Μαζοποίηση και αποπροσωποποίηση (Γ. Θεοτοκάς)

«Πρώτα ειδα μονάχα τη μάζα. Ένας απέραντος ζωντανός όγκος, όμορφος και άχρωμος, ενιαίος και αδιάσπαστος, κυλούσε τριγύρω μου μονότονα, και μου φάνηκε σα να ακολουθούσε ένα ρυθμό. Δεν τον ήξερα αυτόν το ρυθμό, δεν μπορούσα να τον συλλάβω και να τον εξηγήσω, μα αισθάνθηκα σα να με καταχτούσε κ’ εμένα, σα να με αφωμοίωνε και να μ’ έσερνε. Μου φάνηκε πως η μάζα είχε μια μεγάλη ψυχή, πως κ’ εγώ την είχα μέσα μου αυτήν την κοινή ψυχή, πως δε θα κατώρθωνα ποτέ να λυτρωθώ ολότελα από την τυραννία της.

Για μια στιγμή ακολούθησα τον άγνωστο ρυθμό μηχανικά, τυφλά, ανίκανος να αντισταθώ στην έλξη του. Είδα με τρόμο να ξυπνούν και να κουνιούνται στα σπλάχνα μου οι μυστηριώδεις δυνάμεις που σέρνουν τη μάζα, κανείς δεν ξέρει πού».

Πηγή: Γιώργος Θεοτοκάς, «Ώρες αργίας»,  εκδ. Βιβλιοπωλείου της Εστίας, σελ. 18

Προσοχή λοιπόν στις μάζες και τις μαζοποιήσεις και αποπροσωποποιήσεις κάθε είδους…

Ετικέτες: πρόσωπο, στρατωνισμός του προσώπου, τυραννία της μάζας, αφομοίωση, μάζα, μαζοποίηση, ομοιομορφία