Αγαπητοί φίλοι του http://www.philalethe00.wordpress.com Χριστός Ανέστη!
Βρέθηκα για λίγες μέρες την περίοδο του Πάσχα στην Δρακότρυπα Καρδίτσας και δεν έχασα την ευκαιρία να τραβήξω φωτογραφίες απο τον φυσικό πλούτο του χωριού και να τις μοιραστώ μαζί σας μέσα απο αυτό το video!
Φωτογραφίες απο τα βουνά,απο την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας,το περιβάλλον χώρο της Μονής καθώς και την θέα του χωριού απο την Μονή.Τέλος λίγες φωτογραφίες απο ιδιαίτερης ομορφιάς λουλουδιών του δάσους…
Κοινοποιήστε αν θέλετε το video στο internet,να θαυμάσουν όλοι τις ομορφιές της Δρακότρυπας Καρδίτσας!
Μέσα στο video υπάρχει και η παραπάνω φωτογραφία.
Είναι το είδος Muscari neglectum.
Κοινές ονομασίες:Μούσκαρι το εύοσμον,Άγριο ζουμπούλι,Σταφυλουάκινθος,Ασκορδούλακας,Κρεμμυδούλα,Σκορδούλακας,το ψωμί του κούκου.
Το γένος Muscari περιλαμβάνει 50 είδη βολβωδών φυτών που η κοινή τους ονομασία είναι σταφυλουάκινθοι (grape hyacinth). Ευδοκιμούν κυρίως σε υψόμετρο από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τις υπο-αλπικές περιοχές της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Τα σαρκώδη φύλλα τους σχηματίζουν συστάδες και τα λουλούδια τους σχηματίζουν πυκνούς σπίδακες που βγαίνουν πάνω σε άφυλλα στελέχη την άνοιξη.
Το όνομα του γένους, Muscari, προέρχεται από την λατινική λέξη musk, που προέρχεται από την ελληνική λέξη «μόσχος» (μοσχοβολιά), και αναφέρεται στο γλυκό άρωμα των λουλουδιών, που μαζί με το συχνά βαθύ μπλε χρωματισμό τους, έχουν κάνει την καλλιέργεια των μούσκαρι πολύ δημοφιλή. Η κοινή του ονομασία είναι σταφυλουάκινθος (grape hyacinth) για το λουλούδι του μοιάζει με αυτό του υάκινθου.
Η καλύτερη παρουσίαση των μούσκαρι είναι όταν αναπτύσσονται σε φυτείες ομαδικές, σε βραχόκηπους ή σε άγριους κήπους, και όταν μεγαλώνουν με πλήρη ήλιο και με χώμα υγρό και καλά αποστραγγιζόμενο.
Τα μούσκαρι καλλιεργούνται για αιώνες. Αν και ενδημικά στην Ελλάδα και την Μέση Ανατολή, ωστόσο καλλιεργούνται στην Αγγλία από το 1576, ενώ καλλιεργούνταν ήδη από τα Ελληνικά και Ρωμαϊκά χρόνια. Μια αγγλοσαξωνική μετάφραση του Διοσκουρίδη παρουσιάζει ένα διαφορετικό και ξεχασμένο μύθο για την προέλευσή τους, όπου τα πρώτα μούσκαρι είχαν αναπηδήσει από το αίμα του δράκου στην κορυφή ενός δασωμένου βουνού.
Το μούσκαρι, έχει, όπως και ο άγριος υάκινθος, δηλητηριώδη βολβό. Τα μικρά σκουρο-μπλε λουλούδια, που σχεδόν μοιάζουν με μικρά μούρα και έχουν γλυκιά μυρωδιά. Μερικά από τα καλύτερα μούσκαρι έχουν απαλό μπλε χρώμα, είναι ευθυτενή, πιο στενά και χωρίς στήμονες και ύπερο. Επειδή τα λουλούδια των διάφορων ειδών Muscari εκκρίνουν πολύ νέκταρ, συγκαταλέγονται μεταξύ των χρήσιμων για τις μέλισσες φυτών, την άνοιξη. Το μούσκαρι ονομάζεται μερικές φορές αμυλο-υάκινθος ( Starch Hyacinth), καθώς τα λουλούδια του μυρίζουν όπως το υγρό αμύλο.
Το μούσκαρι έχει χρησιμοποιηθεί φαρμακευτικά για τις τονωτικές του ιδιότητες και σαν διουρητικό. Ωστόσο Βρετανοί ειδικοί συμβουλεύουν και συστήνουν να μην τρώγεται ή χρησιμοποιείται οποιοδήποτε μέρος του φυτού αυτού.
Πηγή πληροφοριών:
http://www.valentine.gr/linkOfTheMonth_gr-september2005.php
Ετικέτες: Άγριο ζουμπούλι, Άνοιξη 2017, Δρακότρυπα Καρδίτσας, Φυσικός πλούτος
Ιστολογικόν σημειωματάριο φιλαλήθους (philalethe00) 
Σχολιάστε