Υπεράνω όλων η παραγωγικότης

Από τις πρώτες αρχές της, η «Χριστιανική» αντιπάλεψε με μεγάλη σφοδρότητα αυτό που ο Νίκος Ψαρουδάκης κατονόμαζε ως «διπρόσωπο υλισμό». Ο αείμνηστος Αυγουστίνος Καντιώτης λέγεται πως είχε πει κι αυτός το αντίστοιχο: «όποιο κεφάλι κι αν σε φάει, στο ίδιο στομάχι θα καταλήξεις». Ο Μαρξ τότε είχε κατακτήσει με το αναμφίβολα συναρπαστικό κήρυγμά του τον μισό σχεδόν κόσμο, όπως επισήμαινε τότε ο μεγάλος αστός Αμερικανός οικονομολόγος και δεινός συγγραφέας –που δε μασούσε τα λόγια του- John Kenneth Galbraith.

Εντούτοις, τα χρόνια πέρασαν και, όπως ισχυρίζεται φιλικό πρόσωπο, ήρθε στα πράγματα αυτός στον οποίο οφείλεται όλη η κακοδαιμονία του σύγχρονου δυτικού κόσμου: ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ! Με τον Γιέλτσιν, η ΕΣΣΔ ανατράπηκε και άμεση συνέπεια αυτού ήταν η πλήρης κατίσχυση του αστικού κόσμου. Οι αστοί εξάλλου έμαθαν από τα λάθη που έκαναν στα πρώτα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης και δεν επιτέθηκαν στη Χριστιανική Εκκλησία άμεσα. Αντίθετα, προσπάθησαν να την αλλοτριώσουν, να τη φέρουν στα μέτρα τους, κάνοντας χρήση μιας μεθόδου που ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Ελλύλ ονομάζει «προσοικείωση». Με αυτόν τον τρόπο προέκυψε και ο περίφημος «αστοχριστιανισμός».