Για τον Βαγγέλη και τον «σχολικό εκφοβισμό»

Εδώ και περίπου ένα μήνα(06/02) έχει γίνει γνωστή η υπόθεση του εξαφανισμένου παιδιού από την Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων Βαγγέλη Γιακουμάκη, κρητικής καταγωγής. Ο Βαγγέλης είχε υπάρξει ένα παιδί κατάλληλο για να κάνουν τα σαδιστικά και μισανθρωπικά τους αστεία ομάδα συμφοιτητών του οι οποίοι του έκαναν την ζωή κόλαση καθημερινά. Αντιδρούσε σε αυτά με ένα τρόπο ο οποίος τους προκαλούσε τον γέλωτα και τους εξερέθιζε να τα συνεχίζουν.
Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα περιστατικά είναι εξαιρετικά οικεία σε πολλούς από εμάς των νεότερων γενεών, εφόσον έχουμε δει το μακάβριο έργο αυτό να παίζεται επανειλημμένως με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, σε χαμηλή ή πιο αυξημένη ένταση.

«Μαζεύουν και τον ιδρώτα ακόμη των φτωχών και γεμίζουν ένα σωρό καντήλια και καμπαναριά…»

Σύμφωνα με μια διδαχή (από αυτές που δεν πολυπροβάλλουν οι λεγόμενοι «συντηρητικοί» της ελλαδικής Εκκλησίας), του άγ. Παϊσίου του Αγιορείτη, «Μαζεύουν και τον ιδρώτα ακόμη των φτωχών και γεμίζουν ένα σωρό καντήλια και καμπαναριά, νομίζοντας ότι έτσι δοξολογείται ο Θεός. Αυτού του είδους όμως η ευλάβεια είναι σαν την ευλάβεια την οποία είχαν πολλοί Ρώσοι κληρικοί, οι οποίοι έγιναν αιτία, χωρίς να το θέλουν, τα καντήλια, οι πολυέλαιοι και οι καμπάνες να γίνουν κανόνια και να κτυπήσουν την ίδια την Εκκλησία του Χριστού».*

Αυτό που έλεγε ο π. Παΐσιος τον φέρνει στις ίδιες απόψεις με τον π. Αρσένιο που έγραψε τα βιβλία σχετικά με την προεπαναστατική κατάσταση στην Ρωσσία, με την οσ. Μαρία Σκομπτσόβα που είχε προβλήματα τέτοιου είδους με τις συμμονάστριές της, με τον π. Τύχωνα(«γέροντα» του π. Παΐσιου και ρωσικής καταγωγής).