Το δυστύχημα του ξεχαρβαλώματος του ΟΣΕ

Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές έχει μαθευτεί το τραγικό δυστύχημα στη Λάρισα με τις αμαξοστοιχίες που συγκρούστηκαν. Το συμβάν έλαβε χώρα λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα της 1^ης Μαρτίου, με σύγκρουση από τη μία μιας εμπορικής αμαξοστοιχίας και από την άλλη μιας επιβατικής αμαξοστοιχείας, με εκατοντάδες επιβάτες. Επρόκειτο συγκεκριμένα για την αμαξοστοιχία IC 62 της «Hellenic Train», με το γνωστό δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 350 επιβάτες της επιβατικής αμαξοστοιχίας αυτή τη στιγμή είναι που κυρίως βρίσκονται οι 29 νεκροί και 85 τραυματίες. Πληροφορίες που κυκλοφορούν μιλάνε για προβλήματα στη λειτουργία βασικών υποδομών για την δρομολόγηση των αμαξοστοιχιών: δηλαδή συστήματα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης.

Δεν χρειάζεται να πούμε ότι η διαδικασία (εκ)πώλησης του ΟΣΕ υπήρξε μακρά και βασανιστική. Ο κ. Χατζηδάκης–αυτός που θα απελευθέρωνε την αγορά ενέργειας, για να… πέσουν οι τιμές- είχε παλαιότερα δηλώσει ανοήτως: «θα δίναμε τον ΟΣΕ ακόμη και για ένα ευρώ». Έτσι, σταδιακά, δρομολογήθηκε μία διαδικασία υποβάθμισης και απαξίωσης μιας σημαντικότατης δημόσιας εταιρείας, η οποία πωλήθηκε σε Ιταλούς επενδυτές τελικά κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στα χρόνια εκείνα ο ΟΣΕ πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ ως επί το πλείστον, παρ’ ότι υπήρξαν ορισμένες βασικές υποδομές που παρέμειναν κρατικές, οι οποίες ωστόσο αργότερα ξεπουλήθηκαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη (2020).

Παναγιές και φραγκοπαναγιές

Χτες ήταν η γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου Μαρίας για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η συζήτηση αυτές τις μέρες, πέραν φυσικά της λειτουργικής και μυστηριακής ζωής αλλά και της προαιρετικής, κατ’ έθος νηστείας του 15νθημέρου, στράφηκε γύρω από τη φράση Καλή Παναγία (ή Καλή Παναγιά, επί το λαϊκότερον). Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, σε μια αξιοπρόσεκτη θέση που πήρε κατά τη διάρκεια «θείου κηρύγματος» των ημερών, διατύπωσε τη γνώμη ότι η ευχετήρια φράση Καλή Παναγία δε στέκει ούτε θεολογικά αλλά ούτε και λεκτικά.

Το θέμα όμως αυτής της ανάρτησης δεν είναι αυτό. Είναι οι παναγιές και οι φραγκοπαναγιές της καθημερινότητας. Μην πάρετε τη λέξη φραγκοπαναγιά δογματικά, αναφέρεται στο ήθος και μόνο αυτό. Την είχα διαβάσει παλιά στο εξαιρετικό, πολύτομο Λεξικό του Δημητράκου (αν θυμάμαι καλά) και σύμφωνα με το online λεξικό wiktionary σημαίνει την ανήθικη γυναίκα που παριστάνει τη σεμνή. Για ποια ανηθικότητα όμως μιλάμε; 

Ο «αντι-ψέκας» στον Τζον Κάρπεντερ

Ο αντι-ψεκ είναι ο αντίθετος στην «ψέκα». Είναι αντίθετος σε ό,τι δεν παραδέχεται η «επιστήμη», οι επίσημοι φορείς, η «διεθνής κοινότητα», τα κράτη και οι υπερεθνικοί θεσμοί. Δεν είναι ένας strawman: ένας αχυράνθρωπος, ένα σκιάχτρο, μια ιδέα. Είναι απόλυτη πραγματικότητα. Και αυτό μας το αποκάλυψε κωμικο-τραγικά η τελευταία 2,5-ετία. Αν μπορούσα να συνοψίσω κάποιες βασικές απόψεις του αντι-ψέκα, αυτές θα ήταν:

• Η «επίσημη επιστήμη» (Rene Passet) είναι αδιαμφισβήτητη και είναι ανόητος/απατεώνας (βλαχαδερό, σαϊεντολόγος, θρησκόληπτος, κ.λπ.) και πρέπει να υπόκειται στη χλεύη όποιος τολμήσει να αντιλέξει
• Οι διεθνείς φορείς είναι άτρωτοι από οικονομικά συμφέροντα
• Οι κυβερνήσεις θέλουν το καλό μας κι οι κακοί βασικά είναι στη φυλακή
• Δεν υπάρχουν πράγματα παράδοξα, μεταφυσικά, συνωμοσίες
• Οι «ειδικοί» πρέπει να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα και να καθοδηγούν την πολιτική (=τεχνοκρατία)

Είναι όμως αλήθεια ο αντι-ψέκας ένα νέο φρούτο; Όχι, καθόλου. Όπως κάποιοι όμως από τους ανοηταίνοντες «συνωμοσιολόγους» (ο όρος σύμφωνα με αξιοσημείωτη άποψη βιβλίου του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τέξας Lance Dehaven-Smith είναι εύρημα των μυστικών υπηρεσιών) κατάγονται από τον ζάπλουτο Ελβετό Έριχ φον Νταίνικεν, έτσι και αρκετοί από τους αντι-ψέκες έχουν ήδη περιγραφεί και υποστεί δριμεία κριτική πρωτύτερα από πολύ μεγάλες προσωπικότητες. Η νοοτροπία της αντι-ψέκας είναι χαρακτηριστική στον αριστουργηματικό Stalker του Αντρέι Ταρκόφσκι, όπου οι ήρωες ζητάνε κάτι άπιαστο, «ψεκασμένο» (ένα μυστικό δωμάτιο που προέκυψε από πρόσκρουση μετεωρίτη, όπου εκπληρώνεται η εσώτερη επιθυμία του ανθρώπου) όπως και στο έργο ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες παιδαγωγούς και φιλοσόφους (για να μην πούμε και εν ενεργεία πολιτικούς), που την περιγράφει και την κριτικάρει έντονα, τον Ευάγγελο Παπανούτσο.

Νεοελληνικός Καλοκαιρισμός και 3S

Τα λέγαμε και πέρσι τον Αύγουστο -και τα επαναλαμβάνουμε σήμερα που ο καύσωνας χτυπάει κόκκινο, κατακόκκινο- ότι το κυρίαρχο στρατηγικό αφήγημα της προσέλκυσης τουριστών αυτής της πολύπαθης πατρίδας ήταν για δεκαετίες και ακόμη είναι το 3S: Sun, Sea, Sand. Δηλαδή, λέμε στους ξένους: ελάτε στην Ελλάδα, για να απολαύσετε τον καυτό ήλιο, τη θάλασσα, την αμμουδιά.
-Θέλετε ταβερνάκι;
Έχουμε.
-Θέλετε σουβλάκι;
Έχουμε.
-Θέλετε μπιτσόμπαρα;
Έχουμε.

Μάλιστα, άλλοι, και off-the-record και επίσημα, επεκτείνουν το 3S, στην ευρύτερή του μορφή, το 4S ή το 5S (Sun, Sea, Sand, Sex, Spirits). Δηλαδή, σου λέει ο τάδε μεγαλοπαράγοντας (θα το πω όσο «ευπρεπέστερα» μπορώ, για να μη σας σοκάρω), οι τουρίστες έρχονται εδώ για να το ρίξουν έξω. Για να τα φορτώσουν όλα (όλα όμως) στον πετεινό, να πιουν μπέρμπον μπόμπες και να… «φάνε τα μούσμουλα» (που θά’ λεγε κι ο Θεοτοκάς) με όποι@ λάχει. Αυτοί κάνουν κραιπάλες, εμείς βγάζουμε φράγκα. Εσείς τι πρόβλημα έχετε;

Ρομανώφ και Επταετία

Χτες, 20 Ιουλίου του 2022, ήταν η 48η επέτειος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Της εισβολής αυτής, που ακολούθησε το πραξικόπημα στην Κύπρο (15 Ιουλίου 1974), έπεται χρονικά η πτώση και της ιωαννιδικής δικτατορίας, στις 24 Ιουλίου.

Στις 17 Ιουλίου επίσης ήταν η 104η επέτειος της εκτέλεσης του Τσάρου Νικολάου Ρομανώφ και της οικογένειάς του. Το ρωσικό Πατριαρχείο έχει προχωρήσει στην αγιοκατάταξη της οικογένειας των Ρομανώφ, όχι ωστόσο λόγω της «αμφιλεγόμενης», όπως λέει χαρακτηριστικά, πολιτικής του Τσάρου Νικόλαου αλλά λόγω της «παθοφορίας» του, με άλλα λόγια διότι δέχτηκε το πάθημά του από τους Μπολσεβίκους με ταπεινότητα. Ο τσάρος Νικόλαος, όταν οδηγήθηκε στην εκτέλεση το έτος 1918, ήταν ήδη ηττημένος. Εντούτοις, αν πιστέψουμε και στην κριτική του Κορνήλιου Καστοριάδη, όπως τη γράφει μέσα στο κορυφαίο βιβλίο του με τίτλο “Γραφειοκρατική κοινωνία”, οι ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης και συγκεκριμένα ο Ιωσήφ Στάλιν προχώρησε και στη φυσική εξόντωση των αστικών στρωμάτων, μετά την ήττα τους στην Οκτωβριανή Επανάσταση. Αυτό έρχεται σε προφανή αντίθεση με τη λογική των Σαντινίστας, όπου μετά τη νίκη της επανάστασης στη Νικαράγουα, διακηρύχθηκε για τους ηττημένους αστούς: “η δική μας εκδίκηση θα είναι η συγχώρεση”.

Έρωτας και «εκδικητικό πορνό»

Η στήλη είχε τη μεγάλη χαρά να παρουσιάσει πρόσφατα ενώπιον φοιτητικού κοινού το θέμα «Αγάπη, έρωτας και γάμος». Οι τρεις αυτές έννοιες είναι αναμφισβήτητα πολύ σημαντικές, κορυφαίες για την πίστη μας, όπως και τη ζωή μας. Η αγάπη, ως φιλευσπλαχνία κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας, είναι η κύρια ενέργεια του Θεού. Ο Θεός, κατ’ αυτήν την έννοια, είναι αγάπη, όπως μας βεβαιώνει ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, κάτι που σημαίνει, όπως γράφει ο Απόστολος, ότι «δεν ζηλεύει, δε ζητάει τα δικά του, δεν βάζει κακές σκέψεις για τους άλλους,, δεν υπερηφανεύεται» (Α’ Κορ. 13:4-13:7). Δυστυχώς, σήμερα λέγοντας κανείς αγάπη εννοεί κάτι ξεθυμασμένο, κάτι που απομένει ίσως μετά από δεκαετίες γάμου, ένα αίσθημα ρηχό, αδύναμο, που ελάχιστα συγκινεί ή κινητοποιεί. Ο π. Φιλόθεος Φάρος εύστοχα ωστόσο είχε τονίσει σε βιβλίο του ότι η αγάπη  για την οποία μίλησε ο Χριστός είναι ένα «θανάσιμο πάθος», δηλαδή ένα «απαθές» (με την έννοια ότι δεν τυραννάει τον άνθρωπο αλλά μεταμορφώνει την ελευθερία του) πάθος το οποίο ώθησε τον ίδιο το Θεό να υποστεί κένωση, άκρα ταπείνωση, εκούσιο πάθος, προδοσία, σταύρωση. Ο έρωτας υπήρξε μερικές φορές εναλλακτικός τρόπος έκφρασης του ίδιου βιώματος, από την εποχή των μεγάλων Ορθόδοξων μυστικών όπως ο κορυφαίος θεολόγος μας Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης. Τι γίνεται όμως με το διαφυλικό έρωτα και με το γάμο;

Trendy στου Ρέντη, bully στο Μενίδι

Το γεγονός είναι περίπου γνωστό σε όλους. Ο νεαρός χορογράφος Τάσος Ξιαρχό [ΦΩΤΟ] με τους (πριν το θλιβερό event) 52 χιλιάδες followers στο Insta, με κάποια φιλενάδα του μέσα σε αμέρικαν μπαρ, χαζογελούσαν σε βάρος εύσαρκης κοπελιάς σε παραδιπλανό τραπέζι, λόγω του ότι ήταν παχιά και (βασικά) φορούσε τα λάθος ρούχα: οριζόντια ρίγα, που τονίζει στο μάτι τα πολλά κιλά.

 

Σε ένα sui generis συνδυασμό Οικιακής Οικονομίας και ατόφιου Κωστοπουλέικου lifestyle και άττιτιουντ, ο μεγάλος influencer έκανε ρόμπα με το φτωχό μυαλό του τη loser «χοντρή», την οποία ανέβασε στους λογαριασμούς του στα σόσιαλ, για να γελάσουμε κι εμείς σε βάρος της. Εν συνεχεία, υπέστη δριμεία κριτική από κάποιους, έκλεισε το λογαριασμό του στο Insta, απείλησε ότι θα… αυτοκτονήσει και τελικά τον ξανάνοιξε, σφόδρα -υποτίθεται- μεταμελημένος. 

Κινηματικός εκφυλισμός

Σε προηγούμενο φύλλο της «Χ» (φ. 1050), είχαμε αναφερθεί στα προβλήματα των ανθρώπων με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες και στην αμέριστη κατανόηση που χρειάζονται στα προβλήματά αυτά. Το άρθρο εκείνο είχε ως αφορμή την «αποσκίρτηση» ενός νεαρού αρχιμανδρίτη με εκφρασμένες κοινωνικές ευαισθησίες λόγω παρόμοιων προβλημάτων.

Μέσα στον Σεπτέμβριο, διεξάχθηκαν στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας οι δύο μεγαλύτερες «Παρελάσεις Υπερηφάνειας», οι οποίες είναι, σύμφωνα με την σχετική αθηναϊκή σελίδα, «η μεγαλύτερη γιορτή ορατότητας της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας». Χορηγοί της αθηναϊκής παρέλασης (11/09) αλλά και της εβδομάδας εκδηλώσεων(18/07-25-07) ήταν πολλοί και επιφανείς: o νεϋορκέζικoς πολυεθνικός κολοσσός της φαρμακοβιομηχανίας Pfizer, ο ΕΟΔΥ, ο Δήμος Αθηναίων, τα free-press Vice και LIFO, η Google κ.τ.τ.  Το πρόγραμμα εκδηλώσεων επικεντρωνόταν σε ζητήματα και καλλιτεχνικές θεματικές «παρεκκλίνουσας» σεξουαλικότητας, η οποία περιλάμβανε και «επιμόρφωση» σε σαδομαζοχιστικές τεχνικές (ανάλογες με αυτές της πασίγνωστης σειράς βιβλίων της Βρετανίδας E. L. James «50 αποχρώσεις του γκρι»).

Οι πανταχού παρόντες «αντιεμβολιαστές»

Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, έχει ήδη μπει ο Σεπτέμβριος, δηλαδή το αποκαλόκαιρο. Παρ’ ότι η σχέση της μεταδοτικότητας του κορωνοϊού με τις κλιματολογικές συνθήκες είναι ασαφής, όπως προκύπτει από μελέτη του παγκόσμιου μετεωρολογικού οργανισμού (WMO), το αναμενόμενο είναι ειδικά στη χώρα μας η έλευση του Σεπτέμβρη και δροσερότερου κλίματος να συνδυαστεί με αύξηση των κρουσμάτων. Η κυβέρνηση, πιθανότατα για λόγους εύρεσης αποδιοπομπαίου τράγου, έχει ρίξει το βάρος στους ανεμβολίαστους συμπολίτες μας.

Κίνημα κίτρινων γιλέκων

«Οι τιμές του πετρελαίου ποτέ δε σταματούν να αυξάνουν. Είναι το κομμάτι άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας. Ο Μακρόν και τα φιλαράκια του, σαν τους προηγούμενους από αυτόν, μεταβάλλουν τα πράγματα από το κακό στο χειρότερο. Ρωτάνε για τη γνώμη μας μια φορά στα πέντε χρόνια και μετά υποφέρουμε, υποφέρουμε. Μας δόθηκε η επιλογή μεταξύ της πανούκλας και της χολέρας. Διαλέξαμε την πανούκλα.
Βλέπουμε καθαρά ότι δεν είναι καλύτερος από τους άλλους. Δεν ενδιαφέρονται, έχουν σωφέρ, δεν πληρώνουν για καύσιμα αυτοκινήτου.
Υπάρχουν άλλοι τρόποι να μαζέψεις χρήματα. Τι θα λέγατε να δοκιμάζαμε τους πλουσίους;»

Αυτά δήλωσε στο αγγλόφωνο δίκτυο ενημέρωσης “Russian Times” κάποιος από τους νεότερους διαμαρτυρόμενους στο κίνημα οι διαμαρτυρίες του οποίου έχουν ξεσπάσει εδώ και περίπου ένα μήνα (από τις 17 Νοεμβρίου) ανά την επικράτεια της Γαλλίας, με μόνο στο πρώτο (από τα τέσσερα) Σαββατοκύριακο των διαδηλώσεων να συμμετέχουν (βάσει των στοιχείων του Υπουργείου Εσωτερικών της Γαλλίας) πάνω από 250 χιλιάδες ανθρώπους (282710) σε 2 χιλιάδες διαδηλώσεις από το Νότο ως το Βορρά.