Κόκκινες γραμμές

«Έκανε πίσω σ’ όλες τις κόκκινες γραμμές η Τρόικα», μαθαίναμε από την διαδικτυακή εκδοχή φιλοκυβερνητικής εφημερίδας την προηγούμενη εβδομάδα. Η δήλωση ανήκε σε κυβερνητικό στέλεχος, βέβαια, του Υπ. Οικονομικών. Αυτός ήταν ο τίτλος της ενημέρωσης για τους αναγνώστες της σε ό,τι αφορούσε την συμφωνία της κυβέρνησης με τους υπαλλήλους και εκπροσώπους των δανειστών.

Πέραν του ότι εδώ η φράση αποτίμησης «φερέφωνο της κυβέρνησης» παίρνει και ένα τελείως νέο νόημα (διότι έντιμη δημοσιογραφία δεν νομίζω πως μπορεί να γίνεται με αναπαραγωγή κυβερνητικών δηλώσεων), δεν νομίζω πως έγινε αντιληπτό ή τουλάχιστον πιστευτό σε ποιες κόκκινες γραμμές έκανε πίσω η Τρόικα.

Πλεόνασμα εξαπάτησης

 Νέο αγκωνάρι βρήκε ο αξιότιμος κ. Πρωθυπουργός μας λοιπόν, για να παρουσιάσει στην εφιαλτική ερειπωμένη πολιτεία:

το πρωτογενές πλεόνασμα(2,8 δισ. ευρώ)- το οποίο… δεσμεύεται πως θα αξιοποιήσει σε σε ποσοστό αξιολογότατο (70%), προκειμένου να “άρει τις αδικίες”.

Το φως στο τούνελ φάνηκε λοιπόν! Έστω για μερικές ημέρες… Οι εντυπώσεις μετράνε. Και αν δεν ήταν η επίσημη ανεργία -δηλαδή οι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι- στο 28%(1, 4 εκατομμύρια), τότε οπωσδήποτε θα γινόταν πιο πιστευτός- βεβαίως και η καλπάζουσα φτώχεια. Πόσο φοβερό είναι να τον ακούει ένας άνεργος άνευ εισοδήματος, ένας υποαπασχολούμενος, που θυσίαζε τις κλίσεις του και τον χρόνο του ως και την 3η δεκαετία της ζωής του, για να αποκτήσει τα (αυξανόμενα σταδιακώς και απρόσωπα) “τυπικά προσόντα”; Πώς τα ακούει ένας νέος που το άπληστο αφεντικό του τον αμείβει με 200-400 ευρώ, για να του παράσχει δουλειά part-time; Τι ηθικά διδάγματα λαμβάνει για την χρήση και ακριβέστερα κατάχρηση της εξουσίας και το ανηλεές ψεύδος που την συνοδεύει; Πώς θα φερθεί ως δάσκαλος, ως γονέας, ως οποιοσδήποτε φορέας της;