρή Φρίντα»

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «Προσφυγή στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης κατέθεσε ο ναός της Παναγίας Αχειροποιήτου για ανάκληση της άδειας λειτουργίας καφέ που βρίσκεται απέναντι του. Συγκεκριμένα, προσφεύγει κατά της απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης και της κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης «Η μικρή Φρίντα», που βρίσκεται στην οδό Αχειροποιήτου 4 ζητώντας την ανάκληση προέγκρισης της άδειας λειτουργίας του καφέ αλλά και την αναστολή λειτουργίας του μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.»*

Με αυτά και με αυτά αποφάσισα κι εγώ να επισκεφτώ το συγκεκριμένο καφέ. Ήταν μια ηλιόλουστη θερμή ημέρα του χειμώνα (η κλιματική αλλαγή βλέπετε), όμως στο δρομάκι όπου βρίσκεται η «Μικρή Φρίντα» που εκτείνεται πέραν της αυλόπορτας της Αχειροποιήτου, ξαφνικά ο αέρας άρχισε να γίνεται πιο πυκνός και αδιάφανος…