Κακοδοξίες και ανταρσίες

Τις προηγούμενες ημέρες, συζητήθηκε ιδιαίτερα ο αποσχηματισμός-καθαίρεση ενός νέου Ορθόδοξου ιερωμένου, επιπλέον και με κάποιες εκφρασμένες «κοινωνικές ευαισθησίες».

Είναι ο Ιωάννης Συρράκος Κεσέν, πρώην Αρχιμ. Ιάσονας, ένας νέος άνθρωπος, ο οποίος πριν από μερικές μέρες, ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσχηματιστεί και να προτιμήσει την «αθεΐα» ή την «αθρησκεία». Οι λόγοι που προβάλλει ο εν λόγω πρ. κληρικός για την απόρριψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μπορούν σχετικά εύκολα να καταρριφθούν. Ο Θεός προφανώς βάσει της Ορθόδοξης θεολογίας δεν είναι «άνδρας», αλλά ο ίδιος ο Χριστός θεωρείται ως «απάτωρ, αμήτωρ και αγενεαλόγητος». Ο λόγος που στη Σάρκωσή του επέλεξε συγκεκριμένο τρόπο και συνθήκες ερμηνεύεται χωρίς να προσδίδει ιδιαίτερη αξία σε αυτές. Έτσι, η κυοφορία του Χριστού στη Ναζαρέτ εξηγείται από τη διαρκή προσδοκία εμφάνισης του Μεσσία στον τόπο αυτόν. Η Γένεση ξεκάθαρα εξηγεί ότι η όποια ανισότητα υπήρξε μεταξύ της θέσης των δύο φύλων οφείλεται στην Πτώση- όμως μετά την εμφάνιση της Παναγίας ως «Νέας Εύας», «εκ γυναικός ερρύη τα κρείττω» και αυτή η περίοδος έχει τελειώσει με την «αποκατάσταση» θα λέγαμε της γυναίκας στο αρχικό ύψος της.

Από την άλλη, τα λόγια του πρώην νέου ιερωμένου οφείλουν να μας προβληματίσουν. Αναφέρεται συγκεκριμένα εμφατικά στην απόρριψη της ιδιαιτερότητάς του, που δεν ήταν άλλο από τον ιδιόμορφο «σεξουαλικό προσανατολισμό» του. Αναμφίβολα ο μοναχισμός συνεπάγεται πλήρη αποταγή τόσο της όποιας κτήσης όσο και του ανθρώπινου ερωτισμού: πρόκειται για ένα εντελώς ριζοσπαστικό δρόμο όπου κανείς αφιερώνεται πλήρως στο πλαίσιο του «θερμού έρωτα προς το Θεό», που είναι βάσει των Πατέρων της ερήμου η πεμπτουσία του ασκητισμού.  Αλλά το πρόβλημα εδώ έχει να κάνει και με τη στάση έναντι ενός τέτοιου ιδιαίτερου ανθρώπου γενικώς εντός της σημερινής Εκκλησίας. Ο Καθηγητής Πατρολογίας π. John Behr έφτασε να ισχυριστεί ότι το ζήτημα του φύλου και της σεξουαλικότητας αναφορικά προς την κοινή ανθρώπινη ιδιότητα αναδεικνύεται ίσως στο κορυφαίο ερώτημα που τίθεται στην εποχή μας. Κάποιες εξαιρετικές σκέψεις αναπτύσσει πάνω σε αυτά ο Μητροπολίτης Κάλλιστος Ware στο ορθόδοξο περιοδικό «The Wheel» (τ. 13/14), όπου και το παράθεμα, όπου προτείνει την ζωηρή εμβάθυνση στο πνεύμα της υπάρχουσας εκκλησιαστικής μας παράδοσης/διδασκαλίας πίσω από αυτά τα θέματα, με σκοπό φυσικά τη σωστή προσέγγιση κάθε ανθρώπου (και όχι την επιβολή ενός απρόσωπου κανόνα).

 

Ο μεγάλος Αμερικανός κοινωνιολόγος Κρίστοφερ Λας παρατηρούσε ότι κατά κανόνα οι κριτικές έναντι του χριστιανισμού είναι στην πραγματικότητα κριτικές κατά του φαρισαϊσμού, δηλαδή μιας διεστραμμένης διδασκαλίας. Ο μεγάλος Ρώσος θεολόγος Παύλος Ευδοκίμωφ αναφερόταν σε βιβλίο του («η τρελή αγάπη του Θεού») στο γεγονός ότι ευρύτατα διαδεδομένη είχε γίνει η άποψη ότι ο χριστιανισμός είναι οι «απαγορεύσεις των Ιησουιτών» και πρότεινε την εμβάθυνση στον αθεϊσμό ως «αίτημα εξαγνισμού της πίστης» με τη μελέτη των ζητημάτων που θέτει. Στη χώρα μας ειδικά, εντονότατα έχει προβληθεί η (εντελώς απαράδεκτη και κακόδοξη) θεώρηση ότι χριστιανική ζωή είναι βασικά κάποιες ασφυκτικές, άκαμπτες διατάξεις που αφορούν στην ατομική αρετή. Αντιθέτως, το ενδιαφέρον για τις ανάγκες του συνανθρώπου, για τους αδικημένους και τους ανθρώπους του περιθωρίου, τους «ελαχίστους αδελφούς» γενικώς, υποτιμήθηκε πάρα πολύ.

Ο Χριστός όμως κατακεραύνωσε όσους «με την διεστραμμένην διδασκαλίαν σας, που την παρουσιάζετε ως διδασκαλίαν τάχα του Θεού, κλείετε την βασιλείαν του Θεού εμπρός από τους ανθρώπους. Ετσι, και σεις δεν εισέρχεσθε, αλλά και εκείνους που θέλουν να εισέλθουν δεν τους αφήνετε». Το ευρύτερο ζήτημα λοιπόν που τίθεται στο βάθος είναι η ευθύνη για την ανάδειξη της αυθεντικής χριστιανικής διδασκαλίας και πνεύματος σε όλα τα επίπεδα…

Ετικέτες: π. Ιάσων, σεξουαλικότητα, φύλο, φαρισαϊσμός, Ιωάννης-Συρράκος Κεσέν, Κάλλιστος Ware