O Ευγένιος Βούλγαρις και ο επιστημονισμός

Ο Ευγένιος Βούλγαρις υπήρξε από τους κυριότερους διδασκάλους στην Αθωνιάδα σχολή. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός που φοίτησε εκεί επί δεκαετία τον είχε ως δάσκαλο.

Έχει ειπωθεί ότι κράτησε από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό ό,τι ήταν ανώτερο, αληθινό και βιώσιμο, δηλαδή την επιστήμη.

Σχόλιο για τα 20 χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος των υλιστών καπήλων του σοσιαλισμού……

……και όχι του «κομμουνισμού».  Ήδη πέρασαν 20 έτη από το 1989. Το καθεστώς έλυωσε …νομιμότατα και όχι οι πάγοι που υποτίθεται, ότι συμβόλιζαν την λήξη της… προιστορικής περιόδου.  Έχουν γραφή εκπληκτικά βιβλία πάνω σε αυτά τα θέματα. Τελευταία, ξαναδιάβαζα το τελικό κεφάλαιο του βιβλίο του Ν. Μπερντιάγεφ «Οι πηγές και το νόημα του ρωσικού κομμουνισμού», γραμμένο το 1935-1936.  Το θέμα είναι «Χριστιανισμός και κομμουνισμός».  Ειλικρινά, σκέπτομαι, ότι θα ήθελα να «χαρίσω» από ένα αντίτυπο στην συντριπτική πλειοψηφία των μαρξιστών μας και μαρξιστών-λενινιστών, τροτσκιστών, μαοϊκών(λιγότερο), κτλ., για να μελετήσουν και να μάθουν επί τέλους πέντε-δέκα αλήθειες για τα θέματα αυτά, διότι οι σχετικές κατ’ ιδίαν συζητήσεις και δοκιμιογραφίες οπωσδήποτε καταλήγουν σε…. φρικίασιν λόγω της αμάθειας και των οφθαλμοφανών παρωπίδων. Βέβαια, το ίδιο ισχύει και για τους αστοχριστιανούς μας, «ψευδαδέλφους» και λοιπούς ανοηταίνοντες και αντιδραστικούς κοινωνικά.

Είμαι στην πολύ δυσάρεστη θέση να ανακαλύπτω, ότι αυτήν την χύδην αμάθεια και χάλκευση νέας ιστορικής πραγματικότητας την λαμβάνουν κατά το πνεύμα από στήλες του «Ριζοσπάστη», που αναπαράγει ακόμη και ακόμη και την σταλινική προπαγάνδα του ειδικού της καθεστωτικής προπαγάνδας Γιαροσλάφσκι και του (έργου του) «Στο αντιθρησκευτικό μέτωπο και κατά της θρησκείας και της Εκκλησίας». Π.χ. «έπεσα» κατά λάθος(τι τά ήθελα; 🙂 ) στην καταχώρηση του «Ημεροδρόμου» της 5-3-2005. Επανάληψη, βάσει της αντικειμενικότατης και ιδιαιτέρως πολύπλευρης «βιβλιογραφίας» των απίστευτων, πραγματικά, προπαγανδών ομοιδεατών, αλλά οξυχόλων τοιούτων και ιδεολόγων δογματικού τύπου(Λ.Ζωγράφου, Γ.Κορδάτος, Μ.Βερέττας κττ.) κατά πως χαρακτήρισε και το περιοδικό Prospect(που πρωτύτερα τον είχε κατατάξη στους παγκοσμίως 3 κορυφαίους διανοητές ή επιστήμονες)  τον Ντώκινς μετά την έκδοση της «Περί Θεού αυταπάτης»(2005): «Ντώκινς ο δογματιστής».  Παραχαράσσεται με απίθανο, αλλά τον χαρακτηριστικά παγανοφασιστικό, κουτοπόνηρο τρόπο γνωστών εντύπων, ενεργών ή κλειστών πλέον, ακόμη και το «Συνοδικό της Ορθοδοξίας» που κατά την στήλη λέει, ότι αναθεματίζονται όλοι όσοι διεξέρχονται τα ελληνικά μαθήματα, ενώ το κείμενο βέβαια λέει αμέσως παρακάτω: «…και ως αλήθεσι πιστεύουσι»!!!!!

Πράγματι,  εξαίρετη συνέχεια των περί λογοτεχνίας άρθρων του Ζαχαριάδη για τον Κωστή Παλαμά, όπου ανακάλυπτε βάσει μερικών στίχων του, ότι κατηγορεί τους σκοταδιστές καλογερους(αυτοί οι καλόγεροι-αντιγραφείς των αρχαιοελληνικών κειμένων,συν τοις άλλοις) που ήταν κατά της γνώσης κλπ….! Βέβαια, ο μακαρίτης δεν είχε δη(…) ποτέ τους περίφημους στίχους του Δωδεκάλογου του γύφτου, π.χ.,  που έλεγαν «Έρμη,σκλάβα, πικρή Ρωμηοσύνη,[….]Κάψε το έργο του άθεου που τό’χει/Σατανάς φυσημένο/προ του πέσει στο πλάνο του βρόχι/ό,τι μένει σου αγνό και παρθένο», μέσα από  άπειρα παραδείγματα σχετικά… Σίγουρα, κι ο Παλαμάς θρησκόληπτος ήταν.  Κρίμα για την μη-επισήμανση.

Βέβαια, όλα αυτά που διέπραξαν οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποι του «Κομμουνισμού» και του Σοσιαλισμού είναι ο τέλειος αντικομμουνισμός και αντισοσιαλισμός. Ήταν όντως ένας «τιμωρητικός» «κανόνας του Θεού» (π. Τύχων) για τα απίθανα αμαρτήματα της οικείας «Εκκλησίας» και για την σκανδαλώδη και φρικτή αδιαφορία για την κοινωνική δικαιοσύνη…! Τα κατάφεραν, όμως, να σπιλώσουν όλες αυτές τις ευγενείς ιδέες, σχεδόν ανεπανόρθωτα. Όπως και τα αστοχριστιανικά υποζύγια και αθύρματα του εξ ορισμού και έμπρακτα άθεου καπιταλισμού ακριβώς κατάφεραν ως άλλοι χοίροι να λερώσουν το μαργαριτάρι της Πίστης που έχουμε σε «οστράκινα σκεύη»– για να δανειστώ την εικόνα του Αγ. Ν. Βελιμίροβιτς και σχετικές για το θέμα φράσεις του.

Πράγματι, είναι αφορμή δοξασμού του όντως Θεού, ότι αυτοί που κατέκριναν με τον δριμύτερο τρόπο τα εγκλήματα αυτά της Χριστιανικής πλευράς ήσαν οι Ντοστογιέφσκι, Κομιακώφ, Σολοβιόφ και άλλοι απόλυτα Χριστιανοί Ορθ. γίγαντες του πνεύματος, φιλόσοφοι, λογοτέχνες κτλ.. Ο Ντοστογιέφσκι, αναφέρει ο Μπερντιάγεφ, το δείχνει τούτο  λέγων, ότι η Εκκλησία έχει κτυπηθή από παράλυση, που δυστυχώς δεν έσωσαν ούτε οι μεγάλοι «γέροντες», startzi, των μεγάλων μοναστικών κέντρων της Όπτινα, Σάρωφ, κτλ………….

Αυτό δεν είναι παρά ένα πρώτο μικρό σχόλιο, λοιπόν, και υποσχόμαστε να επανέλθουμε οσονούπω… 🙂