Ο αναρχικός βιομήχανος

Λοιπόν, αγρίεψε ο κόσμος και έχει ξεσαλώσει -όχι, δεν έγινε δια Χριστόν σαλός και μωρός- ο Σ.Ε.Β. δια στόματος του κου Δασκαλοπούλου, του επομένου τοις καπιταλιστικοίς πατράσι(δεν είναι ειρωνεία), όπως το περιμέναμε. Ναι, κινείται ευδήλως στην λογική «μια που βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πεντ’έξι», είναι μία θαυμάσια παρατήρηση αυτή που είδα στον Τύπο σήμερα. Έτσι, λοιπόν, οι Συλλογικές Συμβάσεις αμφισβητούνται ριζικά, χάνονται στην δίνη που άνοιξε η κατοχή της χώρας από το ΔΝΤ και που αρχίζει να μοιάζει με το Μόσκοεστρεμ που αναφέρει και ο Ε.Α. Πόε στην «κάθοδο στο Μάελστρεμ». Οι κλαδικές συμβάσεις, ειδικότερα, αποφασίστηκε στην «σύνοδο των κοινωνικών εταίρων» χθες, ότι θα παρακάμπτονται, προκειμένου να μπορούν να αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς (ακόμη χαμηλότερους;! -ναι!) οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Ο κ. Παφίλης(ΚΚΕ) έκανε λόγο στην Βουλή για μείωση από 10-40%, η ΓΣΕΕ ύψωσε, με ηρωισμό αν μη τι άλλο, τα αναχώματα του 12%, ενώ η κα Κατσέλη, κάποτε φέρελπις, από ό,τι φαίνεται, έχει «μπατάρει στα ρηχά» και μίλησε για την απουσία δημιουργίας ανεξέλεγκτης -κοινωνικής- δυναμικής. Πράγμα που, αν δεν με απατούν οι γνώσεις μου στην (οικονομική) Ηθική, λέγεται συνεπειοκρατία, και με άλλα λόγια «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», αλλιώς ότι σκέφτεται κανείς μόνο την «τιμωρία» που θα αποτρέψει τον επιδιωκόμενο σκοπό, και όχι βέβαια από τον Θεό που έχει άλλωστε μια ιδιαίτερη, λαϊκίστικη κατά την ορολογία του ΔηΣυ(κόμμα της κας Μπακογιάννη), συμπάθεια στους φτωχούς, όπως μαθαίνουμε και από το κατά Λουκάν και την Επί του Όρους ομιλία του Λόγου…

Ο Μπουτάρης κι η «Επανάσταση των Νεοτούρκων» εν μέσω μαύρης καταιγίδας

Ο νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης αναλαμβάνει τα ηνία της πόλεως της Θεσσαλονίκης βάσει των αποτελεσμάτων του Υπ. Εσωτερικών που τον φέρνουν να προηγείται οριακά, με ποσοστό ελάχιστα μεγαλύτερο (στον β’ γύρο) του 21%. Και συμβαίνει αυτό ταυτόχρονα με μία σειρά επιθέσεων που προοιωνίζουν αλώσεις οχυρών από τους Ηρόστρατους και τους Εφιάλτες της χώρας: Το απίθανα χειρότερο και αντιδραστικότερο των προηγηθέντων νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση που επιφέρει την υποταγή στην τεχνοεπιστημονική τυραννία και στις επιθυμίες των καπιταλιστικών εταιρειών που θα αναλάβουν και επίσημα την υπαγόρευση της διδακτέας ύλης. Η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα έως και 40%, η κατίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι της στοιχειώδους θεσμισμένης προστασίας της εργασίας(Συλλογικές Συμβάσεις) από την απληστία της παρασιτικής επιχειρηματικότητας, όπως άλλωστε υπαγορεύει το Μνημόνιο. Το τελευταίο, η συμμόρφωση αυτή, είναι από τα ανησυχητικότερα, καθώς επιτάσσει τελείως απίθανα και εξευτελιστικά πράγματα(απαγορεύει την όποια αναδιάρθρωση του χρέους πρώτα-πρώτα), ενώ η υποτέλεια στην οποία κατάγει το ελλαδικό Κράτος είναι απείρως χειρότερη(αδιάκριτη εκποίηση εθνικής περιουσίας!) από τον Διεθνή Έλεγχο που επιβλήθηκε μετά τον …ατυχή πόλεμο του 1897!