Το «κομμουνιστικό κοσμοείδωλο»

Wilhelm Weitling(1808-1871)

Σύμφωνα με τη φράση του Φρ. Ένγκελς στο έργο του «Πάνω στην πρόοδο της κοινωνικής μεταρρύθμισης στην ήπειρο» (1843, σελ. 403), ο «ιδρυτής του γερμανικού κομμουνισμού είναι ο Βίλχελμ Βάιτλινγκ». Στο έργο του αυτό, ο Ένγκελς παρουσιάζει διάφορα ιδεολογικά ρεύματα, εστιάζοντας την προσοχή του στο πιο «ριζοσπαστικό» από όλα, που ήταν οι Κομμουνιστές. Ειδικά για την Γαλλία, σημειώνει ότι «ο μεγάλος όγκος των γαλλικών εργατικών τάξεων υιοθέτησαν, πολύ σύντομα, τις αρχές που προτάθηκαν από τον Ε. Καμπέ, τον «πατέρα Καμπέ», όπως αποκαλείται, και που είναι γνωστές στην ήπειρο υπό το όνομα «Ικαριώτικος Κομμουνισμός»». Ο Βίλχελμ Βάιτλινγκ ήταν Χριστιανός, ιεροκήρυκας, και τέκνο της εργατικής τάξης, ράφτης στο επάγγελμα, κάτι που είχε αναφέρει και στον Καρλ Μαρξ σε αντιπαράθεσή τους. Ο Ετιέν Καμπέ ήταν επίσης Χριστιανός και κατά μία άποψη αυτός που εισήγαγε τον όρο «κομμουνισμός» στο πεντάτομο βιβλίο του «Ο αληθινός χριστιανισμός, σύμφωνα με τον Ιησού Χριστό».

Ο ίδιος ο όρος κομμουνισμός προέρχεται από την λατινική εκδοχή του κειμένου των Πράξεων των Αποστόλων και πρόκειται για εξελληνισμένη εκδοχή του λατινικού όρου «communismus», που σημαίνει «κοινοκτημοσύνη». Οι ίδιοι οι Μαρξ και Ένγκελς εντάχθηκαν στην χριστιανικών ιδεωδών κομμουνιστική οργάνωση «Λίγκα των Δικαίων»(League of the Just), της οποίας ρητός σκοπός ήταν η «εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού στη γη, βασισμένης στην αγάπη του πλησίον, την ισότητα και τη δικαιοσύνη».

Γιατί όμως λέγονται όλα τα παραπάνω; Διότι στην συνέλευση της Διοικούσας Εκκλησίας μας εκφωνήθηκε ο εξής λόγος εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου:

«Τα κόμματα της Αριστεράς,  με τη γνωστή φιλοσοφικο-κοινωνική βιοκοσμοθεωρία του κομμουνιστικού κοσμοειδώλου, όπως γνώρισε τον χωρισμό αυτό ο καταρρεύσας υπαρκτός σοσιαλισμός στο ανατολικό μπλοκ, που στην ουσία ήταν ο διωγμός της θρησκευτικής πίστεως, ελαύνονται από αποτυχημένα αθεϊστικά ιδεολογήματα…»

Το «κομμουνιστικό κοσμοείδωλο», όπως δείξαμε, δεν έχει αθεϊστική καταγωγή, αλλά αντιθέτως έχει ισχυρή και γνήσια χριστιανική καταγωγή, παρά το ότι αργότερα κατορθώθηκε, συνεργούσης της ολέθριας κοινωνικής πλάνης και αδιαφορίας ημών των Χριστιανών, να «εκκοσμικευθεί». Η φράση αυτή περιέχει τρία επιπλέον επιστημονικά/ιστορικά λάθη. Τα κόμματα της Αριστεράς δεν ενστερνίζονται το «κομμουνιστικό κοσμοείδωλο», αν εννοήσουμε με αυτό τον μαρξισμό-λενινισμό, αλλά προέκυψαν ακριβώς από την ρήξη με αυτό, ειδικά όπως εκδηλώθηκε στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και την Σοβιετική Ένωση. Ο Αλέξ. Τσιριντάνης έγραψε χαρακτηριστικά ότι ο «αριστερισμός(…) εις το τέλος της αναλύσεως, δεν είναι άλλο από την δημοκρατίαν εις την νεωτέραν μορφήν».(«Για να επιζήση η δημοκρατία», σελ. 211) Ο Ζαν-Ζωρές, ένας από τους πρώιμους σοσιαλδημοκράτες δήλωνε ήδη υπέρμαχος της αστικής αβασίλευτης δημοκρατίας, ήταν πρόμαχος του αστικού δημοκρατικού κοινοβουλευτισμού και μιλούσε, ειδικά για τέτοια θέματα, όχι στο όνομα του «κομμουνισμού», αλλά της (Γαλλικής) «Επανάστασης» και της «Δημοκρατίας».(βλ. «Το πνεύμα του σοσιαλισμού», εκδ. Παπαζήση, σελ. 249-258) Ο δε Λένιν αποκαλούσε αυτήν την πολιτική κατηγορία «aufklarers», δηλαδή «διαφωτιστές».
Ο ορθόδοξος συγγραφέας Νικολάι Μπερντιάγεφ έγραψε: «Δύο αντίθετες αρχές μπορούν να ρυθμίσουν την οικονομική ζωή: η πρώτη καλεί το άτομο να ακολουθήσει το δικό του συμφέρον(…) Αυτός είναι ο αστικός ορισμός της οικονομίας. Η άλλη αρχή λέγει: υπηρέτησε τους άλλους μέσα στην καθημερινή οικονομία, υπηρέτησε την κοινωνία, υπηρέτησε την κολλεκτιβοποίηση.(…) Ο [σημ.: σοβιετικός] κομμουνισμός, για να είμαστε δίκαιοι, επιβεβαίωσε αυτή τη δεύτερη αρχή που, φανερά, ανταποκρίνεται –και μόνον αυτή- στον χριστιανισμό».(«Οι πηγές και το νόημα του ρωσικού κομμουνισμού», σελ. 266)  Χρειαζόμαστε λοιπόν επιστημονική-φιλοσοφική κατάρτιση, δίκαιη κριτική έναντι όλων και, βέβαια, επανα-προσεταιρισμό των διαμαντιών που προήλθαν από τον χριστιανισμό.

 

Σημείωση: Αναδημοσίευση από το τελευταίο τεύχος της εφ. «Χριστιανική»(20/10/’16)

Ετικέτες: Αριστερά, Βίλχελμ Βάιτλινγκ, Δημοκρατία, Διοικούσα Εκκλησία, Ετιέν Καμπέ, Ζαν Ζωρές, Φρειδερίκος Ένγκελς, άδικη κριτική, επανάσταση, κατάρτιση, κομμουνιστικό κοσμοείδωλο