Ημικαθολική ψηφοφορία

Άρτι δι’εσόπτρου εν αινίγματι βλέπομεν (Α’ Κορ. 13:12)

Επρόκειτο, λοιπόν, για μια ημικαθολική ψηφοφορία! Το ποσοστό της απόρριψης προσήγγισε το 50%… Έτσι, λοιπόν, αποκλειστικά από τους απομείναντες του 50-51%, το ΠΑ”ΣΟ”Κ υπέστη καταβύθιση της τάξης του 10%, και έτσι η διαστολή, η ψαλίδα, των δύο πλέον “ενδόξων” κομμάτων έκλεισε στο 2-3%. Αυτό είναι το εύκολο και εύδηλο μέρος. Τι, όμως, συνεπάγονται ή τι προϋποθέτουν όλ’αυτά;

Θαρρώ ότι, και βάσει γνώσης καθαρά εμπειρικής, δηλαδή a posteriori, για να το πω με γνωστό όρο του ένδοξου Ευρωπαίου φιλοσόφου Καντ, μπορούμε να πούμε ότι προϋποθέτουν την αναμενόμενη αντίδραση ενός κατά μέσο όρο χαμηλωμένης ευαισθησίας και συνειδότος, ευσυνειδησίας λαού.  Την αντίδραση σε μια επίθεση της πιο άκρατης και της πιο προβλέψιμης θεωρητικά μορφής του τουρμποκαπιταλισμού-στροβίλου.

Η «ερειπωμένη πολιτεία» και οι «παρελάσεις υπερηφάνειας»

Την παρελθούσα Κυριακή έλαβε χώρα εν μέσαις Αθήναις το γνωστό φεστιβάλ και παρέλαση «υπερηφάνειας» των ομοφυλοφίλων/ αμφισεξουαλικών κλπ. καταπιεσμένων ομάδων του πληθυσμού. Επρόκειτο, άραγε, για αυτό που μας πληροφόρησαν ορισμένα ΜΜΕ, δηλαδή για μια «γιορτή ισότητας»; Αν κρίνουμε από την σχετική ανάρτηση στη επίσημη ιστοσελίδα του «φεστιβάλ» που διενεργείται εδώ και έξη έτη, όχι …ακριβώς: «…είμαι περήφανος/περήφανη γι’ αυτό που είμαι κι επειδή σε μία κοινωνία που παραμένει ομοφοβική δεν κρύβομαι, ζω τη ζωή μου όπως θέλω και διεκδικώ τα δικαιώματα μου.»

Αρρενομανείς φοράδες: απάντηση στους “θηλυμανείς ίππους”!!!(β’ μέρος)

Ξαναπιάνω το νήμα από το παραπάνω, πρώτο μέρος και σας παρακαλώ να κρατήσετε τα τρία σημεία:  τον εκτροχιασμό του φεμινιστικού κινήματος σε ικανό του μέρος,  την εξ ολοκλήρου αστική προέλευση της ηδονιστικής ιδεολογίας*, και  την κατανίκηση της νεολαίας, έστω σε ένα επιφανειακό επίπεδο, από δαιμονόπνευστους «πορνικούς» και συναφείς με αυτούς λογισμούς, που αντικειμενοποιούν το πρόσωπο, με ένα άκρως ανέραστο, αν-αίσθητο κυριολεκτικώς, τρόπο. Όλα αυτά θα μας χρειαστούν, για να εντάξουμε στο σωστό πλαίσιο κάποιο σχετικό, φεμινιστικότατο άρθρο της γνωστής εφ. Ελευθεροτυπία με τίτλο …«Ελληνίδες: ισότητα και στο σεξ»(sic).

Αρρενομανείς φοράδες: απάντηση στους «θηλυμανείς ίππους»!!!(α’ μέρος)

Ας ξεκινήσουμε με την καταγραφή κάποιων πραγματικοτήτων:

α)το φεμινιστικό κίνημα έχει εκτροχιασθή σε ικανό του μέρος. Για να μην μιλήσουμε για φεμινίστριες όπως η Αγία Οσ. Ξένη, που διεκδικούσε την ελευθερία στο να μην υπανδρευθή όποιον δεν θέλει, δηλαδή που την βλάπτει στην αρετή της, και την Αγία Αικατερίνη την πάνσοφο, που δεν υπανδρεύθηκε κανένα, διότι πληγώθηκε βαθύτατα από τον αποκλειστικό, θείο έρωτά της προς τον κάλλει Ωραίο Νυμφίο της -παρά τις πιέσεις των ευγενικής καταγωγής γονέων της-, ή την αυτοκράτειρα Θεοδώρα(ισότητα στον κολασμό της μοιχείας για τους άνδρες π.χ.), ας θυμηθούμε την Καλιρρόη Παρρέν, η οποία ήταν βαθιά Χριστιανή και ζητούσε όντως τα θεόσδοτα δικαιώματα για τις αδελφές της εν Χριστώ.  Κοντά στις μέρες μας, η κυρίαρχη ιδεολογία ζήτησε την ισοπέδωση των γυναικών και ανδρών και τις ήθελε στην παραγωγή. Επίσης, ζήτησε την εξομοίωση σε όλα τα άσχημα και από πλευρά ήθους ανάξια, δηλαδή την τεχνητή αρρενωπότητα. Όχι την ισότητα, αλλά την αντιπερσοναλιστική ισοπέδωση. Αυτά έγιναν αιτήματα και του φεμινιστικού κινήματος σε ικανό μέρος του…