Στιχουργικές παρεκβάσεις(8): «Ml έμμετρης αχαριστίας» του «Φώτανδρου του Έλληνος»

Και όμως, έρχονται στιγμές στην ζωή των ανθρώπων, ιδιαίτερα των σημερινών, που μέσα στα πλούτη τους τα τόσα πού’ναι σιχαίνονται τα πάντα. Η αλήθεια ξεθωριάζει στα μάτια τους σαν χίμαιρα. Οι αξίες το ίδιο. Έτσι, τα βάζουν με ό,τι βρεθεί μπροστά τους. Όλα τους φταίνε μέσα στο Spleen τους, όπως τέλεια, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το είχε περιγράψει ο Μπωντλέρ, για κάποιον βασιλέα ζάπλουτο… Μέσα σε αυτά που τα βάζουν, άλλα μιλούν και άλλα όχι, παρά κλείνονται στην σιωπή τους όπου υπομένουν τις άδικες κατάρες και μομφές με την αγάπη τους πληγωμένη… Από αυτά που μιλούν, ένα είναι εδώ η θάλασσα.

Η θάλασσα, που θυμίζει στον γέρο -καπετάνιο το πόσα του πρόσφερε, καθώς αυτός χωρίς σπλάχνα οικτιρμών της πετάει πέτρες, πληγώνοντας βάναυσα το σώμα της……

Ml έμμετρης αχαριστίας

Τούβλο, βότσαλο, έρημος, χάος, ποντίκι, όραμα

Καπετάνιο γέρο κοιτά η θάλασσα να κλαίει

ξάφνου τον βλέπει νά’ χει βότσαλο στο ένα χέρι

της το πετά με δύναμη σαν κάτι να του φταίει

απάντηση το κύμα σε μπουκάλι θε να φέρει.

Τι μου φέρεσαι τροποντινά γέρο καπετάνε

αφού όσα ήθελες στα έδωσα απλόχερα

σ’όραμα είδες πλοία σε νέα μέρη να σε πάνε

πλέοντας μέσα μου φουρτούνες είδες με αγέρα.

Μια μέρα σ’έρημο νησί σε ξέβρασε το κύμα

κι ένιωσες τ’όραμα ολοζώντανο μπροστά σου

δεν είσαι πλέον ποντίκι σε μία παγίδα θύμα

χάος απ’άγρια φύση εφώλιασε στα μάτια σου.

Σε μένα που με λένε θάλασσα οφείλεις τόσα

με κύμα κι άλμυρα σε έχτισα, πνοή σου έδωσα

σαν το χτίστη που τούβλο και ξύλο δίδει στον οίκο

με στάλαγμα αγάπης κι ιδρωτα σε κάθε τοίχο.

Ετικέτες: Φώτανδρος, ΦΩΤΑΝΔΡΟΣ, έμμετρη αχαριστία, θάλασσα