Paradise Papers

Ως γνωστόν και καθώς αναφέρει και ο Πατρολόγος Στυλιανός Παπαδόπουλος σε μια παλαιότερη μελέτη του για τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, ο τελευταίος, παρ’ότι φιλομόναχος και φιλέρημος, είχε ζητήσει από τον Αυτοκράτορα μεταξύ άλλων τη φοροαπαλλαγή των φτωχών.

Σήμερα, στα πλαίσια του (κατά τι μονομερώς βέβαια) παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού που ζούμε, τη φοροαπαλλαγή γεύονται οι υπερπλούσιοι, η τάξη των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη. Από τις αποκαλύψεις που πραγματοποιήθηκαν μέσω της συντηρητικής γερμανικής εφημερίδας «Suddeutsche Zeitung», εξέχοντα (φυσικά και νομικά) πρόσωπα της ελλαδικής και διεθνούς «ελίτ» παρελαύνουν στα έγγραφα αυτά, που αποδεικνύουν τη συστηματική και κάποτε επιθετική πρακτική φοροαπαλλαγής που ασκείται από αυτά: μεταξύ τους, είναι η Βασίλισσα της Αγγλίας, η σύζυγος του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ.Μαρέβα Μητσοτάκη, ο μιντιάρχης κ. Αλαφούζος και άλλοι πολλοί.

Ο Καθολικός Πωλ Ράιαν κι ο θεός του

O 47χρονος Ρεπουμπλικάνος βουλευτής Πωλ Ράιαν είναι μια ενδιαφέρουσα, αν και κάπως στερεοτυπική περίπτωση: είναι Αμερικανός Ρωμαιοκαθολικός, ήδη από το 1998 εξελέγη ως Βουλευτής στο Αμερικανικό Κοινοβούλιο, επικρατώντας του Δημοκρατικού αντιπάλου του στην 1^η περιφέρεια του Ουισκόνσιν, εκλέγεται έκτοτε συνεχώς, ενώ το 2012 παρ’ολίγο να επικρατήσει έναντι του Δημοκρατικού Τζο Μπάιντεν για τη θέση του Αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ταυτόχρονα και παρά την ρωμαιοκαθολική ομολογία του, ο Πωλ Ράιαν έχει μιλήσει το 2005 για τις αρχές και αξίες του που, όπως έλεγε, έλαβε από την ατομικιστική και «ρεαλιστική», ακραία φιλελεύθερη φιλοσοφία της φιλοσόφου Ayn Rand (1905-1982), την οποία η ίδια ονόμαζε αντικειμενισμό.

Για την επέτειο της Άλωσης- παραλειπόμενα διδάγματα

Όπως σε παλαιότερες εποχές, είχε συμμαχήσει η Αυτοκρατορία με Ισλαμιστές όπως ο Σαλαντίν έναντι των Δυτικών, τότε ήταν η ώρα να επικρατήσει η άποψη της συμμάχησης με Δυτικούς (αν και με μεγάλα ανταλλάγματα) έναντι των Ισλαμιστών. Το ίδιο έγινε και κατά την Άλωση της Θεσσαλονίκης, όπου Δυτικοί οργάνωσαν στο τελικό στάδιο την άμυνα, επιβάλλοντας οι ίδιοι την επιστράτευση και τη συμβολή όλων των δυναμένων.

Όπως έχει πει σωστά κάποιος, γενικά (σε Δύση και Ανατολή) γνωρίζουμε πολύ καλά την αρχαιότητα, αλλά αγνοούμε τους «Μέσους Χρόνους», τους οποίους βλέπουμε μέσα από στερεότυπα. Ο πάλαι ποτέ μαρξιστής και κατόπιν προγκρεσσιβιστής αστός Μ. Πλωρίτης εκπλησσόταν όταν ανακάλυπτε ότι το «Μεσαιωνικό Βυζάντιο» είχε κοινωνικό κράτος. Παρομοίως μεγάλη έκπληξη αποτελεί η απόδειξη του Λε Γκοφ ότι η μεσαιωνική οικονομία της Δύσης βασιζόταν στην «Caritas» (φιλανθρωπία).

Μήνυμα της Χριστιανικής Δημοκρατίας με αφορμή την επέτειο της Άλωσης

«Κάθε αδελφός κλωτσάει τον αδελφό και κάθε φίλος πορεύεται δόλια. Απομακρύνθηκε η ευσπλαγχνία, χάθηκε η συμπάθεια, έφθασε το μίσος, πολλαπλασιάσθηκε η ιταμότητα. Οι άρχοντες μας είναι άδικοι, οι επιστάτες είναι άρπαγες, οι δικαστές δωροδοκούνται…»

(Μοναχού Ιωσήφ Βρυεννίου, «Τίνες αἱ αἰτίαι τῶν καθ’ ἡμᾶς λυπηρῶν», Απόσπασμα)

Έτσι «διεκτραγωδεί» ο Ιωσήφ Βρυέννιος(+1431/8) λίγο πριν την Άλωση τα δεινά που θα οδηγούσαν στην οριστική κατάλυση του βυζαντινού κράτους, την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, που σήμερα συμπληρώνει 552 έτη.
Συμπληρωματικά, σύμφωνα με την διήγηση του αείμνηστου αρχ. Φιλόθεου Ζερβάκου, η συμφορά δεν αποσοβήθηκε εκ μέρους του Θεού με βάση τα λεγόμενα του Πατριάρχη της Άλωσης Γεωργίου Γεννάδιου Σχολάριου, διότι δεν υπήρχαν ούτε πέντε «ουκ ονόματι Χριστιανοί», παρά τις «μακρές προσευχές» και πληθωρικές εκδηλώσεις ευσέβειας εκ μέρους ορισμένων εκ των τελευταίων Αυτοκρατόρων.

Ενώπιον των ευρωεκλογών

Ο πρώτος γύρος των Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών της 18/05 είχε ένα χαρακτηριστικό το οποίο, αν και ενδεχομένως δυσδιάκριτο, φαίνεται να ξεπροβάλλει με την σωστή αποκρυπτογράφηση των αποτελεσμάτων τους. Όσοι υποψήφιοι των κομμάτων της συγκυβέρνησης εμφανίστηκαν με επίσημο «χρίσμα», δηλαδή στήριξη αυτών των κομμάτων στους υποψηφίους αυτούς, «μαυρίστηκαν» και υπέστησαν συντριπτικό πλήγμα. Ο κ. Σπηλιωτόπουλος, λ.χ., ενώ εμφανιζόταν στις δημοσκοπήσεις να περνάει στον β’ γύρο των εκλογών και τα «πρόθυμα» ΜΜΕ του επιδαψίλευαν μεγάλο ποσοστό βρέθηκε στην 3η θέση, λίγο πάνω από τον υποψήφιο της Χρ. Αυγής Ηλ. Κασιδιάρη.

 

Στα ταχυφαγεία της Αμερικής…

Να ένα θέμα που ποτέ δεν περιμένουμε να πληροφορηθούμε από κάποιες «χριστιανικές οργανώσεις» του τόπου μας, οι οποίες άλλωστε νυχθημερόν ασχολούνται και είναι ιδιαίτερα επιφορτισμένες με τους Βαλκανικούς Πολέμους και εν γένει την μνήμη των εθνικοπατριωτικών αγώνων και τα συναφή πολύημερα και πολύωρα αφιερώματα:

η τύχη και ο αγώνας των εργαζομένων στα ταχυφαγεία των Ηνωμένων Πολιτειών, μάλιστα συμβολικά ιδωμένος, ως αγώνας που άπτεται των θεόσδοτων δικαιωμάτων του ανθρώπινου προσώπου. Και ας λέει ο Άγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς ότι ο μισθός και οι σχέσεις Εργασίας-Κεφαλαίου είναι θέμα ηθικό(γρ. πνευματικό) και όχι τεχνικό. (Άλλωστε μην δικαιώσουμε και τους κομμουνιστάς και τους άλλους που μεταξύ των άλλων κατηγορούν τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά…)

Άνθρωποι λοιπόν φτωχοί, που καθίστανται αντικείμενο εκμετάλλευσης από άρπαγες εργοδότες, με την συμπαιγνία του Κράτους και έτσι δυσκολεύονται και υποφέρουν μαζί με τις οικογένειές τους.

Αυτοί οι άνθρωποι κερδίζουν κατά προσέγγιση και κατά Μέσο Όρο 9 δολλάρια, δηλαδή περίπου (βάσει σημερινής ισοτιμίας) 6,5 ευρώ την ώρα, όντας έτσι από τους χειρότερα αμειβόμενους εργαζόμενους των Ηνωμένων Πολιτειών.

(Βεβαίως, στην σημερινή Ελλάδα κάτι τέτοιο ίσως να εθεωρείτο και …τύχη αγαθή. Εκεί καταντήσαμε.)

Να μην ξεχάσουμε να σημειώσουμε ότι -σε αντίθεση ίσως με την Ευρώπη- δεν προβλέπεται ασφάλιση για τους περισσότερους από αυτούς, δηλαδή ενδεχόμενη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι επί πληρωμή για την συντριπτική πλειοψηφία αυτών(ίσως περί το 85%). (Άλλωστε το Obamacare είναι μία πολιτική σοσιαλιστικής και ναζιστικής έμπνευσης. Τίποτα καλό δεν μπορεί να γίνει, όπως λένε οι νεολίμπεραλ στις ΗΠΑ, αυτοί που μας κυβερνάνε εδώ και 3 χρόνια δηλαδή, με το χρήμα κάποιου άλλου. Δηλαδή με το χρήμα που οι νόμοι -ερήμην της όποιας ηθικής- του επιτρέπουν να βγάζει.)

Το φθαρμένο επαναστατικό χρώμα

Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων αποπέμπει Θεοδόσιο Μέγα

Ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας(1322- 1391;), που και ο ίδιος είχε ασκήσει πολιτική εξουσία, είχε γράψει θεόσοφα πως [Ο Χριστός στους πιστούς]«δεν τους χαρίζει απλώς τούτο ή εκείνο, αλλά τους χαρίζει την ίδια την εξουσία, το διάδημα[] (ενώ)οι άρχοντες του κόσμου, που και αν ακόμη τα δώσουν όλα στους υπηκόους, την εξουσία ούτε και στο όνειρό τους ανέχονται να την μοιραστούν μαζί τους».(Βλ. «Ο Ορθόδοξος δρόμος για την πολιτική εξουσία», Ν. Μπουγάτσου, εκδ. Αποστ. Διακονίας, οπισθόφυλλο)  Πόσο αληθινό είναι αυτό το συνάγουμε και από τις πιο πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις: οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος τώρα, που το κόμμα τους έχει τελικώς καταρρεύσει ποσοστιαία και αγγίξει το υποτετραπλάσιο περίπου του ποσοστού του στις εκλογές(12%), άρχισαν να μην ψηφίζουν μαζικώς τα ολέθρια, κινεζοποιητικά νομοσχέδια που φέρνει η κατειλημμένη από την Τρόικα κυβέρνηση. Τώρα που φαίνεται άμεσο και κατά κόσμον επονειδιστικό το τέλος ΤΩΝ ΙΔΊΩΝ, «ευαισθητοποιήθηκαν», διότι είναι, κατά το κοινώς λεγόμενο, «καμμένα χαρτιά».

«Ο Χριστιανός άρχοντας[…]δηλαδή σύμμαχος στους αδικημένους»- επιστολή του ι. Χρυσόστομου

Αγαπητέ μου Γέμελλε,

Ο χριστιανός άρχοντας δεν φαίνεται απ’την φορεσιά του ή απ’τους υπασπιστές και τους κλητήρες, που τον συνοδεύουν. Φαίνεται απ’το ότι φέρνει κοντά του «τους κοπιώντας και πεφορτισμένους», απ’τη διόρθωση των κακώς εχόντων, απ’την τιμωρία της αδικίας. Κι’ ακόμη δεν επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί η δύναμη της εξουσίας, για να διαστραφεί το δίκαιο.

Ο θεολόγος Ν. Σωτηρόπουλος στον (δ/ντή του Ο.Τ.) Γ. Ζερβό για εκκλησιαστικά, κάρτα πολίτη κ.ά.

Έλαβα και σας αναρτώ σε τρία μέρη μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή -δυστυχώς, ως τώρα πρόκαμα να παρακολουθήσω το α’ μέρος μόνο, που είναι θαυμάσιο όντως!- όπου μιλά ο γνωστός (σε εμάς τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ και όχι μόνο) θεολόγος Ν. Σωτηρόπουλος στον (εκδότη της εφ. «Ορθόδοξος Τύπος») Γ. Ζερβό στην εκπομπή του τελευταίου στο Blue Sky -που εμείς οι Θεσσαλονικείς δεν έχουμε πρόσβαση, τουλάχιστον μη-διαδικτυακή, όπως άλλωστε και στο High [σημ.: έχουμε, βέβαια το Μέγα και το Άλτερ- ποιότης, υψίστη].

Ιδιαίτερα με ενδιαφέρει να δήτε τις θέσεις για την -φρικαλέα και χουντοπρεπή πράγματι, πρέπει να ομολογήσουμε, και που πρέπει άρα να αποτρέψουμε την έλευσή της παντί σθένει(πριν θεσμισθή και επισήμως και η καταστροφή ολοκληρωθή)…!- κάρτα του πολίτη και την στάση των Πατέρων απέναντι στην εξουσία, εκκλησιαστική και πολιτική/πολιτειακή. Ο πατέρας Μεταλληνός σε μία άλλη πρόσφατη εκπομπή του (αν ενδιαφέρεστε, βρίσκεται στο πολύ-πολύ καλό για τα θέματα αυτά ιστολόγιο του «lomak», εδώ ), μίλησε ήδη για αυτό θυμίζοντας την ρήση του Χρυσοστόμου «Ουδέν δέδοικα, ως επισκόπους πλην ολίγων». Δηλαδή, τίποτε δεν φοβήθηκα όπως τους επισκόπους, πλην λίγων.

Και, για να το πω και εγώ με μία φράση κάπως του συρμού, ευαγγελική: «ο νοών(καθώς και ο αναγινώσκων) νοείτω». Καλή σας παρακολούθηση!!!…

«Τι αμαρτίες πληρώνουμε» εμείς οι Χριστιανοί…

Δεν μπορώ να ασκήσω κριτική μονόπλευρη, π.χ. στους μαρξιστές-λενινιστές της σήμερον για την τύφλωσή τους μπροστά στα αίσχη που δεν βλέπουν καν και τυγχάνουν ακόμη ολοκληρωτικά οπαδοί, φορείς και κομιστές των ιδεών του Μάο Τσετούνγκ και του «αρχαγέτη της εργατικής τάξης», που μου έλεγε και γηραιός λενινιστής προπαγανδισμένος τις προάλλες μιλώντας εναντίον της υποχρέωσης της άμεσης βοήθειας των φτωχών, Λένιν και του Στάλιν.

Πρέπει κι’ εμείς να δούμε πώς προέκυψε αυτοί οι άνθρωποι να έλκονται από τα κηρύγματά τους, διότι, βέβαια, η παρθενογένεση συνέβη άπαξ και εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου.

Και αντιγράφω και πάλι από τον -εξαίρετο, όπως είπαμε- «ανθρωπισμό» του Αλ. Τσιριντάνη, γ’ τόμος, σσ. 105-106 , όπου, μετά από αναφορά στους υψιπετείς ακραιφνείς της παθητικής αντίστασης Νεομάρτυρες διαβάζουμε, ομολογώ με εξόχως ευχάριστη κατάπληξη:

«Όμως, αν πάμε παρά έξω, τοπικώς ή χρονικώς, τι βλέπομε; Το πολύ-πολύ πιετισμούς έξαλλους που αφίνουν κατόπιν απογοητεύσεις, ενώ τα ανθρώπινα προβλήματα μένουν χωρίς χριστιανική αντιμετώπισι. Ιεροκήρυκες στην Αμερική, στα μέσα ακόμη του περασμένου αιώνος, μιλούν κατά της κατάργησης της δουλείας των μαύρων(σ.σ. το κείμενο γράφεται προ των γεγονότων με τον ιερωμένο μάρτυρα ηγέτη του κινήματος των μαύρων Μ. Λ. Κινγκ, το 1954), άλλοι πάλι, και στα κλίματά μας, βρίσκουν σωστό η γυναίκα να είναι στο περιθώριο της ζωής, φορτωμένη τη ζαλίγκα και περπατώντας δίπλα στον καβαλλάρη άνδρα, ενώ περί κοινωνικής δικαιοσύνης τώρα μόνο αρχίσαμε να μιλάμε, γιατί τώρα βρίσκομε το προλεταριάτο ισχυρό, αφού επί αιώνες ολόκληρους η σιγή μας ώπλιζε την πιο εγκληματική εκμετάλλευσι του μόχθου του προλεταρίου αδελφού μας.

[…]Οι χριστιανοί(ή «χριστιανοί») έδωσαν όπλα στην αντιχριστιανική άρνησι και στον εξωχριστιανικό ή καλύτερα αντιχριστιανικό «ανθρωπισμό».

Και ο αναγινώσκων νοείτω.