Ρόδα, σε πεθαμένους...
… και εγώ που έχω συμμετάσχει σε λίγες από όσες έπρεπε, αλλά πάντως αρκετές αριθμητικά πορείες στο παρελθόν, δεν έχω νιώσει το, κατά Σολωμό, Χρέος τόσο έντονο όσο εδώ, αλλά και την ένοχη συνείδηση, επειδή άργησα να βρω το πλήθος(όπως και την μετέπειτα ανάπαυσή της)… ένα πλήθος που έχρηζε πάνω από 15 λεπτά για να διέλθει όλο από ένα σχετικά πλατύ δρόμο διπλής κατεύθυνσης… αλς, λαοθάλασσα δηλαδή. Εντυπώσεις, έντονες και βαθιές, πολλές και συμβάντα, που χρήζουν προσοχής, αρκετά, όπως ταπεινά νομίζω… Επί τροχάδην……:
Ιστολογικόν σημειωματάριο φιλαλήθους (philalethe00) 