Τα θέματα αυτά -του γάμου και του έρωτα- είναι δύσκολα προφανώς, ακόμη και απόκρημνα, και σε μεγάλο μέρος «θεολογούμενα».
Τι θέλω κι ασχολούμαι, λοιπόν;
Δύο φλέγοντες λόγοι συν ένας:
α)Πολλοί νέοι άνθρωποι και φίλοι σκανδαλίζονται από ορισμένες θέσεις και απόψεις που άνθισαν κυρίως σε παλαιοοργανωσιακά, και προτεσταντίζοντα περιβάλλοντα και εμφανίζονται μέχρι σήμερα σε ποικίλες παραλλαγές. Σύμφωνα με αυτές -και κατ’ ευθεία αντίθεση με την σχετική διδασκαλία του Απ. Παύλου(Α’ Κορ. , 7 : 3)-, ο σκοπός του Γάμου και ειδικότερα των συζυγικών σχέσεων (στο εξής: σ.σχ.) είναι η τεκνογονία ή κυρίως και απαραιτήτως και αυτή.
β)η διδασκαλία των Πατέρων έχει μια εξαιρετική ανωτερότητα, βάθος και κάλλος και παραγνωρίζεται
γ) Ο Θεός αναφέρεται από τους Πατέρες ως «ο μανικότερος των εραστών», δηλαδή ο «πιο τρελός από τους ερωτευμένους» (για τον άνθρωπο), αυτό είναι ένα θεμελιώδες στοιχείο της αγιότητάς Του (την οποία μας μεταδίδει κατά Χάριν)
Για αυτό και αποφάσισα να καταγράψω απλώς κάποια πράγματα που ξέρω τώρα για το θέμα αυτό.
Θα προσπαθήσω να είμαι σχετικά σύντομος και κωδικοποιημένος στις διατυπώσεις. Επίσης θα κάνω ορισμένα συνοπτικά σχόλια… Ακολουθήστε με…
Ο γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης(+1992), ο μεγαλύτερος κατά κοινή ομολογία και όπως το είπε ο άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, Άγιος όλου του κόσμου της εποχής του, είπε τα εξής εύγλωττα:
και με τον σαρκικό έρωτα και με τον πνευματικό· προχωρεί προς τον πνευματικό και στο τέλος μένει αυτός, ο πνευματικός, και δεν έχει ανάγκη από τον σωματικό. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να προχωρήσει πολύ στον πνευματικό. Ο σαρκικός έρωτας δεν είναι μόνο για την τεκνογονία. Βοηθάει στον πνευματικό έρωτα. Αλλά μέσα στον γάμο, με την ευλογία και την Χάρη του Θεού. Η έξω από τον γάμο σχέση αλλάζει σε λίγο και γίνεται βάσανο. Μπερδεύει και βασανίζει τους ανθρώπους.[…]
Καθώς φτιάνουν ο καθένας την προσωπικότητά του, προχωρούν, εργάζονται, δημιουργούν και ενώνονται. Και τρελαίνεται ο ένας για τον άλλον χωρίς να μιλούν.
Κάπως έτσι, ας πούμε, γίνεται και με τον Θεό. Αλλά πολύ λίγο μοιάζει.»
(σελ. 118- 119, Α. Κωστάκου, «Συνομιλώντας με τον γέροντα Πορφύριο», εκδ. «Η μεταμόρφωσις του Σωτήρος», 2012)
Ο δε ι. Χρυσόστομος μιλάει συμπληρωματικά, αλλά και πιο απόλυτα, για το θέμα του γάμου των σ. σχ. ως εξής(το παράθεμα είναι χαρακτηριστικό, αλλά και δειγματοληπτικό):
«Διότι πάλι για τον γάμο υπήρχαν δύο αιτίες, τώρα όμως μία.
Δόθηκε λοιπόν και λόγω της παιδοποιΐας ο γάμος° πολύ δε περισσότερο ώστε να σβήσουμε την πύρωση της φύσης μας. Και μάρτυρας για αυτό ο Παύλος που λέει: «Λόγω της αμαρτίας της πορνείας, ο καθένας ας έχει την δική του γυναίκα», όχι για τις τεκνογονίες.
Και πάλι διατάζει να συνέρχονται σωματικά οι σύζυγοι, όχι με σκοπό να γίνονται πατέρες πολλών παιδιών, αλλά γιατί; «Για να μην σας βάζει σε πειρασμό ο σατανάς», λέει. Και κλείνοντας το θέμα αυτό, δεν είπε «Εάν επιθυμούν παιδιά», αλλά τι; «Εάν δεν μπορούν να κρατήσουν [δια βίου] εγκράτεια, ας παντρεύονται». Διότι στην αρχή, πράγμα που ήδη είπα, δύο είχε τις αιτίες ο γάμος°ύστερα δε, αφού έχει ήδη πληρωθεί η γη και η θάλασσα και η οικουμένη όλη, μένει μία και μόνη αιτία για αυτόν, η θανάτωση της αμαρτίας της ακολασίας και της ασέλγειας.» (Περί παρθενίας, παρ. 19)
Ο καθηγητής θεολογίας George Gabriel, σε εμπεριστατωμένη και εξαιρετικά κατατοπιστική μελέτη του για το ζήτημα αυτό, ερμηνεύει τεκμηριωμένα τα λόγια του Αγίου ως εξής, δίνοντας το απλοποιημένο νόημά τους(plain meaning), όπως λέει:
«Αν για μία ορισμένη περίοδο, εσύ κι η σύζυγός σου έχετε απόσχει με κοινή συμφωνία, ίσως για ένα διάστημα προσευχής και νηστείας, συνέλθετε ξανά επί το αυτό για χάρη του Γάμου σας. Δεν χρειάζεστε την τεκνογονία ως αφορμή. Δεν είναι ο κύριος λόγος για τον γάμο. Ούτε είναι απαραίτητο να επιτρέψετε την πιθανότητα της σύλληψης, και έτσι να έχετε ένα μεγάλο αριθμό παιδιών, κάτι το οποίο μπορεί να μην είναι επιθυμητό.»*
Ο ι. Χρυσόστομος εδώ λοιπόν, αλλά και αλλού, τονίζει ότι η τεκνογονία είναι ένα παλαιοδιαθηκικό χαρακτηριστικό. Στην εποχή της Χάριτος, η Γη έχει κατακυριευθεί και πληρωθεί. Επίσης, ο θάνατος έχει νικηθεί. Έτσι, δεν είναι απαραίτητη ύπαρξη των τέκνων, για να παρηγορούν τους μελλοθανάτους για την συνέχιση της ύπαρξής τους εν τινί τρόπω, που δεν γνωρίζουν -στην εποχή εκείνη- από Ανάσταση. Άλλωστε, η Πατερική διαγνώμη -πράγμα που αναφέρεται στο Μυστήριο του Γάμου ρητά- είναι ότι στόχος στο ζήτημα αυτό είναι η ευτεκνία και όχι η πολυτεκνία, το τεκνοτροφείν, όπως το διατυπώνει αλλού ο Χρυσόστομος, και όχι το τεκνογονείν. Έτσι, προτιμότερη είναι η «ολιγοτεκνία μετ ‘ευτεκνίας», όπως το αναφέρει κάπου.(βλ. Ν. Μπουγάτσου, «Η Ορθόδοξη θεολογία για τον σκοπό του γάμου») Το ζεύγος το οποίο άλλωστε αποκαλείται «κατ’ οίκον εκκλησία» από τον Απ. Παύλο (Άγ. Ακύλας και Αγ. Πρίσκιλλα) ήταν άτεκνο.
Ο καθ. G. Gabriel διευκρινίζει ωραία και την προέλευση αυτών των ιδεών που αναφερθήκαμε στην αρχή και που βλέπουμε να μας επηρεάζουν τόσο πολύ και σήμερα:
«Για τον Αυγουστίνο τότε, και για την Παποσύνη σήμερα, το σεξουαλικό ένστικτο είναι μέρος μίας πονηρής επιθυμίας, και η σεξουαλική ευχαρίστηση είναι κατακριτέα. Στην Λατινική ηθική θεολογία, η συζυγική μίξη, άρα, είναι αποδεκτή μόνο όταν συνοδεύεται από την επαινετή πρόθεση της τεκνογονίας° πράγματι, ο ίδιος ο γάμος καθ’εαυτόν υπάρχει και ορίζεται από την τεκνογονία.» (όπ. π.)
Και ο Πατρολόγος Στυλ. Παπαδόπουλος άλλωστε, σε μελέτη του με τίτλο «Γάμος και παρθενία στον ιερό Χρυσόστομο», μετά την παράθεση ενός τμήματος μίας ομιλίας του Χρυσόστομου (Εις Κολοσ, Ομιλ. ΙΒ’ 5: PG 62, 388), λέει τα εξής:
«Το παραπάνω χωρίο είναι ίσως το μόνο που με σαφήνεια προϋποθέτει μίξη σαρκική χωρίς την προοπτική τεκνογονίας». (Στ. Παπαδόπουλου, «Γάμος και παρθενία στον ιερό Χρυσόστομο», εκδ. Αρμός, σ. 73)
(Και πάλι εδώ παρατηρούμε την διάσταση μεταξύ Λατινικής – Παπικής και Ορθόδοξης ηθικής και θεολογίας.)
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει άλλωστε, μεταξύ πολλών άλλων, και ο θεολόγος Ν. Μπουγάτσος(«Η Ορθόδοξη θεολογία για τον σκοπό του γάμου»), και μόνο, όπως λέει, από τον Απόστολο Παύλο και τις συμβουλές του για τις «υπερώριμες» γυναίκες που επιθυμούσαν να παντρευτούν.
Στο θέμα άλλωστε του έρωτα, διευκρινίζει ο Χρυσόστομος ότι «ο Θεός εγκατέσπειρεν τους έρωτας»(PG 51, 230).
Έτσι, και επιπλέον, ο γέροντας Πορφύριος έχει μιλήσει επίσης για την άσκηση και την φύση της μέσα στον Γάμο. Πράγματι, ο έρωτας ως πάθος καλλιεργείται με την Χάρη και έτσι μεταμορφώνεται στην «ακρώρειαν της απάθειας», σε κάτι «ευγενές και απαλό». Μεταμορφώνεται λοιπόν και όχι θανατώνεται και απαλείφεται. (Η αναφορά είναι στο εκκλησιαστικό βιβλίο «Μηναία» και στα τροπάρια που αφορούν τον Άγ. Μεθόδιο.) Αυτήν δε την απάντηση την είχε δώσει ερωτηθείς ποια είναι η γνώμη του περί της «απόλαυσης των ηδονών», που κάποτε ήτανε της μόδας, με την έκδοση ορισμένων βιβλίων του θεολογοφιλόσοφου Χρ. Γιανναρά.
Με τα παραπάνω, μπορούμε να δούμε πόσο εσφαλμένη είναι η γνώμη που αφορά το ότι το μόνο που μένει, εάν αφαιρέσουμε την τεκνογονία, είναι η νόμιμη στα πλαίσια του γάμου ηδονή. Τουναντίον, ο ι. Χρυσόστομος, ο κορυφαίος ερμηνευτής άλλωστε του Απ. Παύλου, και ο Γέροντας Πορφύριος, μιλάνε για τον πνευματικό έρωτα και την ενοποιητική λειτουργία των σ.σχ.. Πάντα στα πλαίσια που με την Ορθόδοξη άσκηση γίνεται η μεταμόρφωση των παθών και όχι στα πλαίσια της «αντικειμενοποίησης του προσώπου», που είναι θάνατος όντως.
Τέλος, να μην ξεχνούμε ότι πολλοί νέοι εκεί έξω -το ξέρω πολύ καλά- δυσκολεύονται να σταθούν εκτός «προγαμιαίων σχέσεων».
Το να θέλουμε να τους φορτώσουμε από πάνω και πράγματα που η Εκκλησία δεν διδάσκει, αγνοώντας τις καταπληκτικές παραπάνω διδαχές, το βρίσκω σκληρό και, επιπροσθέτως, σε αδρές γραμμές, ανέφικτο, μέχρι και κινδυνώδες πνευματικά.
Η Εκκλησία και οι Πατέρες έχει μία πολύ ανώτερη θέση και στάση από αυτήν που ορισμένοι θέλουν να προβάλουν. Στην Εκκλησία τιμάται η κατά Θεόν αγαμία ως μία όχι κορυφαία** αλλά πολύ δύσκολη και αγγελική όντως, δηλαδή υπερ φύσιν, αρετή, αλλά τιμάται επίσης και ο γάμος και ο έρωτας, με την ψυχοσωματική, αλλά και εκπνευματισμένη και μεταμορφωμένη του πλέον έννοια.
Όπως το είχε θέσει ωραία ένας πνευματικός της Κ. Μακεδονίας:
«Ο Χριστιανός είναι πιο ερωτικός άνθρωπος». (Ο ίδιος ο γέρ. Παΐσιος είχε κάποτε πει: «Κι εγώ ένας ερωτευμένος είμαι».)
Εύχομαι να του μοιάσουμε λοιπόν, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο…
*Πηγή: «You call my words immodest», George S. Gabriel
Από: http://orthodoxwiki.org/Talk:Contraception καθώς και http://thoughtsintrusive.wordpress.com/2012/08/30/you-call-my-words-immodest/
**λ.χ. η ελεημοσύνη είναι ανώτερη, όπως γράφει στην αγ. διακόνισσα Ολυμπιάδα)
Ετικέτες: συζυγικές σχέσεις, Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, έρωτας, γάμος, ηθική, θεολογούμενα, ιερός Χρυσόστομος
Ιστολογικόν σημειωματάριο φιλαλήθους (philalethe00) 
22 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 4:29 ΜΜ |
Φιλ, o Fr. John Mack έγραψε ό,τι έγραψε χωρίς ούτε μια παραπομπή ώστε να διαπιστώσουμε την ακρίβεια των λόγων του. Μπορείς να μας πεις από ποια ομιλία του Ιερού Χρυσοστόμου είναι το κομμάτι που παρέθεσες;
Ολίγα, τώρα, από την ομιλία ‘Περί παρθενίας’ του Ιερού Χρυσοστόμου όπου δεν αφήνει περιθώρια λάθος ερμηνείας για το πώς πρέπει να ζουν τα ζευγάρια:
«…50 Ὅτι καὶ ἐν τῇ παλαιᾷ καὶ ἐν τῇ καινῇ παράνομον ἡ τρυφή. Μάλιστα μὲν
οὐδὲ ταῦτα ἐφίεται τῷ γάμῳ. Τὴν γὰρ τῆς μίξεως μόνης ἄδειαν, οὐχὶ δὲ καὶ τὴν τῆς
τρυφῆς παρέχειν ἡμῖν εἴωθε. Καὶ μάρτυς ὁ μακάριος Παῦλος οὑτωσὶ λέγων· «Ἡ δὲ
σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκεν………
Ὅτι εἰ καὶ ἐφεῖτο τρυφᾶν ἱκανὰ τὰ τοῦ γάμου λυπηρὰ ταύτην ἀφανίσαι
τὴν ἡδονήν. Ὅπερ οὖν ἔφην, μάλιστα μὲν οὐκ ἐφεῖτο τρυφᾶν, εἰ δὲ καὶ μηδὲν
τούτων κεκώλυτο, ἀλλὰ πάντα συγκεχώρητο, ἔστιν ἕτερα τούτων ἀντίρροπα εἰς
ἀθυμίας καὶ ὀδύνης λόγον, μᾶλλον δὲ οὕτω πλείονα καὶ μείζω ὡς μηδὲ μικρὰν ἀπὸ
τούτων ἡμᾶς λαμβάνειν τὴν αἴσθησιν ἀλλ’ ἐκποδὼν πᾶσαν γίνεσθαι τὴν ἐξ αὐτῶν
ἡδονήν………..
«Ἐπὶ τὸ αὐτό», γάρ φησι, «συνέρχεσθε ἵνα μὴ πειράζῃ ὑμᾶς ὁ Σατανᾶς.» Καὶ
δεῖξαι βουλόμενος ὅτι οὐ τῆς ἐκείνου πείρας τὸ πᾶν ἐστιν ἀλλὰ τῆς ἡμετέρας
νωθείας τὸ πλέον τὴν κυριωτέραν αἰτίαν ἐπήγαγε «διὰ τὴν ἀκρασίαν ὑμῶν» εἰπών.
Τίς οὖν οὐκ ἂν ἐρυθριάσειε ταῦτα ἀκούων; Τίς οὐκ ἂν σπουδάσειεν ἐκφυγεῖν τῆς
ἀκρασίας τὸν ψόγον; Οὐδὲ γὰρ πρὸς πάντας ἡ παραίνεσις αὕτη ἀλλὰ πρὸς τοὺς
ΣΦΟΔΡΑ ΚΑΤΩΦΕΡΕΙΣ.
!!!!!!!Ἂν οὕτως ᾖς δοῦλος τῶν ἡδονῶν, φησίν, ἂν οὕτω χαῦνος ὡς
διὰ παντὸς ἐκκεχύσθαι πρὸς τὴν μίξιν καὶ κεχηνέναι, συνέρχου τῇ γυναικί.!!!!!!!!
Οὐκ ἄρα ἀποδεχομένου οὐδὲ ἐπαινοῦντος ἡ συγχώρησις ἀλλὰ σκώπτοντος καὶ
καταγινώσκοντος. Οὐδὲ γὰρ ἂν εἰ μὴ σφόδρα ἠθέλησε καθάψασθαι τῆς τῶν
φιληδόνων ψυχῆς, τὴν τῆς ἀκρασίας ἔθηκε λέξιν, ἐμφατικωτέραν οὖσαν καὶ πολὺν
ἔχουσαν τὸνψόγον. ∆ιὰ τί γὰρ οὐκ εἶπε διὰ τὴν ἀσθένειαν ὑμῶν; Ὅτι ἐκεῖνο μᾶλλον
συγγινώσκοντος ἦν, τὸ δὲ τῆς ἀκρασίας εἰπεῖν δεικνύντος τῆς ῥαθυμίας
ὑπερβολήν. Οὐκοῦν ἀκρασίας τὸ μὴ δύνασθαι πορνείας ἀπέχεσθαι, εἰ μὴ διὰ παντός
τις ἔχοιτο τῆς γυναικὸς καὶ τῆς μίξεως ἀπολαύοι……»
Ολόκληρη η ομιλία:
Click to access De%20virginitate.pdf
23 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 1:29 ΠΜ |
@4_0
Αγαπητέ φίλε,
σε ευχαριστώ για την παρέμβασή σου.
Πρέπει όμως να πω ότι είναι εκτός θέματος.
Το θέμα μας μας εδώ δεν είναι γενικά περί συζυγικών σχέσεων, αλλά ειδικά περί του σκοπού τους, της αξίας και ιεραρχίας των σκοπών σε σχέση με την τεκνογονία(πνευματική ένωση, πνευματικός έρωτας, τεκνογονία, ηδονή κ.λπ.) και του σκοπού του Γάμου.
Ο πατήρ John Mack αναφέρεται σε λόγο του Χρυσοστόμου «Περί παρθενίας»(«On virginity»), όπως λέει ο σύνδεσμος που έδωσα.
Υπάρχουν και άλλα παρόμοια.
Αλλά επειδή το θέτεις, μάλλον πρέπει να απαντήσω.
Α)Τα περί τρυφής είναι τελείως άσχετα, αν δούμε και τα συμφραζόμενα. Η τρυφή έχει να κάνει μάλλον με τον σκοπό της …τρυφηλής ζωής. Πουθενά δεν μιλάω για κάτι τέτοιο ούτε το υπονοώ.
Β) Ο Χρυσόστομος μιλάει περί της συζυγικής ένωσης και με θετικό και με «αρνητικό»(με την έννοια πως αποσοβεί την αμαρτία) τρόπο, αναλόγως της περίπτωσης.
Εδώ έχουμε την δεύτερη περίπτωση και ειδικά την ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΗ περίπτωση εκείνη όπου κάποιος, λόγω ανελευθερίας και όχι επιλογής, και επειδή οπωσδήποτε θα πέσει στην πορνεία, εάν δεν συνέρχεται συνεχώς με τον/την σύζυγο, είναι κατωφερής και προτρέπεται έντονα να πάρει το «φάρμακον πορνείας αναιρετικόν».
Δες εδώ κάτι σχετικό:
«Η αποχή, -και η διδασκαλία τού Αποστόλου Παύλου αυτό φανερώνει-, έχει κάποια θέση στο καθεαυτό πλαίσιο τής συζυγικής ζωής, αλλά μόνο πρόσκαιρα, και σε αναφορά με συγκεκριμένες πνευματικές ανάγκες [Η Ορθόδοξη Εκκλησία συνιστά την αποχή από κλίνης κατά τις ημέρες της νηστείας Τετάρτης και Παρασκευής (κατά τις οποίες «μνήμην ποιούμεθα» των Παθών και της Σταύρωσης του Χριστού), καθώς και κατά την διάρκεια των 4 νηστειών της Σαρακοστής κάθε έτους. Ο Αγιος ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ σημειώνει ακολουθώντας τον Απόστολο Παύλο, ότι «δός τω δώρω τήν αγνείαν κατά καιρόν, έως ευχής πρόκειται προθεσμία, καί ασχολίας τιμιωτέρα, καί ταύτην εκ κοινής ομολογίας καί συναινέσεως». Και διευκρινίζει: «Ού γάρ νομοθετούμεν, αλλά παραινούμεν» (Λόγος 40, 18). Η τελευταία αυτή παρατήρηση ερμηνεύει την απουσία δικανισμού από την Ορθόδοξη παράδοση ως προς αυτό το θέμα. Αφήνεται στη συνείδηση του ζεύγους να κρίνει ποιο είναι το καλύτερο από πνευματικής επόψεως. Το ίδιο πνεύμα διαποτίζει και τη διδασκαλία τού Αγίου ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (Βλέπε για παράδειγμα Α’ Κορινθίους-ομιλία, 19, 2)]. Ο Αγιος Γρηγόριος Νύσσης φθάνει μέχρι του σημείου να γράψει ότι «ο πλεονάζων [κατά την σωφροσύνην] «κεκαυτηρίασται τήν συνείδησιν», καθώς ορίζεται ο Απόστολος» (Α’ Τιμ. 4, 2), επειδή «τον γάμον ίσα τη μοιχεία βδελύσσεται» (ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ, Βίος Μωυσέως, Πρβλ. Περί παρθενίας).
Υπάρχει σώφρων σεξουαλική ένωση· είναι δυνατόν στους συζύγους να ενώνονται και «μή πειράσθαι διαλύειν «ο συνέζευξεν ο Θεός»», όπως αναφέρει ο Κλήμης ο Αλεξανδρέας (Στρωματείς), που φθάνει μέχρι του σημείου να γράψει για το θέμα όσων διαβάλλουν τη συζυγική ένωση: «μιαράν δέ είναι τήν συνουσίαν λέγοντες ούτοι τήν σύστασιν καί αυτοί έκ συνουσίας είληφότες πώς ουκ αν είεν μιαροί;». Ο ίδιος επισημαίνει επιπλέον ότι ο γάμος και η πνευματική ζωή αγιάζουν τη χρήση της σεξουαλικότητας: «των δέ αγιασθέντων άγιον οίμαι καί τό σπέρμα· ηγιάσθαι μέν ουν ημίν οφείλει ου μόνον το πνεύμα, αλλά και ο τρόπος καί ο βίος καί τό σώμα».
Συχνά οι Πατέρες υπογραμμίζουν ότι η σεξουαλικότητα δεν είναι κακή καθεαυτήν, καθώς όλα εξαρτώνται από τον τρόπο χρήσης της. Ο Αγιος Μεθόδιος Ολύμπου (Συμπόσιον) σημειώνει: «Κοσμίως μέν γάρ πραττόμενον καί σωφρόνως κόσμιον απέβη, αισχρώς δέ καί ασχημόνως αισχρόν». Και ο Αγιος Δωρόθεος Γάζης (Διδασκαλία) επισημαίνει: «Ώσπερ εστί τό νομίμως βιώσαι καί τό πορνεύσαι, ότι η μέν πράξις η αυτή, ο δέ σκοπός εστιν ο ποιών τήν διαφοράν τού πράγματος».»
Από: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1164
Ο ι. Χρυσόστομος λέει αλλού:
«Η σύζυγος δεν έχει εξουσία πάνω στο δικό της σώμα, αλλά είναι ταυτόχρονα δούλος και κυρία του άνδρα της. Και εάν αρνηθείς την οφειλόμενη εύνοια προς αυτήν, έχεις προσβάλει τον Θεό.
Αλλά εάν επιθυμείς να αποσυρθείς, πρέπει να είναι με την άδεια του συζύγου σου, ΑΚΌΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΓΙΑ ΈΝΑ ΣΎΝΤΟΜΟ ΔΙΆΣΤΗΜΑ. Για αυτό αποκαλεί εδώ το ζήτημα χρέος, για να δείξει ότι κανένας δεν είναι κύριος του εαυτού του, αλλά πως είναι υπηρέτες ο ένας του άλλου.»(19η Ομιλία εις την Α’ Κορινθίους)
Την βρήκα εδώ: http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf112.iv.xx.html
Όπως είπα και στην αρχή της ανάρτησής μου,
το ζήτημα απαιτεί μελέτη ΠΟΛΎΠΛΕΥΡΗ και μεγάλη προσοχή στην αντιμετώπισή του. Όχι επιπολαιότητες, όχι αιρετίζον οργανωσιακό πνεύμα, όχι συμψηφισμός με την κοσμική πραγματικότητα.
Η Εκκλησία έχει άλλωστε ασχοληθεί με την καταδίκη των καταδικαζόντων τις συζυγικές σχέσεις στην εν Γάγγρα Σύνοδο και σε λίγες ακόμη περιπτώσεις.
Τις άλλες πληροφορίες τις λαμβάνουμε λοιπόν από τους Πατέρες…
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν.
Αν χρειαστεί ή το θεωρήσω ωφέλιμο, μπορεί να επανέλθω.
Να είσαι καλά.
23 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 6:12 ΠΜ |
«Φιλ, o Fr. John Mack έγραψε ό,τι έγραψε χωρίς ούτε μια παραπομπή ώστε να διαπιστώσουμε την ακρίβεια των λόγων του. Μπορείς να μας πεις από ποια ομιλία του Ιερού Χρυσοστόμου είναι το κομμάτι που παρέθεσες;»
Τελικά θα μας πεις ποιο είναι το πρωτότυπο του χωρίου του Fr. Mack που μας παρέθεσες; Εγώ στην ‘περί παρθενίας’ ομιλία δεν βρήκα πουθενά τέτοιο κομμάτι:
«… Δεν είναι ο κύριος λόγος για τον γάμο. Ούτε είναι απαραίτητο να επιτρέψετε την πιθανότητα της σύλληψης, και έτσι να έχετε ένα μεγάλο αριθμό παιδιών, κάτι το οποίο μπορεί να μην είναι επιθυμητό…»
Παραθέτεις και χωρία μεταφρασμένα ελεύθερα και ως έτυχε;
Αν κάνω λάθος πες μου!
Αν από την άλλη όντως παραθέτεις λόγους του Ιερού Χρυσοστόμου μεταφρασμένους κατά το δοκούν τι να σου πω άλλο;
Το θεωρώ απίστευτο…
25 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 12:47 ΠΜ |
@4_0
Ξέρω αρκετά καλά αγγλικά, για να μεταφράσω το απόσπασμα αυτό, αγαπητέ μου.
Άλλωστε, όπως λέω και στην ανάρτηση, υπάρχουν και πολλά άλλα παρόμοια… Έχει και ο Πατρολόγος Στυλιανός Παπαδόπουλος στην μελέτη του «Γάμος και παρθενία κατά τον ιερό Χρυσόστομο» αρκετά μαζεμένα συναφή (δηλαδή ειδικά για το θέμα της συζυγικής μίξης χωρίς προοπτική τεκνογονίας).
Το παράθεμα χρησιμοποιεί η orthodoxwiki (Ορθόδοξη wikipedia), άρα το βρίσκω εξαιρετικά απίθανο να μην είναι ακριβές.
To βιβλίο βρίσκεται εδώ:
http://www.anchoredtotherock.com/item/john-mack/preserve-them-o-lord-a-guide-for-orthodox-couples/103694.html
Εν πάση περιπτώσει, διακρίνω την φιλοκατήγορη τάση που έχεις και πάλι, προτρέχοντας μάλιστα… 🙂
Εάν έχω νέα ειδικότερα, θα απαντήσω ξανά εδώ.
Είναι σε λόγο του ι. Χρυσόστομου «on virginity»,δηλαδή «περί παρθενίας», αυτό είναι το βέβαιο.
25 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 6:35 ΠΜ |
Φιλ, ενισχύεις την πεποίθησή μου οτι δεν κάνω καλά που συνεχίζω την κουβέντα μαζί σου για τον απλούστατο λόγο οτι άλλα λέω κι άλλα καταλαβαίνεις είτε εκουσίως είτε ακουσίως!!!
Αγαπητέ, όταν μιλώ για πρωτότυπο εννοώ έτσι όπως τα έγραψε ο Ιερός Χρυσόστομος δλδ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
Ναι, πες μας κι οτι σε κατακρίνουμε κιόλας!
Όταν γράφεις απίστευτα πράγματα και μάλιστα όταν παραθέτεις λόγους του Ιερού Χρυσοστόμου ‘πειραγμένους’ είναι που είμαι εγώ φιλοκατήγορος και που προτρέχω!
Απίστευτα πράγματα!
Τι να σου πω, να έχεις δύναμη και να γράφεις τέτοια άρθρα; Δεν σου το λέω!
25 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 2:08 ΜΜ |
@4_0
Για να βρω το απόσπασμα, θα πρέπει να ψάξω και εξετάσω ό,τι έγραψε «περί παρθενίας» ο ι. Χρυσόστομος. Αυτό είναι λίγο δύσκολο να γίνει.
Δεύτερον, είναι ψευδές αυτό που λες: το απόσπασμα το έχω μεταφράσει με το ακριβές νόημά του. άλλωστε πρόκειται για κάτι απλό.
Αν θεωρείς πως είναι πειραγμένος χωρίς κανένα στοιχείο να το αποδεικνύει (ενώ εγώ σου έχω προσκομίσει ήδη τόσα, αν και δεν υπήρχε καν λόγος), μάλλον αυτό χαρακτηρίζεται κακοπιστία και «προπέτεια». Είπαμε, δειγματοληπτικά το παραθέτω.
Δες και το σχετικό λήμμα που έχω βάλει στο τέλος της ανάρτησης. Νομίζω θα σε διαφωτίσει περισσότερο.
Να είσαι καλά.
25 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 5:19 ΜΜ |
Χωρίς κανένα στοιχείο;;;!!!
Μα ήδη σου έδωσα λινκ με την ομιλία του Ιερού Χρυσοστόμου ‘Περί παρθενίας’:
Click to access De%20virginitate.pdf
Κι εσύ ήδη σε προηγούμενο σχόλιό σου μας είπες:
«Είναι σε λόγο του ι. Χρυσόστομου “on virginity”,δηλαδή “περί παρθενίας”, αυτό είναι το βέβαιο»
Διάβασέ την, λοιπόν, κι αν το βρεις σου ζητώ 1000 συγγνώμη αλλά έως τότε μην μ’αποκαλείς και ψεύτη και κακόπιστο κτλ
*Δεν γνώριζα οτι την κατάρτισή σου στα πνευματικά σε κάποιο ποσοστό, μεγάλο ή μικρό συ γνωρίζεις, την οφείλεις στη Βικι !!!
**Δεν θα είναι σωστό εκ μέρους σου να μην πάρεις πίσω τους άδικους χαρακτηρισμούς σου προς εμέ !
***Αν ήσουν δημοσιογράφος και αναπαρήγαγες ‘πειραγμένες’ ειδήσεις ξέρεις τι θα γινόταν… Τώρα το μόνο που μένει είναι να μη σε διαβάζω. Οι πηγές σου άρα κι εσύ αποδεικνύονται όχι και τό αξιόπιστες… αλλά σιγά μην στεναχωρηθείς.
25 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 10:45 ΜΜ |
@4_0
Φίλε 4_0,
σε ευχαριστώ, γιατί τελικώς τα σχόλιά σου στην συγκεκριμένη σου ανάρτηση δεν είχαν απλώς ένα χαρακτήρα… γενικής διαφωνίας, αλλά ήτανε και γόνιμα.
Λοιπόν, όπως μπορείς να δεις από τις διορθώσεις που έκανα στην ανάρτηση, λόγω μίας παρεξήγησης (για την οποία και ζητώ συγγνώμη), μεταφέρθηκε το νόημα και ανάλυση των λόγων του ι. Χρυσοστόμου από ειδική μελέτη για το θέμα και όχι το ίδιο το απόσπασμα. Αυτό ήταν όντως ψεγάδι, και, αν δεν επέμενες, πιθανώς δεν το είχα δει.
Έχοντας πει αυτά, το νόημα και το πνεύμα παραμένει το ίδιο και ακόμη εντονότερο. Η τεκνογονία απορρίπτεται ως σκοπός του γάμου από τον ι. Χρυσόστομο στην εποχή της Χάριτος.
Για να δώσω σε εσένα, αλλά και σε όσους άλλους διαβάζουν, έμφαση στο θέμα αυτό, έβαλα και ένα μικρό απόσπασμα από την μελέτη του κορυφαίου Πατρολόγου Στ. Παπαδόπουλου και λίγα ακόμη.
Φοβάμαι βέβαια πως έχει χαλάσει λίγο η χαλαρή ήδη συνοχή του κειμένου…
Και επειδή με την ευκαιρία, βρήκα και την μελέτη του καθ. Gabriel,
μπορείτε να την διαβάσετε εδώ, δίνει μία πλειάδα παραπάνω στοιχείων και αναλύσεων:
http://thoughtsintrusive.wordpress.com/2012/08/30/you-call-my-words-immodest/
Πριν σε αποκάλεσα προπετή, διότι θα μπορούσε κάλλιστα να είναι από μια μορφή της ομιλίας της συγκεκριμένης που παραθέτεις ή από άλλη ομιλία που δεν την έχει η ανθολογία του Migne ή δεν υπάρχει στο Διαδίκτυο.
Ως γνωστόν, ο συγκεκριμένος ετερόδοξος ανθολόγος δεν συμπεριέλαβε όλα τα έργα των Πατέρων, αλλά ορισμένα.
Πάντως, το νόημα που αποδίδεται, αν διαβάσει κανείς και τα συμφραζόμενα, είναι ακριβές.
Σε αυτά τα θέματα, πολύ μεγάλη σημασία έχει η πρόθεση, η ιδιαίτερη πνευματική κατάσταση των ανθρώπων, δηλαδή χρειάζεται μια εξατομικευμένη προσέγγιση. Αυτό που λέει και ο δάσκαλος της Ορθόδοξης ηθικής πατήρ Stanley Harakas.
26 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 6:30 ΠΜ |
Μας είπες οτι είναι από την ομιλία ‘περί παρθενίας’. Αντί να δικαιολογείσαι καλύτερον το… παρντόν, που δεν μου είπες, εκτός κι αν, έτσι όπως τα γράφεις, κάπου πρέπει να το ‘ανακαλύψω’.
(το συγγνώμη για το …. ψεγαδάκι (sic) δεν πιανεται μιας και ήταν αναγκαίο)
Μήπως όλοι όσοι τα λένε πάνω κάτω όπως τα θες είναι κορυφαίοι οι δε άλλοι προπετείς, ψεύτες και κακόπιστοι;;;……
CU
26 Σεπτεμβρίου, 2013 στο 1:04 ΜΜ |
@4_0
Αγαπητέ,
είπα ότι όντως δεν ήταν αυτούσιο το κείμενο του Χρυσόστομου,
μην το …πάρεις όμως και πάνω σου.
Οι διατυπώσεις που χρησιμοποιεί ο Χρυσόστομος είναι πολύ πιο απόλυτες, όπως μπορεί ο καθένας να δει. Οπότε, το νόημα των λόγων που παρέθεσα προφανώς παραμένει.
Να είσαι καλά.
Φ.
3 Νοεμβρίου, 2013 στο 10:49 ΜΜ |
Δηλαδή αν καταλαβαίνω καλά ο Γάμος είναι μια νόμιμη πορνεία που δρέπει μεν την ηδονή αλλά αποφεύγει το σκοπό που συστάθηκε ; και αυτό λέγεται σωφροσύνη και αγνότητα ;έχω την γνώμη πως ποιο πολύ χάνονται από τις σαρκικές υπερβάσεις και την ακρασία μέσα στο Γάμο παρά αυτοί που μένουν άγαμοι. Σκοπός του Γάμου λοιπόν είναι να οδηγηθεί το ζευγάρι εκ συμφώνου σε πνευματική τελειότητα μιας και το σχήμα αυτό είναι προσωρινό και παρέρχεται …οι σύγχρονοι λεγόμενοι χριστιανοί εκκοσμικευμένοι στο έπακρο ακολουθούν την ηδονολαγνεία ,τον οικογενειακό προγραμματισμό και τον άνετο βίο αλλά ένα Ευαγγέλιο που δεν είναι σταυρικό (ασκητικό) ας μην ξεγελιόμαστε δεν σώζει σε καμιά περίπτωση
4 Νοεμβρίου, 2013 στο 10:58 ΜΜ |
@Στάθης
Αγαπητέ φίλε Στάθη,
κατ’αρχάς σε ευχαριστώ για τον κόπο της ανάγνωσης και την πρωτοβουλία του σχολιασμού.Τα όσα γράφω παραπάνω έχουν την πρόθεση του διαλόγου και όχι του μονολόγου.
Τώρα, στο θέμα μας:
Α)Δεν υπάρχει ούτε νοείται πορνεία εντός του γάμου. Πορνεία είναι(ορίζεται) κατά τον έγγαμο Επίσκοπο Γρηγόριο Νύσσης η «άθεσμος ηδονή».
Β)Σωφροσύνη κατά τον άγιο Επίσκοπο Παφνούτιο(άγαμος αυτήν την φορά, η γνώμη του περί γάμου ιερέων υιοθετήθηκε στην Α’ Οικ. Σύνοδο) είναι η μίξη μετά του μονίμου γαμετή, δηλαδή οι συζυγικές σχέσεις.
Αυτό(ο γάμος) από τους Πατέρες ορίζεται ως «κατά φύσιν» άλλωστε. Υπέρ φύσιν είναι ο μοναχισμός και «κατά Θεόν αγαμία».
Γ)Η εν Γάγγρα Σύνοδος ορίζει αφορισμό και έξοδο από την Εκκλησία δυστυχώς για όσους μέμφονται τον Γάμο και τις συζυγικές σχέσεις, όπως οι αιρετικοί Ευσταθιανοί.
Ιδού ο πρώτος Κανόνας:
«Εἴ τις τὸν γάμον μέμφοιτο, καὶ τὴν καθεύδουσαν μετὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς, οὖσαν πιστὴν καὶ εὐλαβῆ, βδελύσσοιτο ἢ μέμφοιτο, ὡς ἂν μὴ δυναμένην εἰς βασιλείαν εἰσελθεῖν, ἀνάθεμα ἔστω.»
Άλλωστε, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος «Τίμιος ο γάμος εν πάσι και η κοίτη αμίαντος». Κοίτη είναι η συζυγική κλίνη. δηλαδή η μίξη των συζύγων.
Δ)Όπως φαίνεται και από τα παραπάνω του ι. Χρυσόστόμου, η τεκνογονία ως σκοπός του Γάμου (σχεδόν) έχει απαλειφθεί στην εποχή της Καινής Διαθήκης, την εποχή της Χάριτος.
Το ίδιο λένε και οι λοιποί Πατέρες, αν και λιγότερο συστηματικά, όταν εξετάσουμε ΌΛΟ το έργο τους, και όχι βέβαια μεμονωμένες ρήσεις.
Ε)Η τεκνογονία είναι μία υπεύθυνη και δύσκολη απόφαση, που πρέπει να βρίσκει τους δύο συζύγους σε συμφωνία επί αυτού, αλλά και σε πνευματική -αλλά και υλική ακόμη- κατάσταση ευεπίφορη και δεκτική της τεκνοτροφίας. Η τεκνοτροφία κάνει τους γονείς, λέει και ο ι. Χρυσόστομος. Από την άλλη, η τεκνογονία χωρίς προϋποθέσεις μπορεί να καταλήξει ναυάγιο πνευματικό για τους γονείς αυτούς.
(Ο π. Παϊσιος, ενδεικτικά, είχε συμβουλέψει σχετικά ένα μελλόνυμφο ζευγάρι περί αυτού που αναφέρω, δηλαδή να μην τεκνογονήσουν σύντομα, διότι το παιδί δεν φταίει τίποτα να υποστεί την κακή πνευματική κατάσταση των δύο.)
Να προτείνω και δύο βιβλία(που διάβασα πρόσφατα):
α)»Αγάπη και γάμος
Συγγραφείς: Χρήστος Βάντσος – Σταύρος Φωτίου – Ιωάννης Καραβιδόπουλος»
http://www.protoporia.gr/agapi-kai-gamos-p-50504.html
β)Γάμος. Το Μέγα Μυστήριον
Π.ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΤΣΗΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ
http://www.stamoulis.gr/%CE%93%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%A4%CE%BF-%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1-%CE%9C%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%BD_p-394115.aspx
Και να ευχηθώ καλή φώτιση…
17 Ιουνίου, 2015 στο 1:29 ΠΜ |
[…] που υπάρχει για τα θέματα του γάμου και του έρωτα, με βάση την δημοφιλία του προπέρσινου άρθρου του ιστολ…, σκέφτηκα σήμερα να γράψω ορισμένα πράγματα περί του […]
22 Σεπτεμβρίου, 2016 στο 5:55 ΠΜ |
[…] https://philalethe00.wordpress.com/2013/09/17/%CE%B3%CE%AD%CF%81-%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%86%CF%8D%CF%8… […]
2 Ιουλίου, 2017 στο 6:09 ΠΜ |
[…] (έρωτας, σεξουαλικότητα, ηδονές, ηδονοθηρία), λ.χ. εδώ και […]
2 Ιουλίου, 2017 στο 6:09 ΠΜ |
[…] (έρωτας, σεξουαλικότητα, ηδονές, ηδονοθηρία), λ.χ. εδώ και […]
13 Σεπτεμβρίου, 2017 στο 8:00 ΜΜ |
Μπερδεμένα πράγματα λέτε.Πνευματικούς δεν έχεται;Απ ότι κατάλαβα λέτε ότι ο γάμος δεν είναι για την τεκνογονία αλλά για την συμπαράσταση του σώματος των συζήγων.Λέει ο άγιος Παισιος για την τεκνογονία για να λυθεί το θέμα.Βιβλίο άγιου Πα ι σιου Οικογενειακή Ζωή τεκνοποιία σελ 67 για τον ιερό Χρυσόστομο αναφέρει ο άγιος και για έναν πατέρα της εκλησίας που το είχε ερμηνεύση αλλιώς.
14 Σεπτεμβρίου, 2017 στο 4:43 ΜΜ |
@k
Καλησπέρα, φίλε, και σε ευχαριστούμε για το σχόλιό σου.
Για τις απόψεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας εν συνόψει, δες σε πρόσφατη ανάρτηση:
«Οι απόψεις των συντακτών της ανακοίνωσης περί σεξουαλικότητας θυμίζει τις απόψεις του συγγραφέα Καρλχάιντς Ντέσνερ ή ορισμένους Ζωϊκής προέλευσης ή άλλους πολυποίκιλους ηθικιστές και ευσεβιστές ομαδάρχες ή εφημέριους ή αρχιμανδρίτες. Αυτά που επισημαίνονται στην ανακοίνωση έχουν επανειλημμένα ειπωθεί και λέγονται από μεγαλοσχήμονες «πνευματικούς» και «γέροντες» (αν όχι και Ποιμενάρχες) και είναι μάταιο κανείς να το αρνείται, έστω και για αστείο.
Ταυτόχρονα σε αυτό το ιστολόγιο έχουμε προσπαθήσει να πούμε δύο βασικές κουβέντες για όλα αυτά τα θέματα (έρωτας, σεξουαλικότητα, ηδονές, ηδονοθηρία), λ.χ. εδώ και εδώ.
(Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι μια τέτοια ζημιά ξεγίνεται τόσο εύκολα.) Εάν μπορούσα να συνοψίσω την ορθόδοξη διδασκαλία για όλα αυτά σε λίγες γραμμές θα έλεγα:
1)Ούτε η ηδονή ούτε η επιθυμία (σεξουαλικότητα) είναι κατ’αρχή εφάμαρτες ή ανίερες. Συνοδικά η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει αποφανθεί ότι τα μόνα αμαρτήματα που καταδικάζονται για τα προαναφερθέντα είναι η πορνεία και η μοιχεία (Πενθέκτη Σύνοδος εν Τρούλλω, 692 μ.Χ., Κωνσταντινούπολη).
2)Υπάρχει διαφορά μεταξύ της ηδονής και της ηδονοθηρίας (που δεν γνωρίζει πρόσωπο, αλλά λειτουργεί τελείως ατομοκεντρικά).
3)Δεν υπάρχει υποτίμηση κανενός φύλου στο ζήτημα της σεξουαλικότητας. Στα πλαίσια του γάμου, λ.χ., η υποτίμηση αυτή που εκδηλώνεται ως αποστέρηση του/της συζύγου (ανεξαρτήτως φύλου), μπορεί να επιφέρει βάσει εκκλησιαστικών κανόνων την καθαίρεση (από την ιερωσύνη) ή τον αφορισμό (Οικουμενικά επικυρωμενοι Κανόνες Τοπικής Συνόδου Γάγγρας).
4)Το κάθε πρόσωπο που εκδηλώνει την τάδε ή την δείνα «ιδιαιτερότητα» σε αυτά τα θέματα (όπως και ευρύτερα βεβαίως) πρέπει να κρίνεται ως ξεχωριστή περίπτωση και όχι να εντάσσεται σε προ-κατ κατασκευές που αγνοούν τη μοναδικότητά των «παραμέτρων», φυσικών, επίκτητων, χαρισματικών, που το διέπουν. «Δεν έγινε ο άνθρωπος για το Σάββατο, αλλά το Σάββατο για τον άνθρωπο».
Σε κάθε ενδιαφερόμενο με παρόμοιες απόψεις, θρησκευόμενο ή «αντιχριστιανό», θα πρότεινα να διαβάσει -μεταξύ άλλων- τα παρακάτω και μετά να ξανασκεφτεί το θέμα:
α) «Αγάπη και γάμος»– πρ. Μιχαήλ Καρδαμάκη
β) «Γάμος και αγαμία», καθώς και: «Εμπειρία και θεολογία του γάμου»– Καθ. Γ. Πατρώνου
γ) «Σχέσεις ανδρογύνου πριν και μετά τον γάμο»– Δαμασκηνού Μοναχού Αγιορείτου
δ) «Ο ορθόδοξος γάμος»-πρ. Ι. Μέγιεντορφ
ε) «Η ορθόδοξη θεολογία για τον σκοπό του γάμου»– Ν. Μπουγάτσου
στ) «Γάμος: το μέγα μυστήριον»-πρ. Δ. Τάτση»
https://philalethe00.wordpress.com/2017/07/02/%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B9-%CE%B3-%CE%B1%CE%B3-%CE%B2%CE%B1/
Ουσιαστικά η ιεροκανονική διδασκαλία που δέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία ως πλαίσιο συνοψίζεται στον Κανόνα του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης περί ηδονής και επιθυμίας που επικύρωσε η Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος.
Αυτό είναι και το πλαίσιο που οι πνευματικοί μας πρέπει να αποδέχονται, διότι αλλιώς δεν μιλάμε για Ορθόδοξους πνευματικούς, αλλά για ψευδοδιδασκαλίες και «εντάλματα ανθρώπων» και, αντίστοιχα, «τυφλούς οδηγούς».
Για τον γ. Παΐσιο, έχει γράψει ιδιόχειρη επιστολή στον π. Διονύσιο Τάτση, την οποία έχει στα βιβλία του, όπου παίρνει την άποψη ότι οι Πατέρες δεν έχουν καθορίσει το συγκεκριμένο θέμα, και ότι αυτό καθορίζεται από το κάθε ζευγάρι. Τα όρια είναι η πορνεία, η μοιχεία και η άμβλωση.
Ο κορυφαίος άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας Χρυσόστομος έχει εκφράσει πολλές φορές την άποψη ότι ο γάμος και η ψυχοσωματική ένωση στα πλαίσιά του δεν αφορά την τεκνοποίηση αλλά την επιθυμία που εκδηλώνεται στα πλαίσια της ανθρώπινης φύσης και την αποκλειστική εκδήλωσή της προς ένα πρόσωπο.
Συγκεκριμένα έχει μιλήσει κατά της πολυτεκνίας, αν και περισσότερο υπό προϋποθέσεις.
Αυτό όμως που είναι ο στόχος είναι η καλλιτεκνία: όσα παιδιά αποφασίζουν και οι δύο σύζυγοι ότι θέλουν να κάνουν, να προσπαθήσουν να τα αναθρέψουν και θρέψουν καλά, διότι «ου το τεκνογονείν, αλλά το τεκνοτροφείν ποιεί τους γονέας».
Στις μέρες μας ειδικά, θέλουμε ως Χριστιανοί να μάθουμε την Πατερική διδασκαλία και να ξεφύγουμε από τις διηγήσεις τρίτων περί αγίων γερόντων μόνο, διότι έτσι δεν θα μάθουμε ποτέ τι πρεσβεύει η Εκκλησία και τι όχι σε διάφορα σημαντικά θέματα.
Αδελφικά.
21 Σεπτεμβρίου, 2017 στο 9:31 ΜΜ |
Αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι μερικοι ανθρωποι δεν ξερουν να τα ερμηνευουν σωστα.Το κειμενο απο τον αγιο αυτο αναφερει.Ηταν ενας πατερας που τα διαβαζε οπως ηθελε εκεινος.Θελει μεγαλη προσοχη το τι διαβαζει κανεις.
22 Σεπτεμβρίου, 2017 στο 3:03 ΜΜ
@k
Καλησπέρα, φίλε, σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Πράγματι έτσι είναι, χρειάζεται προσοχή και από τη μια μεριά και από την άλλη.