Μνήμη εκλογής Επτά Διακόνων

Άγ. Στέφανος ο Αρχιδιάκονος

Λέει το ευαγγέλιο της ημέρας:

«Σκεφτείτε, λοιπόν, αδελφοί, εφτά άντρες από εσάς με καλή μαρτυρία, πλήρεις Πνεύματος και σοφίας, τους οποίους θα καταστήσουμε για την ανάγκη αυτή,
ενώ εμείς θα επιμείνουμε καρτερικά στην προσευχή και στη διακονία του λόγου».
Και άρεσε ο λόγος μπροστά σε όλο το πλήθος, και εξέλεξαν το Στέφανο, άντρα πλήρη από πίστη και Πνεύμα Άγιο, και το Φίλιππο και τον Πρόχορο και το Νικάνορα και τον Τίμωνα και τον Παρμενά και το Νικόλαο, προσήλυτο Αντιοχέα,
τους οποίους έστησαν μπροστά στους αποστόλους και, αφού προσευχήθηκαν, επέθεσαν σ’ αυτούς τα χέρια.»

Μερικές παρατηρήσεις στα παραπάνω:

1)Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι οι Απόστολοι κάλεσαν όλο το εκκλησίασμα (άντρες και γυναίκες, αδιακρίτως, όπως επισημαίνουν οι Χρυσόστομος κ.ά.) να προβούν στην εκλογή των -κατά κάποιο τρόπο- πρώτων «Χριστιανών πολιτικών».
(Σε πλήρη αντίθεση με αυτά, η Ιεραρχία τη δεκαετία του 1930 είχε κυκλοφορήσει Εγκύκλιο με την απίστευτη άποψη πως η απόδοση ψήφου στις γυναίκες «είναι αντίθετη με την Αγ. Γραφή».)

2)Κατά κάποιο τρόπο και ο Μ. Κωνσταντίνος τοποθετείται παρόμοια προς τα παραπάνω μετά τρεις αιώνες, λέγοντας: «Επίσκοπος των εκτός υπό του Θεού καθιστάμενος αν είην…». Ας προσέξουμε εδώ και την ευκτική. Το ότι εξελέγη κάποιος ή διορίστηκε αυτοκράτορας δε σημαίνει ότι έχει την εύνοια του Θεού. Όπως λένε και τα Αρεοπαγιτικά κείμενα, οι δύο ιδιότητες του δημόκλητου και θεόκλητου δε συμπίπτουν πάντα, αν και η συνύπαρξη των δύο όρων είναι το άριστο.
3)Ας δούμε και ένα ενδιαφέρον παράθεμα από τον Ιταλό βυζαντινολόγο Πάολο Τσεζαρέτι, σχετικά με τη θεώρηση του πολιτικού άρχοντα από την Ιεραρχία, που μοιάζει με αυτή των Επτά Διακόνων από τους Αποστόλους (η αναφορά είναι στον Βασίλειο Α’ τον λεγόμενο Βουλγαροκτόνο):

«Μια ευφυής, έστω προσωρινή, ανακατάταξη στους κόλπους του πατριαρχείου του εξασφάλισε ανοχή από την πλευρά των εκκλησιαστικών ιεραρχιών, μαθημένων κατά παράδοση να θεωρούν τον αυτοκράτορα «εκπρόσωπο του Ιησού». 

[Μεγάλη προσοχή: ο αυτοκράτορας και γενικότερα ο πολιτικός άρχοντας πρέπει να γίνει και δεν είναι εξ ορισμού «εκπρόσωπος του Ιησού»]

 

Ετικέτες: πρωτοχριστιανική κοινότητα, χριστιανοπολιτική διακονία, Αρχιδιάκονος Στέφανος, Βασίλειος Α', Επτά Διάκονοι