Υπεράνω όλων η παραγωγικότης

Από τις πρώτες αρχές της, η «Χριστιανική» αντιπάλεψε με μεγάλη σφοδρότητα αυτό που ο Νίκος Ψαρουδάκης κατονόμαζε ως «διπρόσωπο υλισμό». Ο αείμνηστος Αυγουστίνος Καντιώτης λέγεται πως είχε πει κι αυτός το αντίστοιχο: «όποιο κεφάλι κι αν σε φάει, στο ίδιο στομάχι θα καταλήξεις». Ο Μαρξ τότε είχε κατακτήσει με το αναμφίβολα συναρπαστικό κήρυγμά του τον μισό σχεδόν κόσμο, όπως επισήμαινε τότε ο μεγάλος αστός Αμερικανός οικονομολόγος και δεινός συγγραφέας –που δε μασούσε τα λόγια του- John Kenneth Galbraith.

Εντούτοις, τα χρόνια πέρασαν και, όπως ισχυρίζεται φιλικό πρόσωπο, ήρθε στα πράγματα αυτός στον οποίο οφείλεται όλη η κακοδαιμονία του σύγχρονου δυτικού κόσμου: ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ! Με τον Γιέλτσιν, η ΕΣΣΔ ανατράπηκε και άμεση συνέπεια αυτού ήταν η πλήρης κατίσχυση του αστικού κόσμου. Οι αστοί εξάλλου έμαθαν από τα λάθη που έκαναν στα πρώτα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης και δεν επιτέθηκαν στη Χριστιανική Εκκλησία άμεσα. Αντίθετα, προσπάθησαν να την αλλοτριώσουν, να τη φέρουν στα μέτρα τους, κάνοντας χρήση μιας μεθόδου που ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Ελλύλ ονομάζει «προσοικείωση». Με αυτόν τον τρόπο προέκυψε και ο περίφημος «αστοχριστιανισμός».

Πράγματι, ακόμη και σήμερα, βλέπουμε κωμικές εκδηλώσεις ευσέβειας από ανθρώπους της λεγόμενης δεξιάς παράταξης οι οποίοι είναι προφανές ότι ουδεμία σχέση έχουν με την Εκκλησία πλην της θέλησης για τους ψήφους των “θρησκευoμένων” . Άλλωστε, προς ντροπή όλων μας, όπως έγραψε μερίδα του εκκλησιαστικού τύπου, στις προηγούμενες εκλογές οι ψήφοι του Κλήρου πήγαν «ιερό μονοκούκι» στη νεοφιλελεύθερη/εκσυγχρονιστική δεξιά του Μητσοτάκη. Παρόμοια, στις εκλογές στις θεολογικές σχολές, επικρατεί σταθερά με ποσοστά άνω του 90% η… ΔΑΠ-ΝΔΦΚ! (Μην ξεχνάμε άλλωστε πως οι αριστερές παρατάξεις αποτελούνται γενικά από αλιτήριους και ταραξίες που… χτίζουν τους καθηγητές στα γραφεία τους- για αυτό εξανέστη στα 66 της χρόνια και παραιτήθηκε και η «προοδευτική» λογοτέχνις κ. Διβάνη.)

Τα παραπάνω γράφονται με αφορμή ένα σχόλιο που έκανε ένας μεγαλοεπιχειρηματίας, ο ιδιοκτήτης των Jumbo κ. Βακάκης, που αναδημοσιεύτηκε από οικονομικές σελίδες και τα ΜΜΕ. Σύμφωνα λοιπόν με το «Πρώτο Θέμα», ο εν λόγω κύριος είπε στη συνέλευση των μετόχων και τα εξής: «Η αδράνεια, η ατολμία και η ακινησία δεν είναι καλοί οιωνοί. Χωρίς αύξηση παραγωγικότητας, το μόνο που θα ζήσουμε είναι πληθωρισμός». Αλλά εκτός του συγκεκριμένου μηνύματος, που μοιάζει λίγο και με σιβυλλικό χρησμό, έφτασε στο… πρακτικότατο δια ταύτα: «Για να αυξηθεί η παραγωγικότητα, πρέπει να αυξηθούν οι ημέρες εργασίας, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης».

Κάθε λέξη στην παραπάνω πρόταση είναι λάθος. Oι χώρες με μειωμένα ή μειούμενα ωράρια μάλλον βρίσκονται στην Ευρώπη. Αντίθετα, είναι χώρες όπως η Ιαπωνία ή οι Ηνωμένες Πολιτείες που εμφανίζουν αυξημένες ώρες εργασίας. Η Ελλάδα από παλιά είχε το εξής πρόβλημα: κορυφαία στην Ευρώπη σε ώρες εργασίας (ΟΟΣΑ), με μειωμένη ωστόσο παραγωγικότητα λόγω και χαμηλού εκτεχνισμού και κακών εργασιακών συνθηκών. Υπάρχουν έρευνες άλλωστε που δείχνουν ότι μετά τις 4 ως 6 ώρες διανοητικής (λευκού κολλάρου) εργασίας, η παραγωγική απόδοση πέφτει. Έτσι, χώρες όπως η Ολλανδία ή η Γερμανία, με περίπου 35 ώρες εργασίας ανά εβδομάδα, εμφανίζουν μεγαλύτερη παραγωγή. Αυτό είναι η παραγωγικότητα: η παραγωγή ανά μονάδα χρόνου. Μιλάμε δηλαδή για χρόνο ποιοτικό και όχι για την απανθρωπία έναντι των εργαζομένων που έχουν συνηθίσει ορισμένοι ιδιώτες εργοδότες. Άλλωστε, είναι αμφίβολο, εάν πληρούνται ακόμα και οι βασικότερες ανθρώπινες ανάγκες βάσει της ιεράρχησης του Αβραάμ Μάσλοου στο σημερινό εργασιακό περιβάλλον.

Συμπερασματικά, τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να αποτελούν εν ολίγοις παράδειγμα προς αποφυγήν. Ωστόσο, οι σοφίες τους –αλίμονο- γνωρίζουν μέγιστη διάδοση, διότι θεωρούνται «καπάτσοι», «πετυχημένοι»…

Ετικέτες: 6ωρη εργασία, 7ωρη εργασία, 8ωρο, Αβραάμ Μάσλοου, Βακάκης, Γκορμπατσώφ, διπρόσωπος υλισμός, νεοφιλελεύθερη δεξιά, Jumbo