Στίχοι:
Who’s so phoney and always surrounded?
Stop your screaming, no one can hear
All the scars on your skin post no bills
Who you were
Was so beautiful
Remember who, who you where
Hide from the mirror, the
cracks and the memories
Hide from your family, they
won’t know you now
For all the holes in our soul host no thrills
Who you were
Was so beautiful
Memories who, who you where
Advertisements
Ετικέτες: Muse, Screenager
Δεκέμβριος 9, 2010 στο 4:38 ΜΜ |
🙂 πολύ ωραία μουσική
αλλά….η φωνή …ολίγον…μαστουρωμένη…κοιμησμένη…
κάπως….παράξενη τέλος πάντων….
τι νόημα έχει?
ένα μηνυμα?
κάτι που δυσκολεύεσαι να πεις σε κάποιον άραγε…?
ή γενικά….?
Δεκέμβριος 10, 2010 στο 3:08 ΠΜ |
@orfano
Αναφέρεται σε ένα… ειδικό είδος εφήβου(teenager), εξ ου και ο τίτλος… 🙂
Πάντως, εγώ θα ηθελα να το πω σε πάρα πολλούς, που μου ξεγλίστρησαν από το χέρι και έπεσαν στο βάραθρο του κακού και έγιναν αυτό που λέει και ο Άγρας «οι ψυχές που σπαράζουν μέσα στο κρίμα(=αμαρτία)»…
Δεκέμβριος 10, 2010 στο 12:44 ΜΜ |
“οι ψυχές που σπαράζουν μέσα στο κρίμα(=αμαρτία)”
αυτό ακριβώς το feeling μου ακούγεται εμένα από αυτό το κομμάτι
Δεκέμβριος 11, 2010 στο 11:59 ΠΜ |
pws kserei kaneis ti exei stin psyxi tou o kathe enas?!
mono o Kyrios mas kserei…ti akrivws exei H kathe psyxH mesa tHs
Δεκέμβριος 11, 2010 στο 1:31 ΜΜ
λάθος κατάλαβες, άλλο είπα.
Δεκέμβριος 11, 2010 στο 6:25 ΜΜ
DHLADH…TI EIPES?!
POIO FEELING PERIEGRAPSES?
Δεκέμβριος 10, 2010 στο 9:58 ΜΜ |
@ PHIL. EGRAPSES…..»…………που μου ξεγλίστρησαν από το χέρι…..» 😦
TO LES ,,,,LES KAI EISAI YPEYTHINOS KAI
SA NA TOUS KRATAS AP’TO XERI
SA NASAI PATHR TOYS……PNEUMATIKOS TOYS…
SA NA KSEFYGAN AP’TO XERI SOU=KA8ODHGHSH SOU?
Δεκέμβριος 11, 2010 στο 5:12 ΜΜ |
@OLIV
Ναι, δεν καταφέρνω τίποτα, όταν τους τείνω το χέρι, αυτό εννοούσα. Βέβαια, μέσα σε όλο αυτό το ηδύ πένθος, υπάρχουν και λαμπρότατες εξαιρέσεις… 🙂 Αλλά έστω κι ένας αν χαθεί από τους πλησίον (ή αυτοί που μπορούσαν να γίνουν πλησίον μας, αν το επιδιώκαμε), ο πόνος είναι μεγάλος και βαθύς και εμπεριέχει και τον πόνο για την δική μας ευθύνη. Για τον Θεό, υπάρχει αυτό που λέει ο Ευδοκίμωφ ως κόλαση της Θείας Αγάπης, να βλέπη -και να λυπάται- να υποφέρη στον Άδη κάποιος, ακριβώς επειδή είναι κτισμένος κατ’εικόνα Του, ελεύθερος και ριζικά αυτόνομος, έτερος.
@sb
Σε ευχαριστώ, φίλε μου, για το σχόλιό σου… Εννοείς ότι θέλει να αναπαραστήσει αυτό, έτσι..; Υπάρχει, νομίζω, πάντως μέσα στο στοιχείο της έκκλησης αυτού που αγαπάει και ανησυχεί, ε;… 🙂
Ευχές σε όλους……!
Δεκέμβριος 11, 2010 στο 5:54 ΜΜ |
Ερωτήθηκα, οπότε, εξηγώ.
προφανώς, δεν αναφέρομαι στο τι θέλει να αναπαραστήσει ο δημιουργός του τραγουδιού. Αναφέρθηκα στο τι ‘feeling’ γεννιόταν σε εμένα από το άκουσμα του τραγουδιού, παρατηρώντας πως αυτό το ‘feeling’ ήταν ταιριαστό με την περιγραφή του Philalethe.
Δασκάλα ρωτάει τα μικρά παιδάκια:
-Πώς σας φαίνεται αυτός ο πίνακας;
Παιδάκια απαντούν το καθένα ξεχωριστά:
-Εμένα μου φαίνεται πως δείχνει άνθρωπο που ουρλιάζει.
-Εμένα μου φαίνεται πως αυτό εκεί πέρα μοιάζει με ανεμοστρόβιλος.
-Εμένα μου φαίνεται πως στο χέρι κρατά ποτιστήρι.
-Εμένα δε μου μοιάζει καθόλου με άνθρωπος, μου μοιάζει με λιβάδι με δέντρα.
Δεκέμβριος 11, 2010 στο 6:29 ΜΜ |
POLLES FORES KAPOIOS TEINEI TO XERI SE TROMOKRATES
KAI AYTOI OXI MONO DEN METANOOYN…
ALLA PROSPATHOUN NA VLAPSOUN-NA PARASYROYN PSYXES STO SKOTADI TOUS+
PROSOXH+DIAKRISH
POLLH PROSEYXH +KA8ODHGHSH APO EMPEIROUS PNEUMATIKOYS…
EYXARISTW SAS+
Δεκέμβριος 11, 2010 στο 11:49 ΜΜ
Συμφωνώ διότι μου φαίνεται πολύ σωστή σκέψη η παραπάνω. Συμφωνώ.
Δεκέμβριος 12, 2010 στο 8:13 ΠΜ |
KALHMERA+
KALH EVDOMADA+
+ME AGAPH XRISTOU+
EYXES EGKARDIES…+ ***************** 🙂
EYLOGHSON+
EYXARISTW
Δεκέμβριος 15, 2010 στο 4:14 ΜΜ |
AFIERWMENO SE OSOUS-OSES ME MISOUN…………… 😦
ENW DEN ME KSEROUN KAN!!!!!!!!!!!!!!!!! 🙂
Δεκέμβριος 15, 2010 στο 4:28 ΜΜ |
@sb
Σωστό, και συγγνώμην που δεν κατάλαβα… Ναι, υπάρχει μια διχογνωμία -πολυγνωμία, πώς να το πω… 🙂 Βασικά, εμένα μου αρέσει ιδιαίτερα η όλη μουσική, αλλά ιδιαίτατα -πάλι εξυπνάδες λέω, ναι 🙂 – αυτή του «ρεφρέν», που λέμε. Ταπεινά νομίζω ότι έχει μια τραγικότητα και μια ελπίδα παράλληλα και πάντως απεικονίζει την αθώα πράξη αυτή της προσπάθειας μεταστροφής κάποιου, με τελείως ανιδιοτελή και αγαπητικά κίνητρα… Λέω βλακείες μήπως; 🙂 Δεν ξέρω, εσύ θα μου το πεις… και όποιος άλλος θέλει… Καλησπέρα!!!!!
@OLIV
Βασικά, καλησπέρα σας(το δανείστηκα αυτό). 🙂 Λοιπόν, ναι, θέλει μια διάκριση, αλλά, έλεος, πώς βαδίζομεν δια πίστεως, αν πάμε με την γελοία λογική μας; Αν πάμε με την ψευτολογική μας, θα βουλιάζουμε σαν τον Πέτρο, ενώ όποιος θέλει να βρει την ζωή του, πρέπει να την χάσει, για Αυτόν, και τους ελάχιστους αδελφούς Του. Αυτά συνήθως τα λένε οι μαμάδες της εποχής της Μεταπολίτευσης- είναι απότοκα της εσωτερικής τους διαστροφής, με την χριστιανική και όχι ψευδοεπιστημονική έννοια.
Αυτό δε το κομμάτι της Μαράια Κάρει ήταν το τελειωτικό χτύπημα… 😀 Τι ακριβώς θέλει να πει ο/η ποιητής; Ότι θέλει τον χαμογελαστούλη Σάντα Κλάους(στην καλύτερη των περιπτώσεων) για τα Χριστούγεννα; 🙂 Πότε ακριβώς είναι η ώρα που ξερνάμε, του εκ του στόματος εξεμείν , που λέει και η Αποκάλυψη;
Εντάξει, χαριτολογώ και λίγο… Την αγάπη μου…
Δεκέμβριος 15, 2010 στο 5:51 ΜΜ |
TO XAZOTRAGOYDON …. 🙂 HTO MIA DIAFORETIKH NOTA….!!! 🙂
MONO H MOYSIKH ME ARESEI….
OXI TA LOGIA OYTE FYSIKA O santa tis coca cola.
EMEIS EXOMEN TON AGION BASILEION TO MEGAN 1/1.
APLA TO EVALA GIA…..NA EYTHIMYSOMEN.
EULOGHSON…
TA ALLA POU LES POIO PANW DEN TA KATALABA.
POIA EINAI H GELOIA LOGIKH? POIANOU?
KAI POIA LENE POIES MAMADES-POIAS METAPOLITEYSHS?!?
KAI GIATI TA LENE? SE POIOUS TA LENE.???
EYXARISTW… 🙂