Ο Ν. Ψαρουδάκης για την εκκλησιαστική ηγεσία επί Δικτατορίας(Οκτώβριος 1971)

Όλα αυτά είναι, άραγε, έξω της αποστολής της Εκκλησίας ώστε να δικαιολογείται η μουγγαμάρα των εκπροσώπων της; Δεν είναι o Ελληνικός Λαος το ποίμνιο της Εκκλησίας; Δεν θα λογοδοτήσει εκείνη γι’ αυτόν; Τι, άραγε, σημαίνει ποιμήν, ποίμνιο και διαποίμανση; Γιατί ο Χριστός λέγεται ο «Καλός Ποιμήν»; Μήπως γιατί «ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων» όπως έπραξε Εκείνος, ενώ «ο μισθωτός, ου ουκ εισί τα πρόβατα ίδια, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει και ο λύκος αρπάζει αυτά…» όπως πράττουν οι σημερινοί εκπρόσωποί Του;

Πόσους λύκους εμπόδισαν μέχρι σήμερα οι ποιμένες; Μήπως τον εκμεταλλευτή πλουτοκράτη; Μήπως τον πολιτικό δυνάστη ή τον άρπαγα της Εξουσίας; Μήπως τον σκοταδιστή, τον διαφθορέα, τον φρακοφορεμένο μηδενιστή;