Αποκατάσταση της τεχνοκρατίας

Η είδηση είναι γνωστή. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικ. Σακελλαροπούλου δήλωσε προχτές, στην επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας ότι: «ο λαϊκισμός ριζώνει στις αντιφάσεις και τις ανισότητες, αμφισβητώντας ανοικτά τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπονομεύει τη διάκριση των εξουσιών και την ισορροπία του πολιτεύματος. Τα θεσμικά αντίβαρα, όμως, είναι θεμέλια του Κράτους Δικαίου και δεν υποτάσσονται στις πλειοψηφίες και τους εφήμερους συσχετισμούς. Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους». Ένας είναι ο εχθρός: ο λαϊκισμός, το έχουμε πει αυτό. Ο λαϊκισμός κατά τους «αντιλαϊκιστές» είναι πάντα έντονα αρνητικά προσημασμένος. Ο λαϊκισμός εδώ μάλιστα, προφανώς (μιλάμε για τη πτώση της Χούντας) και σχετίζεται απόλυτα με τη… Δικτατορία του Παπαδόπουλου και το χαρακτήρα της. Έχει ενδιαφέρον ότι ένας ξένος (Αμερικανός, πρώην αριστερός) συγγραφέας, σε ένα έργο του περί ιμπεριαλισμού και επανάστασης, ο David Horowitz, έβλεπε τη δικτατορία του Παπαδόπουλου ως αποτέλεσμα της αντίθεσης στον «εθνικισμό» και τον «δημοκρατισμό» (πρβλ. θέληση του λαού, λαϊκά συμφέροντα, λαϊκισμό) του Κέντρου, δηλαδή της Ενώσεως Κέντρου.   

Αλλά προφανώς δεν είναι μόνο αυτό: εδώ έχουμε μια σχεδόν σαφή (δε θα μπορούσε βέβαια να είναι και πολύ σαφέστερη χωρίς μέγα σκάνδαλο) τοποθέτηση κατά της αντίθεσης μεγάλης μερίδας του λαού (προφανώς και μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων της κυβέρνησης Μητσοτάκη) κατά της αποφυλάκισης του κατά συρροήν βιαστή, ευνοούμενου της κυβέρνησης Μητσοτάκη Δημ. Λιγνάδη. 

Όπως έγραφε ο μεγάλος Αμερικανός κοινωνιολόγος Κρίστοφερ Λας, σύμφωνα με τη γνώμη του τεχνοκράτη (παραλίγο να πω αντιδημοκράτη) Walter Lippman, «το ενδιαφέρον του κοινού για ένα πρόβλημα περιορίζεται στο εξής: ότι πρέπει να υπάρχουν κανόνες… το κοινό ενδιαφέρεται για το νόμο, όχι για τους νόμους° για τη μέθοδο του νόμου, όχι για την ουσία». Τα ζητήματα ουσίας -σχολιάζει ο Λας- μπορούσαν σίγουρα να αφεθούν στους ειδικούς…» 

Και εδώ είναι το θλιβερό, όταν μιλάμε για μνήμη της πτώσης μιας δικτατορίας. Δεν έχουμε να κάνουμε με αποκατάσταση της δημοκρατίας αλλά με αποκατάσταση της τεχνοκρατίας/ειδικοκρατίας. 

Encore: φαντάζεστε ποτέ τον πρ. ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλο να προβαίνει σε ανάλογες δηλώσεις; Δεν το νομίζω. Για αυτό ακριβώς και δεν επελέγη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Άλλωστε, θα ήταν κάπως… ανορθολογικό μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση να επιλέγει ένα ΠτΔ που γράφει στα βιβλία του (προς τιμήν του) για το «Μινώταυρο του νεοφιλελευθερισμού»…

Ετικέτες: τεχνοκρατία, Δικτατορία, Επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας, Σακελλαροπούλου, δημοκρατία, λαϊκισμός