Για τον «Μάκβεθ» του Τζο Νέσμπο

Αυτές τις μέρες τελείωσα το «Μάκβεθ» του Τζο Νέσμπο, διασκευή του «κλασικού» έργου
του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Η υπόθεση είναι εν ολίγοις η εξής: ο Επιθεωρητής Μάκβεθ είναι επικεφαλής της Ομάδας Κρούσης μιας κατάσπαρτης από εγκληματικότητα πόλης της (σύγχρονης) Σκωτίας.
Ο Επιθ. Μάκβεθ είναι ανιδιοτελής και ηρωικός αρχικά, βάζοντάς τα με συμμορίες μεγαλεμπόρων ναρκωτικών της πόλης, τους «Νορς Ράιντερ». Έχει όμως παρελθόν σε ορφανοτροφείο και χρήσης ναρκωτικών, ενώ διατηρεί σχέση με την ιδιοκτήτρια του πολυτελούς καζίνο της πόλης Ινβερνές Λέιντι Μάκβεθ.

Λίγο αργότερα, καθίσταται επικεφαλής της -ανώτερης ιεραρχικά- Διεύθυνσης Οργανωμένου Εγκλήματος, ενώ με την προτροπή της τελευταίας, που είναι «εγκέφαλος» αλλά και δολοπλόκος και διακρίνεται από χειριστικότητα και νοσηρή φιλοδοξία (αν και τον αγαπά -με το δικό της τρόπο- ειλικρινά), συμφωνεί να σκοτώσουν τον έντιμο, οραματιστή και δημοκρατικό διοικητή της Αστυνομίας Ντάνκαν, ώστε να αναλάβει ο ίδιος καθήκοντα και να ελέγχουν την πόλη, πάντα για «καλό σκοπό».