Μνήμη εκλογής Επτά Διακόνων

Άγ. Στέφανος ο Αρχιδιάκονος

Λέει το ευαγγέλιο της ημέρας:

«Σκεφτείτε, λοιπόν, αδελφοί, εφτά άντρες από εσάς με καλή μαρτυρία, πλήρεις Πνεύματος και σοφίας, τους οποίους θα καταστήσουμε για την ανάγκη αυτή,
ενώ εμείς θα επιμείνουμε καρτερικά στην προσευχή και στη διακονία του λόγου».
Και άρεσε ο λόγος μπροστά σε όλο το πλήθος, και εξέλεξαν το Στέφανο, άντρα πλήρη από πίστη και Πνεύμα Άγιο, και το Φίλιππο και τον Πρόχορο και το Νικάνορα και τον Τίμωνα και τον Παρμενά και το Νικόλαο, προσήλυτο Αντιοχέα,
τους οποίους έστησαν μπροστά στους αποστόλους και, αφού προσευχήθηκαν, επέθεσαν σ’ αυτούς τα χέρια.»

Μερικές παρατηρήσεις στα παραπάνω:

1)Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι οι Απόστολοι κάλεσαν όλο το εκκλησίασμα (άντρες και γυναίκες, αδιακρίτως, όπως επισημαίνουν οι Χρυσόστομος κ.ά.) να προβούν στην εκλογή των -κατά κάποιο τρόπο- πρώτων «Χριστιανών πολιτικών».
(Σε πλήρη αντίθεση με αυτά, η Ιεραρχία τη δεκαετία του 1930 είχε κυκλοφορήσει Εγκύκλιο με την απίστευτη άποψη πως η απόδοση ψήφου στις γυναίκες «είναι αντίθετη με την Αγ. Γραφή».)

«Μόνο εμείς οι άνθρωποι κάνουμε δικά μας τα κοινά και κατέχουμε για τον εαυτό μας αυτά που ανήκουν στους πολλούς.»(Βασίλειος ο Καισαρείας)

Ας πιούμε, λοιπόν, όλοι Κόκα-Κόλα, σαν τον Άη- Βασίλη

Ναι, φαίνεται ότι οι Πατέρες και οι Μητέρες δεν «κάθονταν φρόνιμα, να γίνουν νοικοκύρηδες». Μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία, που θα έλεγε, άκρως ειρωνικά, κι ο Καρυωτάκης για την ομοιοκαταληξία, δεν γίνηκε της ζωής τους ο σκοπός. Έτσι, όχι μόνο θεωρούσαν ότι έπρεπε να ασκούν δριμεία κοινωνική κριτική, σε σημείο που οι ομιλίες τους είναι βασική πηγή για την κοινωνική ζωή της εποχής και η κοινωνική αδικία/δικαιοσύνη ένα από τα τακτικότερα εμφανιζόμενα θέματα στις ομιλίες του Χρυσόστομου, αλλά είχαν και το νεύρο να στέλνουν επιστολές στους πολιτικούς άρχοντες, αιτούμενοι ποικίλα πράγματα(λ.χ. ο Γρηγόριος ο Θεολόγος φοροαπαλλαγές για τους φτωχούς) ή και υποδεικνύοντας ποιος είναι ο σωστός κατά Θεόν άρχοντας. Ο Μέγας Βασίλειος, ο Μέγας Αντώνιος, ο Άγ. Ι. ο Χρυσόστομος (βλ. εδώ στο ιστολόγιο το «κήρυγμα της κοινοκτημοσύνης» ), οι Φιλοκαλικοί Πατέρες, ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς έχουν υποδείξει ή και καταδείξει και την ιδανική κοινωνία ακόμη, με φράσεις και επιχειρηματολογία πολύ αιχμηρή και καθόλου συμβιβασμένη με οποιοδήποτε κατεστημένο. Έτσι, κάποιος ιστορικός σημαντικότατος της εποχής είχε αποκαλέσει τον Χρυσόστομο «σχεδόν σοσιαλιστή». Το ίδιο και ο Μέγας Βασίλειος, ο Άη Βασίλης που λέει και ο (ηλιθιωδέστατος, πράγματι) συρμός, είχε ένα τέτοιο όραμα για την κοινωνία, με την οποία έκρινε και κατέκρινε την υπάρχουσα. Καταλαβαίνουμε με όλα αυτά και πόσο ελάχιστα ‘παιδιά της εποχής’ τους ήταν…[ 🙂 ]Το παρακάτω μεταφρασμένο απόσπασμα είναι από την ομιλία του Μ. Βασιλείου «Σε πείνα και ξηρασία«, εποχή ανάλογη με την σημερινή… :