Για την πορεία της 15/12 στην Θεσσαλονίκη… γιγαντώδης, θυμώδης, νηφάλια, υπό απέλπιδα καταστολή… (Μέρος Α’)

Ρόδα, σε πεθαμένους...

… και εγώ που έχω συμμετάσχει σε λίγες από όσες έπρεπε, αλλά πάντως αρκετές αριθμητικά πορείες στο παρελθόν, δεν έχω νιώσει το, κατά Σολωμό, Χρέος τόσο έντονο όσο εδώ, αλλά και την ένοχη συνείδηση, επειδή άργησα να βρω το πλήθος(όπως και την μετέπειτα ανάπαυσή της)… ένα πλήθος που έχρηζε πάνω από 15 λεπτά για να διέλθει όλο από ένα σχετικά πλατύ δρόμο διπλής κατεύθυνσης… αλς, λαοθάλασσα δηλαδή. Εντυπώσεις, έντονες και βαθιές, πολλές και συμβάντα, που χρήζουν προσοχής, αρκετά, όπως ταπεινά νομίζω… Επί τροχάδην……:

Το κύπελλο της (γήινης) απόλαυσης……

Το κύπελλο της απόλαυσης

«Αν σου προσέφεραν ένα χρύσό κύπελλο με το καλύτερο κρασί του κόσμου και έλεγαν: «πιες, όμως να ξέρεις ότι στον πάτο υπάρχει σκορπιός», τι θα έκανες;

Σε κάθε κύπελλο της γήινης απόλαυσης βρίσκεται στον πάτο ένας σκορπιός. Και συνάμα, δυστυχώς, αυτά τα κύπελλα είναι τόσο ρηχά, ώστε ο σκορπιός είναι πάντα κοντά στα χείλη».

Πηγή: «Στοχασμοί περί καλού και κακού», Αγ. Ν. Βελιμίροβιτς, εκδ. «Εν πλω», 2007.

«The deed is done»*. Και ουαί τοις ψιττακίσκοις.

Μάλλον αυτή είναι ώρα για πένθος, καθώς εψές, ναι, υπογράφτηκε η νεοκατοχική συμφωνία με την …τριμερή επιτροπή ΕΚΤ-ΔΝΤ-Κομισιόν. Όταν θα εξαχνώνονται τα πάντα σε επίπεδο κοινωνικοοικονομικό, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν οι απίθανοι απατεώνες κατά Μαξ Κάιζερ της Γκόλντμαν Σαχς θα πουν κάτι ανάλογο με αυτό της Αργεντινής προ του 2001, δηλαδή «A bravo new world»(sic!!!!!), όπως το αναφέρει η Ναόμι Κλάιν.**