Προ ημερών, κάποιο απόγευμα, είχα την χαρά να ανταμώσουμε με ένα φίλο σε ένα ήσυχο ζαχαροπλαστείο/καφέ, όπου και είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Η συζήτηση στράφηκε και περί τα «Ουσιώδη», τα «ζώπυρα της ύπαρξης» κ.λπ.
Δηλαδή απλούστατα για θέματα που συνήθως λέμε μέσα στην Εκκλησία «πνευματικά».
Εδώ θα ήθελα –με την άδεια/προτροπή και του φίλου- να μεταφέρω ένα ερώτημα/ζήτημα από τα πολλά που μου έθεσε, και μια που είναι και προπαραμονή Χριστουγέννων, να βάλω στο χαρτί κάποιες σκέψεις° δηλαδή ακριβέστερα σκέψεις και γνώσεις.
Να ξεκαθαρίσω κάτι: έχω διαβάσει σχετικά βιβλία -ή τμήματά τους- του Π. Τρεμπέλα κ.ά.. Δεν έχω σκοπό να κάνω καθόλου ξηρά απολογητική αυτού του είδους. Και ειδικότερα με ηθικολογικό στυλ…
Στο θέμα μας τώρα: το ερώτημα είναι
«Πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει, γιατί δεν υπάρχει επικοινωνία με αυτούς;
Σχετικά ειδικότερα με τον θάνατο του Τζ. Φ. Κένεντυ, γιατί δεν υπήρξε εκδίκηση (εκ μέρους του);…»
…Λοιπόν, είναι πολύ γνωστό ότι υπάρχουν, και στην ζωή και στην τέχνη, προσπάθειες ανθρώπων τύπου «σεάνς» (=»πνευματιστικές συγκεντρώσεις»).
Δηλαδή ενεργή βούληση και προσπάθεια επικοινωνίας με τις ψυχές ανθρώπων που πέθαναν, δηλαδή διαχωρίστηκε η ψυχή από το σώμα τους, το οποίο και θα αναστηθεί σύμφωνα με την πίστη της Εκκλησίας ως πνευματικό. Χαρακτηριστική είναι μία σκηνή στο «Σκυλί των Μπάσκερβιλ» με τον Basil Rathbone στον ρόλο του Σέρλοκ Χολμς.
Αυτές οι προσπάθειες αποδεικνύονται στην πράξη αφ’ενός ατελέσφορες και τελείως μη-πειστικές και αφ’ετέρου αρκετά έως πολύ επικίνδυνες. Θα πει κανείς αυτό το λέει και μέσα στην Παλαιά Διαθήκη- θα κάνουμε δογματικές «συζητήσεις» τώρα;
Απαντάω: έχω υπόψει μου ένα ενδιαφέρον βιβλίο* (εκδ. Αρχέτυπο) με κάποιες, υποτιθέμενες έστω, εμπειρίες του περιβόητου και εξαιρετικού συγγραφέα της εποχής του Ρομαντισμού (και των «Αθλίων») Β. Ουγκώ, όπου συμμετείχε και ο ίδιος σε τέτοιες συγκεντρώσεις.
Μέσα στις προσωπικότητες που εμφανίζονται εκεί, περιλαμβάνεται και …ο Χριστός! Αυτά λοιπόν τα οποία εμφανίζεται να λέει είναι μάλλον τελείως αλλοπρόσαλλα & επιπλέον σε τέλεια δυσαρμονία με αυτά τα οποία πιστοποιούσε από την πρώτη στιγμή η Εκκλησία και οι μαθητές –κ.ά. εξωχριστιανικοί συγγραφείς**- ότι είπε.Ίσον μείζον πρόβλημα αξιοπιστίας.
Δευτερευόντως, είναι πολύ δυσάρεστα και δυσοίωνα τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών, ανθρώπων που πειραματίστηκαν με αυτά τα πράγματα. Θυμάμαι παλαιότερα μια περίπτωση νεαρών παιδιών(είχαν εμφανιστεί προ ολίγων ετών σε εκπομπή που ασχολείτο με τέτοια ζητήματα) που ασκούσαν τέτοιες πρακτικές κατ’εξακολούθηση, με κάποιο περιβόητο «τραπεζάκι».*** Τελικώς, αναγκάστηκαν, όπως είπαν, να «ζητήσουν την βοήθεια της Εκκλησίας», που τους έλυσε με κάποιες «ευχές» το πρόβλημα που δημιουργήθηκε…
Άλλοι άνθρωποι που έχουν ασκήσει τέτοιες πρακτικές, όπως ο Ντέιβ Μαστέιν, ένας από τους πιο γνωστούς τραγουδιστές της μέταλ σκηνής (που είναι πλέον Χριστιανός), έχουν μιλήσει για το πώς επί 30 χρόνια τους «στοίχειωναν»…
…υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου νεκροί άνθρωποι υψηλών πνευματικών μέτρων όπως ο πρόσφατα αγιοκαταταχθείς όσ. Πορφύριος κατόρθωναν να επικοινωνούν με κάποιους που τους χρειάζονταν. Άλλωστε ο ίδιος είχε πει ότι θα είναι πιο κοντά τους ως νεκρός, και τους συνέφερε να πεθάνει…
Επίσης, γνωρίζω περιπτώσεις όπου σε όνειρα εμφανίστηκαν μορφές πεθαμένων -και Αγίων και μη- και αποκάλυψαν πράγματα τα οποία ίσχυαν και που έδιναν λύση σε ένα υπαρκτό ζήτημα. (Λ.χ. εμφάνιση των αγ. Αναργύρων ή του πατέρα μίας γυναίκας.) Θεωρώ όμως ότι σίγουρα υπάρχει η περίπτωση της εξαπάτησης και σίγουρα το πράγμα θέλει πολλή προσοχή και περίσκεψη, πριν ακολουθηθεί η οποιαδήποτε συμβουλή που δίνεται «κατ ‘οναρ», στον ύπνο… (Αυτή είναι μια γενική συμβουλή των Πατέρων της Εκκλησίας για τα όνειρα.)
…όπως είπα και στην αρχή, δεν έχω σκοπό να γράψω κάτι σαν μικρή μελέτη ή ο,τιδήποτε συναφές… Απλώς καταγράφω ορισμένες «τυχαίες παρατηρήσεις». Αυτό που περίπου έλεγε και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε -αγαπημένος του ιστολογίου άλλωστε- στην εισαγωγή στις «δολοφονίες στην οδό Μοργκ» για το σκάκι και τις ντάμες(το παιχνίδι). Ελπίζω όμως πως μπορούν να βοηθήσουν στην αναζήτησή τους όσους αναζητούν καλοπροαίρετα…
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα, και καλές γιορτές σε όλους τους αναγνώστες μας εδώ.
Προσφέρονται οι προσεχείς μέρες για αναψυχή, διασκέδαση (της κούρασης) και αγωγή της ψυχής(ψυχαγωγία).
Στον βαθμό βέβαια που αυτά είναι εφικτά…
*http://www.skroutz.gr/books/172954.%CE%92%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%89%CF%81-%CE%9F%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1.html
**βλ.σχετικά: http://www.biblionet.gr/book/55218/%CE%A3%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82,_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82/%CE%95%CE%BE%CF%89%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%BF_%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82_%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%82
***Λέγεται τραπεζάκι «ουίτζα».
Ετικέτες: πεθαμένοι, πνευματικά, Όσιος Πορφύριος, Ουγκώ, Σεάνς, Σκυλί των Μπάσκερβιλ, αναζητήσεις, νεκρομαντεία
27 Δεκεμβρίου, 2013 στο 10:52 ΜΜ |
Πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου Φιλαλήθη μου.
Στο βιβλίο «Σχεδόν Αγιοι» από τις εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ, ο πατήρ Τύχων
ο συγγραφέας αφηγείται την προσωπική του εμπειρία όταν ως άθεος 25 χρονος νεαρός και με την καθοδήγηση μιας καθηγήτριάς τους στο Πανεπιστήμιο, έμπλεξε σε επικοινωνία με τα πνεύματα φημισμένων Ρώσων συγγραφέων, δηλαδή με πνεύματα δαιμονίων.
Αξίζει να διαβαστεί το βιβλίο και μόνο για την κατάθεση αυτής της συγκλονιστικής μαρτυρίας. Είχα και γω ένα θείο μέντιουμ , γράφω για την εμπειρία του στο μπλογκάκι μου στην ανάρτηση:http://salograia.blogspot.gr/2010/04/blog-post_28.html
Ευχές με αγάπη Κυρίου και στην Π.
28 Δεκεμβρίου, 2013 στο 3:45 ΜΜ |
Καλημέρα, Χριστός ετέχθη…
ευχαριστώ θερμά για την ωραία απάντηση και θαυμασίως συμπληρωματική, νομίζω, με τα όσα λέω κι εγώ εδώ…
χωρίς να την ξέρω βέβαια… 🙂
Ευχαριστώ και ευχαριστούμε για τις ευχές…
Θα ακολουθήσουν συν Θεώ και άλλες αναρτήσεις αυτού του χαρακτήρα… 🙂
Ευλογημένη χρονιά,
Φιλ.