Πριν λίγες ημέρες, στις 31 Ιουλίου, υπήρξε η θλιβερή επέτειος των 99 ακριβώς χρόνων από την εκτέλεση του Ίωνα Δραγούμη, του μεγάλου συγγραφέα, αλλά και υποπροξένου και προξένου της χώρας μας στο εξωτερικό (Μοναστήρι) αλλά και σε πόλεις ανήκουσες σήμερα στην ελλαδική ενδοχώρα (Σέρρες, Αλεξανδρούπολη).
Ο Δραγούμης δεν ανήκει στη φιλοβενιζελική μερίδα. Αντιθέτως, ήταν αντιβενιζελικός έως φιλοβασιλικός. Ο θάνατός του προήλθε ουσιαστικά ως απότοκο του ακραίου φατριασμού στον οποίο είχε οδηγηθεί η ελλαδική κοινωνία. Το χαρακτηριστικό στιγμιότυπο εκείνη την εποχή υπήρξε η απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στο Παρίσι από βασιλόφρονες αξιωματικούς. Ως αντίποινα σε αυτή την εγκληματική ενέργεια, ακραίοι βενιζελικοί συνέλαβαναν την επόμενη μέρα τον Δραγούμη και τον εκτέλεσαν/δολοφόνησαν. Επικεφαλής της συγκεκριμένης εκδικητικής ενέργειας υπήρξε ο Παύλος Γύπαρης, καταγόμενος από τα Χανιά, που είχε πάρει μέρος μάλιστα και στον Μακεδονικό Αγώνα. Ο Γύπαρης, παρά τους αγώνες του για την απελευθέρωση ελληνικών εδαφών, αργότερα θα ταχθεί κατά του ΕΛΑΣ κατά την Εθνική Αντίσταση, ενώ θα πάρει μέρος και στον Εμφύλιο, θεωρούμενος μάλιστα από ορισμένους και ως κορυφαία προσωπικότητα της Δεξιάς Παράταξης.
Ιστολογικόν σημειωματάριο φιλαλήθους (philalethe00) 