Ισορροπημένες σχέσεις έθνους- Διοικούσας Εκκλησίας

Ο Γιώργος Θεοτοκάς(1905-1966) στα ουσιωδέστατα δοκίμια που δημοσιεύτηκαν υπό τον τίτλο «Η Ορθοδοξία στον καιρό μας»(Εκδόσεις των Φίλων, 1975) αναφέρθηκε με καίριο τρόπο σε μια σειρά θεμάτων που άπτονταν των σχέσεων της ελλαδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με το έθνος. Να διευκρινίσουμε κάτι για τους μη-γνωρίζοντες: ο Θεοτοκάς ήταν για την λεγόμενη «γενιά του ‘30» ό,τι ο άγιος Μακάριος Νοταράς για τους Φιλοκαλικούς Πατέρες, δηλαδή γενάρχης. Το νεανικό του έργο «Ελεύθερο πνεύμα»(1929) θεωρήθηκε ευρύτατα ως «μανιφέστο» αυτής της γενιάς λογοτεχνών και ανθρώπων της διανόησης γενικότερα. Κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η πρόταξη της ελληνικότητας, της ελληνικής παράδοσης, του ελληνικού εθνισμού, σε σημείο που από ορισμένους άδικους επικριτές του της εποχής μας κατηγορήθηκε ως εθνικιστής.
Σε κάποια μεταγενέστερη φάση της ζωής του, ο ίδιος συνδέθηκε και βιωματικά με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, οπότε συνέγραψε το έργο του «Ταξίδι στην Μέση Ανατολή και στο Άγιον Όρος», έργο ταξιδιωτικών εντυπώσεων από την επίσκεψή του στο Όρος και στο Σινά. Περιέργως για εμάς σήμερα, ο Γ.Θ. έβλεπε με θλίψη την ελλαδική Ποιμαίνουσα Εκκλησία της εποχής του να ζει ακόμη σε μια παρελθοντολογική αυτοέξαρση «εθνικού φύλακα».

Κυκλοφορήθηκε το νέο τεύχος της εφημερίδας «Χριστιανική»

Σήμερα κυκλοφορείται το νέο τεύχος της εφημερίδας «Χριστιανική». Στα περιεχόμενα βρίσκεται και δικό μου άρθρο στην νεόδμητη στήλη «φιλαλήθειες»(οπισθόφυλλο). Η «Χριστιανική» σε αυτή τη φάση είναι συνδρομητική(ως έντυπη ή ηλεκτρονική), ενώ υπάρχουν και ορισμένα σημεία διάθεσης, προς το παρόν μόνο στην Αθήνα.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και οι φυλετικές διακρίσεις

-Εἶναι κανένας γύπτος, ἐδῶ; Ἐσύ ἀπό ποῖον εἶσαι παιδί μου; Ἀποκρίσου.

— Ἀπό τόν Ἀδάμ καί ἀπό τήν Εὔαν, ἅγιε τοῦ Θεοῦ.

— Καί σέ καταδέχονται τοῦτοι οἱ τσελεπῆδες διά ἀδελφόν;

— Μοῦ λένε πώς δέν πιάνεται ἡ λειτουργία μου καί μέ περιγελοῦν.

— Ἄκουε, παιδί μου, ἐσύ ὁπού εἶσαι γύπτος, ὡσάν εἶσαι βαπτισμένος εἰς τό ὄνομα τῆς ἁγίας Τριάδος καί φυλάγης τά προστάγματα τοῦ Θεοῦ, πηγαίνεις εἰς τόν Παράδεισον καί χαίρεσαι πάντοτε, καί ἐγώ ὁπού δέν εἶμαι γύπτος, ὡσάν δέν κάμω καλά, πηγαίνω εἰς τήν Κόλασιν καί καίομαι πάντοτε.

(Από τις Διδαχές του αγίου)

Αντί επιλόγου, για το ζήτημα των δηλώσεων επί του προσφυγικού του Μητροπολίτη Χίου

Σεβόμαστε την Ιστορία μας και την αγαπούμε°παραδεχόμαστε ότι ιστορικές ανάγκες αδυσώπητες επιβάλανε στην Εκκλησία μας την πορεία που ακολούθησε τους τελευταίους αιώνες° τιμούμε τη δράση της και τις θυσίες της. Τώρα όμως που άλλαξαν οι ιστορικές συνθήκες, είναι ίσως καιρός να ακουστεί πάλι ο καθαρός ευαγγελικός λόγος. Τούτο βέβαια δε σημαίνει πως η Εκκλησία είναι δυνατό να αδιαφορήσει για την τύχη του λαού που την περιβάλλει και που είναι «σαρξ εκ της σαρκός του». (…)

Αλλά τι μεγαλύτερη βοήθεια μπορεί να του προσφέρει παρά να συντελέσει, με τα έργα της και το παράδειγμά της, ώστε να γίνει πιο δίκαιος, πιο καλός, πιο ανθρώπινος, πιο πρόθυμος να συναδελφωθεί, πιο ελεύθερος από την κακία, την απληστία και τους σκοτεινούς ομαδικούς εγωισμούς;

Πηγή: Γιώργος Θεοτοκάς, «Η Ορθοδοξία στον καιρό μας», σελ. 25

«Δεν υπάρχουν πρόσφυγες, μόνο λαθρομετανάστες»…

Προ ημερών μαθεύτηκε μέσω του χιώτικου site politischios.gr (μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο εδώ), ότι ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος μεταξύ άλλων λεγομένων του, είπε από άμβωνος ότι «δεν υπάρχουν πρόσφυγες, είναι όλοι λαθρομετανάστες». Το εν λόγω τοπικό site στο ρεπορτάζ του σχολιάζει τα λεγόμενα αυτά ως εξής: «Ακολουθώντας ακραία φρασεολογία και μεγαλοστομίες που θυμίζουν κατά πολύ τον Άνθιμο Θεσσαλονίκης και τον Αμβρόσιο Καλαβρύτων, ο Μητροπολίτης Χίου έχει πετύχει, να δημιουργήσει τέτοια σύγχυση και προβληματισμό στο μετριοπαθές ποίμνιο του και να αντιμετωπίζεται με εξαιρετική συστολή.» Την ίδια πορεία ακολούθησαν και sites που κινούνται στα πλαίσια όχι μόνο της ακροδεξιάς ή νεοναζιστικής ιδεολογίας, αλλά και σε αυτήν του «εθνικοθρησκευτικού ενθουσιασμού» και, ακόμη χειρότερα, του κατά δήλωση «ρωμιοσυνισμού».
Όλα αυτά, εάν πράγματι ειπώθηκαν έτσι όπως αναφέρει το ρεπορτάζ(έως τώρα δεν έχει υπάρξει επίσημη διάψευση), είναι εξαιρετικά θλιβερά. Εκπροσωπούν δε όχι την ελληνική παράδοση ή πολύ περισσότερο την χριστιανική μας ορθοδοξία, αλλά τους  εν λόγω -στο προκείμενο θέμα- ψευδοδιδασκάλους.
Θα είχα όμως να κάνω και κάποιες πιο ειδικές παρατηρήσεις πάνω στα λεγόμενα του Μητροπολίτη Μάρκου και των συνοδοιπορούντων.

Σχόλιο πάνω στην προκήρυξη των «Αμετανόητων Αναρχικών» για την επίθεση στην Μονή Πετράκη

Όπως θα θυμάστε, πριν από δεκαπέντε ημέρες ακριβώς, είχε γίνει επεισοδιακή «παρέμβαση» ομάδας αναρχικών/αντιεξουσιαστών στον μητροπολιτικό Ναό της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια της Θ. Λειτουργίας. Στο ιστολόγιο αυτό είχαμε αναδημοσιεύσει την τοποθέτηση της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» πάνω σε αυτό το ζήτημα- που μπορείτε να τη βρείτε εδώ. Σε συνέχεια αυτής της παρέμβασης, έγινε επίθεση από κάποιους στην Μονή Πετράκη στην Αθήνα, που είχε ως αποτέλεσμα το κάψιμο δύο αυτοκινήτων. Η ομάδα αυτή που συστήνεται ως «αμετανόητοι αναρχικοί» κυκλοφόρησε προκήρυξη(μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ), όπου εξηγεί τους λόγους που προέβη σε αυτή την επίθεση.  Παρακάτω θα προσπαθήσω να «κριτικάρω» το περιεχόμενο αυτής της προκήρυξης.

Η Παναγία ως Μητέρα και συμπάσχουσα στα πάθη όλης της Εκκλησίας(οσ. Μαρία Σκομπτσόβα)

Υπάρχει πολύ υλικό σ’αυτόν τον μητρικό πόνο απ’ το οποίο μπορούμε να παρατηρήσουμε και να μάθουμε σήμερα, και να βγάλουμε συμπεράσματα σε σχέση με τα δικά μας βάσανα. Πρώτα και κύρια, βλέπουμε την ανθρωπότητα του Χριστού, την Εκκλησία του Χριστού, το Σώμα του Χριστού, του οποίου η Παναγία είναι επίσης η Μητέρα. Και αυτή η έκφραση δεν είναι απλά ένα είδος ευσεβίστικου λυρισμού° αντιστοιχεί ακριβώς στην αντίληψη της Εκκλησίας σαν το Σώμα του Χριστού. Κι αν είν’ έτσι, τότε αυτό που αισθάνθηκε εκείνη σε σχέση με τον Υιό της είναι εξ ίσου αιώνια ζωντανό σε σχέση με την Εκκλησία. Σαν τη Μητέρα της Θεανθρωπότητας -την Εκκλησία- ακόμη και σήμερα διαπερνάται από το πάθος αυτού του Σώματος του Χριστού, το πάθος του κάθε μέλους αυτού του Σώματος. Μ’ άλλα λόγια, όλοι οι αναρίθμητοι σταυροί που η ανθρωπότητα σηκώνει στους ώμους της ακολουθώντας τον Χριστό, γίνονται επίσης αναρίθμητες ρομφαίες που αιώνια διαπερνούν τη μητρική της καρδιά. Εξακολουθεί να συμμετέχει, να συναισθάνεται, να συμπάσχει με κάθε ανθρώπινη ψυχή, όπως τότε στο Γολγοθά.

Οσία Μαρία Σκομπτσόβα, «Για τη μίμηση της Μητέρας του Θεού» [απόσπασμα]

Πηγή: Αγία Μαρία Σκομπτσόβα(1891-1945): «Η θυσία του αδελφού», εκδ. Δορκάς, σελ. 85

«God’s not dead»(2014): παρουσίαση και λίγες σκέψεις για την ταινία

Αυτές τις ημέρες, λίγο πριν από το τέλος της Ινδίκτου και πριν την αρχή του σχολικού, ακαδημαϊκού και εκκλησιαστικού έτους, συνηθίζεται να λαμβάνονται άδειες και γενικότερα να ξεκουράζονται οι περισσότεροι τουλάχιστον από τους εργαζόμενους κατά τη διάρκεια του έτους. Έτσι, περισσότερος χρόνος αφιερώνεται σε ασχολίες περισσότερο ξεκούραστες και εναλλακτικές. Με αφορμή τα παραπάνω, σκέφτηκα να αναπτύξω λίγες σκέψεις για μια ταινία που παρακολούθησα πρόσφατα μετά από φιλική πρόταση. Η ταινία ονομάζεται «God’s not dead» και μπορείτε να την παρακολουθήσετε με ελληνικούς υπότιτλους εδώ. Στα παρακάτω θα αναφερθώ σε μερικά σημεία της υπόθεσης της ταινίας, αλλά με προσπάθεια να μην αποκαλύψω βασικά σημεία της πλοκής, για όσους θα ήθελαν να την παρακολουθήσουν.

Τοποθέτηση της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» για τα γεγονότα στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης

Την Κυριακή 01/08 και κατά την διάρκεια της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας στον Μητροπολιτικό Ναό του συμπολιούχου της Θεσσαλονίκης αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, 26 πρόσωπα του λεγόμενου αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου εισήλθαν στον Ναό με σκοπούς διαμαρτυρίας και διανομής έντυπου υλικού.

Ενώ είχαν ήδη απομακρυνθεί στο προαύλιο του ναού από τους ιερείς και μέρος του εκκλησιάσματος, συνελήφθησαν και προσήχθησαν στην Αστυνομία. Το Δικαστήριο αργότερα έκρινε ότι ήταν αθώοι για το αδίκημα της «υβριστικής συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια θρησκευτικής λατρείας». Η διαμαρτυρία των νέων αυτών αφορούσε την κατεδάφιση του εγκαταλελειμμένου ορφανοτροφείου «Μέγας Αλέξανδρος» που ανήκε στην Διοικούσα Εκκλησία, μετά από αστυνομική επιχείρηση, στο οποίο οι ίδιοι περιέθαλπαν ενδεείς πρόσφυγες.

Καράβα-Τύμπανος

Αγαπητοί φίλοι και επισκέπτες του  blog καλημέρα σας!

Βρέθηκα στο χωριό Δρακότρυπα Καρδίτσας για λίγες μέρες και μαζί με έναν φίλο μου τον Θύμιο Μπάλλα αποφασίσαμε να πάμε να μαζέψουμε τσάι κάπου πίσω απο την κορυφή του Τύμπανου.

Και φυσικά πήρα και την φωτογραφική μηχανή μαζί μου να τραβήξω τα καταπληκτικά τοπία που θα δείτε στο video.Φωτογραφίες με αλπικό χαρακτήρα αφού βρισκόμαστε στην εξωδασική ζώνη.

Φωτογραφίες από τον Τύμπανο και την Καράβα, από δάση ελάτης στα χαμηλώτερα υψόμετρα, τρεις φωτογραφίες από κόκκινους κρίνους με επιστημονική ονομασία Lilium chalcedonicum L., διάφορα άλλα φυτικά είδη με ιδιαίτερη ομορφιά, φωτογραφίες από τεράστιες ρίζες δέντρων, μια φωτογραφία με άλογα σε αλπικό λιβάδι κτλ.