Κορίτσια-παπαδάκια;

Λοιπόν, εν ολίγοις, κάποιος λόγιος ιερωμένος στην Αθήνα, ο π. Αλέξανδρος Καριώτογλου, έβαλε κάποια κορίτσια να κρατήσουν τα εξαπτέρυγα ως παπαδάκια μέσα στη Θ. Λειτουργία. Σε απάντηση αυτού, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τον έθεσε, μάλιστα χωρίς να απολογηθεί, σε αργία.

Κάποια σχόλια

α)Στην ορθόδοξη εκκλησία, ως γνωστόν, υπάρχει ως παράδοση ο θεσμός των διακονισσών. Διάκονος είναι ο πρώτος βαθμός της ειδικής ιερωσύνης. Η αγία Μαρία Σκομπτσόβα είχε μάλιστα συγγράψει σχετική μελέτη τον 20ο αιώνα.

β)Τα βασικά εκκλησιαστικά αξιώματα που οδηγούν (ή παρεμβάλλονται) στο βαθμό του διακόνου είναι: Αναγνώστης (μετά τα 18)-Ιεροψάλτης (προαιρετικά)-Υποδιάκονος-Διάκονος-Πρεσβύτερος. Πρεσβύτερος μπορεί να γίνει κανείς μετά τα 30, όπως δηλαδή οι Ραββίνοι στην Παλαιά Διαθήκη, που επίσης ήταν μόνο άνδρες.

γ)Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, οι θεσμοί βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις σωτηριολογικές ανάγκες του «λαού του Θεού». Σε αυτό βασίστηκε στην εποχή του το (φαινομενικά αντι-παραδοσιακό) άγαμο των Επισκόπων. Στην αρχή (Παύλος) ίσχυε ότι ο Επίσκοπος είναι πιστός άνδρας σε μονογαμική σχέση («μίας γυναικός ανήρ») που εκλέγεται από το εκκλησιαστικό σώμα για αυτό το ρόλο. Στη συνέχεια, Επίσκοπος -εποχή Ιουστινιανού- μπορούσε να είναι έγγαμος χωρίς παιδιά. Πιο μετά, επειδή οι Επισκοπές και οι αντίστοιχες ευθύνες έγιναν πολύ μεγάλες, προτιμήθηκε οι Επίσκοποι να μην έχουν άλλες μέριμνες, για να αφιερώνονται στη σωτηρία της τοπικής εκκλησίας, ως «νυμφίοι της Επισκοπής».

δ)Οι θεσμοί και οι παραδόσεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία λοιπόν βασίζονται σε ένα πνεύμα, το οποίο μπορεί να γεννήσει μέσα στο χρόνο νέες ορθόδοξες παραδόσεις ( =»ανανέωση»), και δεν είναι μπετόν αρμέ: αυτό δεν είναι Ορθοδοξία, αλλά νομικισμός.

ε)Σημειωτέον, στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν κρίνονται τα πράγματα και τα πρόσωπα βάσει του φύλου, αλλά βάσει της αρετής τους (Γρηγόριος Θεολόγος). Επίσης, ισχύει, όπως λέει ο Χρυσόστομος, το «αγγελικό αξίωμα: κανείς να μη διαφέρει σε τίποτα, ούτε ο άνδρας ούτε η γυναίκα». Για αυτό και οι γυναίκες ψήφιζαν ισότιμα εξαρχής, συμμετέχοντας στη διοίκηση και εκλέγοντας Επισκόπους και εφημερίους ενοριών.

Τέλος, στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν βαθμοί ελευθερίας. Δεν υπάρχει δεσποτισμός ούτε κληρικαλισμός αλλά όλοι κινούμαστε προς την ίδια κατεύθυνση, με διαφορετικό όμως τρόπο, που προσδιορίζεται σε σημαντικό βαθμό από την ιδιοσυγκρασία μας. Για αυτό υπάρχει και ελληνική, σερβική, ρωσική κ.λπ. ορθοδοξία και δεν έχουμε ας πούμε ένα παπικό καθολικό πνεύμα που να τα ομοιομορφοποιεί όλα. Αν κάποιοι αυτό θέλουν να το καταργήσουν ασυζητητί και ερήμην, για να ικανοποιήσουν τη… δικαιοσύνη ορισμένων θρησκευτικών κύκλων, αυτό είναι πρόβλημα δικό τους.

Γενικά, θεωρώ ότι το να υπάρχουν κορίτσια-παπαδάκια (ανεξαρτήτως του ποιος εφαρμόζει μια τέτοια πρακτική) ασφαλώς δεν είναι μια καινοτομία στην ορθόδοξη παράδοση. Αντίθετα, μπορεί να είναι ένα δίκαιο και σύμφωνο με την ως τώρα παράδοση αίτημα κάποιων προσώπων. Και σε κάθε περίπτωση, η επιβολή κυρώσεων δια τηλεφώνου σε εφημερίους είναι απολύτως απαράδεκτη.

ΥΓ Η φωτό από ελληνορθόδοξη εκκλησία στις ΉΠΑ.

Ετικέτες: π.Αλέξανδρος Καριώτογλου, παπαδάκια, αγγελικό αξίωμα, γυναίκα στην Εκκλησία