«Ουχί, κ. Τσίπρα!» – Κείμενο -παρέμβαση λαϊκού ιεροκήρυκος στα πολιτικά τεκταινόμενα

Σε παλαιότερή μας ανάρτηση είχαμε την ευκαιρία να δημοσιεύσουμε κείμενο που μας εστάλη στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο λαϊκού ιεροκήρυκος.

Σήμερα, θα δημοσιεύσουμε μέσα από το ιστολόγιό μας νέο κείμενο που μας εστάλη δια μέσου e-mail του ιδίου, ο οποίος σχολιάζει και υπομνηματίζει τρόπον τινά τα γεγονότα με τα πλέον μελανά χρώματα που σχετίζονται με τις πολιτικές εξελίξεις.

Παρακάτω, λοιπόν, θα σας παραθέσουμε το εν λόγω κείμενο, άνευ σχολιασμού ιδικού μας. Τα οιαδήποτε σχόλια ανήκουν σε εσάς, ήτοι τους φίλους και αναγνώστες, τακτικούς και …ατάκτους βεβαίως, του ιστολογίου…

Τας ημέρας ταύτας περιήλθον εις την αντίληψίν μας φοβεραί ακοαί:

Παλιανθρώποι, ως λέγει και ο λαός, βουλευταί της αθέου Αριστεράς, εδιακωμώδουν εκκλησιαστικά μυστήρια.  Ο δε κ. Τσίπρας υποκρίνεται πως είνε θρήσκος και θρησκεύον πρόσωπον.

Ημείς δε, επειδή πάντοτε επιποθούμεν να αγωνιζώμεθα τον καλόν αγώνα υπέρ πατρίδος και υπέρ πίστεως, προτιθέμενα να αναπέμψωμεν και εκπέμψωμεν προς άπασας τας κατευθύνσεις ορισμένους σχολιασμούς δια τα τεκταινόμενα.

Πελιδνός ο παράφρων τύραννος

Έρχεται συχνά- πυκνά στον νου μου, όταν η συζήτηση πηγαίνει σε τέτοια θέματα° το είπε , περίπου έτσι, ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης.

“Τους τυραννικώς τοις τυράννοις αντιτασσομένους ανδρείους ηγησώμεθα(=ας θεωρήσουμε) και τυραννοκτόνους…”

Αν θυμάμαι δε καλά, το διάβασα κάποτε στην διδ. διατριβή του πρώην Σισανίου και Σιατίστης Αντωνίου…

Άλλωστε, όσοι διαβάζετε τακτικά το ιστολόγιο, το έχετε ξανασυναντήσει μάλλον, στο παρελθόν…

Πρέπει, για λόγους ισορροπίας, να αναφέρουμε ότι ο άγ. Ισίδωρος ερμηνεύει το γνωστό ειρηνιστικό χωρίο της προφητείας του Ησαΐα ως εξής: είναι, λέει, το κήρυγμα του Χριστού που εννοεί ο Προφήτης, το οποίο θα τιθασσεύσει τα φιλοπόλεμα έθνη° έτσι, τα αμυντήρια όργανα της κακίας θα μετατραπούν στα βιωφελή όργανα της γεωργίας.

Υπάρχει και ένα, βέβαια, εννοιολογικό πρόβλημα:

ποιος είναι ο τύραννος;

Και τι ακριβώς σημαίνει “τυραννικώς αντιτασσόμενοι”;

Τέλος, μήπως το ότι τους δίνουμε αξία σ’ αυτούς τους ανθρώπους συμβαίνει με μια επιφύλαξη ως προς κάποια ενδεχομένως χρησιμοποιούμενα μέσα..;

Εξαφανίσεις και πρωτογενές πλεόνασμα

Είναι μια από τις αμέτρητες φορές που επαναλαμβάνεται το ίδιο “μοτίβο”:

τα δελτία ειδήσεων της χώρας μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα μείζονα, υποτίθεται, ζητήματα που αφορούν τον μέσο άνθρωπο, διαχωρίζοντας ταυτόχρονα τα γεγονότα που συμβαίνουν με τον σχολιασμό τον οποίο επιδαψιλεύουν.

Έτσι και τις τελευταίες ημέρες. Η βοή των γεγονότων (και των μόνιμων τηλεσχολιαστών) σαφής: ο Χρ. Ξηρός, έντεκα χρόνια μετά την σύλληψή του για την συμμετοχή του στις επιχειρήσεις της περιβόητης “17Ν”, δεν εμφανίστηκε στο Α.Τ. όπου έπρεπε να εμφανίζεται καθημερινά.

Δριμύτατοι οι τηλεσχολιαστές που βεβαίως “καταδικάζουν την βία από όπου και αν προέρχεται”, μαζί με τους σαφώς θορυβημένους κυβερνητικούς παράγοντες, εξετάζουν μέτρα (περαιτέρω) επιδείνωσης της κατάστασης των μακροχρονίως φυλακισμένων: λήψη αδειών, δικαιώματα κ.λπ.

Μικρό σχόλιο για τον κ. Β. Διαμαντόπουλο και τους καρναβαλισμούς

Διάβασα την ανταπάντηση του κ. Διαμαντόπουλου στις αιτιάσεις των Μητροπολιτών μας εδώ, της εν Ελλάδι Εκκλησίας…

…Παραθέτω ένα τμήμα της (την υπόλοιπη μπορείτε να την διαβάσετε εδώ ) :

«Όλα τα παραπάνω όντως συνιστούν μια διαφορετική αντίληψη περί πολιτισμού, σε αντίθεση  με το «δικό μου» πολιτισμό που χαρακτηρίζεται από την αποδοχή του διαφορετικού, τον σεβασμό στην  θρησκευτική, σεξουαλική, πολιτική επιλογή του καθενός -αρκεί αυτή να μην στρέφεται κατά του ανθρώπου- την ελευθερία έκφρασης της οποίας το απόγειο παραμένει η σάτιρα και ο αυτοσαρκασμός.»

Και έρχομαι να την σχολιάσω σύντομα στα παρακάτω…