Όπως σημειώθηκε στο προηγούμενο άρθρο της στήλης, τα ρεύματα που σχηματίστηκαν μετά τον 07/15 με χαρακτήρα αντιμνημονιακό, κατά τη γνώμη της στήλης, θα έπρεπε να καλλιεργήσουν περισσότερο τον θετικό και δημιουργικό λόγο, απέχοντας ταυτόχρονα από μια εύκολη και επιφανειακή (και κάποτε αμφίβολης εσωτερικής-λογικής συνέπειας) καταγγελιολογία. Ένα κομβικό σημείο για την τύχη των ρευμάτων αυτών θα είναι ακριβώς η εξέλιξη των υπαρχουσών προοπτικών για τα έτη 2017-2018.
Ειδικότερα, με βάση και τα επίσημα στοιχεία, είναι σαφές ότι κατά το 2010 υπήρξε μια επιτάχυνση της αντίστροφης ανακατανομής εισοδημάτων, από τα χαμηλότερα στα υψηλότερα εισοδήματα. Αυτή η τάση συνδυάστηκε με την αύξηση της ανεργίας στο «αστρονομικό» 27-28% επί συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, ενώ σήμερα και πάλι βρίσκεται λίγο παρακάτω, στο 23-24%. Η ανακατανομή αυτή, σε συνδυασμό με την ανεργία και τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των λαϊκότερων τάξεων, ευνόησε την αποταμίευση σε τράπεζες εγχώριες ή του εξωτερικού, την αποεπένδυση και τη συνακόλουθη ύφεση -25%.