Ανακοίνωση της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» για τη θανάτωση του Αλέξ. Γρηγορόπουλου

07/12/2016 σήμερα. Πριν 8 χρόνια ακριβώς, το πρωί μετά τον εκκλησιασμό, βρισκόμουν στην πρώτη-πρώτη διαδήλωση διαμαρτυρίας για το φρικαλέο γεγονός, σε μια Θεσσαλονίκη έρημη και έχουσα στη θέση του αγάλματος του Βενιζέλου επιτηδείως «φιλοτεχνημένο» αυτό του Λένιν… Παρακάτω σας παραθέτω τη χθεσινή ανακοίνωση της Χριστιανικής Δημοκρατίας για τα τραγικά γεγονότα που κατέληξαν στο θάνατο του 15ετούς Αλέξανδρου, με την ευχή πρώτον να κοιμηθεί εν ειρήνη ο ίδιος και δεύτερον να διδαχθούν ιδιαίτερα αυτοί που πρέπει και εν γένει όλοι μας από αυτά.

Ήδη οκτώ έτη παρήλθαν από τα τραγικά γεγονότα του Σαββάτου, 6ης Δεκεμβρίου 2008. Ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, περί τις 9 μ.μ., ήλθε σε λεκτική αντιπαράθεση με τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος θεώρησε καλό να πυροβολήσει εναντίον του, καταλήγοντας στον δι’ εποστρακισμού θάνατό του.

Οι επόμενες ημέρες σημαδεύτηκαν από ένα μεγάλο στασιασμό, ειδικά της Νεολαίας, ο οποίος, πέραν του μηδενιστικού στοιχείου του, είχε ως πνεύμα και την ανάδειξη της υπερ-αξίας της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης ελευθερίας.

 

Σε πλήρη αντίθεση με τα παραπροϊόντα του αντίχριστου τοξικού «χριστιανισμού» που έχουν προ πολλού εμπεδωθεί στις συνειδήσεις πολλών και τα οποία εκθειάζουν την ανθρώπινη εξουσία και αρχή σε όλες τις μορφές της και χωρίς προϋποθέσεις, η Ορθόδοξη Παράδοσή μας τοποθετείται απολύτως κριτικά απέναντι στους φορείς της όποιας εξουσίας.

Ο άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης γράφει σε «σωφρονιστικό» όργανο της εποχής του ότι «εάν υποχωρήσεις στον θυμό, θα σβήσεις οπωσδήποτε τη δόξα σου, και θα αποκομίσεις τη φήμη θηριωδίας. Γιατί το να συγχωρείς εκείνους που αμαρτάνουν είναι πράξη θεϊκή, ενώ το να τιμωρείς αμέσως και απαραίτητα είναι κάτι που ταιριάζει στα θηρία και στα φίδια. Ποιος, όμως, αφήνοντας τη μίμηση του Θεού, θα θελήσει να εξομοιωθεί με εκείνα που σύρονται στη γη; Κανένας, εκτός βέβαια, εάν περιφρονήσει και τον φόβο του Θεού και τη δόξα των ανθρώπων». (Επιστολή ΙΕ’- απόσπασμα)

Ευρύτερα ο άγιος διδάσκει ότι οι εξουσίες οφείλουν να αποβλέπουν «προς το κοινόν συμφέρον των υπηκόων» και εφόσον προξενούν «πόνους τοις αρχομένοις» και δεν άρχουν με τη θέλησή τους, τότε «αντί πειθούς έριδας και στάσεις τεκταίνουσιν».

Στο ίδιο πνεύμα και ο Μέγας Φώτιος δίδασκε ότι είναι «των τυράννων [έργον] εστί το στασιάζειν τα πλήθη», ενώ προέτρεπε στην επιστολή του προς τον Αυτοκράτορα Βόρι να μην προβαίνει σε κανένα είδος καταστολής εν μέσω στασιασμού, αλλά αντιθέτως να αφήνει τις αντιδράσεις να εκδηλώνονται μέχρι της παύσεώς τους, δείχνοντας έτσι έμπρακτα τη χριστιανική του φιλανθρωπία.

 

Όλα τα ανωτέρω σοφά λόγια των Πατέρων της Εκκλησίας θα έπρεπε να εμπνεύσουν και διδάξουν παρόμοια όργανα επιβολής της δημόσιας τάξης του μέλλοντος καθώς και τυχόν υποστηρικτές τους και να μην εκπέσει έτσι η σημερινή ημέρα σε μια ανούσια εθιμοτυπική επέτειο μνήμης. Όσον αφορά τους νέους με το κριτικό πνεύμα όπως ο Αλέξανδρος, πρέπει, όπως έγραψε εμπνευσμένα ο ορθόδοξος μοναχός Δαμασκηνός Κρίστενσεν «να υπάρχει δύναμη και ραχοκοκαλιά [στους νέους ανθρώπους], για να κρατήσουν ζωντανή την φλόγα της ιδεαλιστικής τους λαχτάρας, όταν όλα τα είδη των βαριδίων αυτού του κόσμου αποπειρώνται να καταπνίξουν τους νέους σπόρους που βλάστησαν».

Ετικέτες: στασιασμός πληθών, Εξουσία, Μ. Φώτιος, Τυραννία, Χριστιανική Δημοκρατία, άγ. Ισίδωρος Πηλουσιώτης, ανθρώπινη ελευθερία, ανθρώπινη ζωή, κριτικό πνεύμα, μοναχός Δαμασκηνός Κρίστενσεν, ορθόδοξη παράδοση