Συνέντευξη-συζήτηση με μουσικοσυνθέτη της πόλης (Θεσσαλονίκης) για την τέχνη, ιδεολογία κ.ά. τέτοια(Μέρος Β)

(…συνέχεια από το προηγούμενο…)

4η ερώτηση:

Φιλ.: O (γνωστός) δημοσιογράφος Ν. Μπογιόπουλος είχε γράψει κάποτε ότι σειρές βασισμένες στον Σαίξπηρ είχε βρεθεί σε χώρα του εξωτερικού ότι είχαν εξ ίσου τηλεθέαση με «εμπορικές»  ή ξέρουμε ότι οι Πυξ Λαξ, ο Στόκας, ο Αλκίνοος [σ.φ.: τα ονόματα είναι ενδεικτικά] κ.ά. το ίδιο [σ.φ.: δηλαδή εφάμιλλες πωλήσεις με «εμπορικούς»]. Αν είναι έτσι, τότε γιατί υπάρχει αυτή η επιλογή από τις δισκογραφικές και τους μηντιάρχες; Διότι αν στον Μάη του ’68 ήταν σύνθημα το «Ανοίξτε τα μάτια και σπάστε την τηλεόραση» [σ.φ.: την δική μας ο καθένας] , σήμερα μάλλον πρέπει να τις «θάψουμε τόσο βαθιά που κανένας να μην μπορεί να τις βρει», δεν είναι έτσι;

Π. Παυλ.: Το πρώτο σκέλος: οι δισκογραφικές εταιρείες δεν έχουν ιδεολογικά κωλύματα. Θέλουν να εισπράττουν λεφτά και θέλουν να πουλάνε τα προϊόντα τους, αν είναι δυνατό σε όλους. Κατά συνέπειαν, απευθύνονται σε όλα τα είδη κοινών. Σε αυτούς που έχουν ξέρω ‘γω δεξιούς προβληματισμούς, δίνουν την ανάλογη μουσική, σε αυτούς που έχουν αριστερούς προβληματισμούς, τους δίνουν την ανάλογη μουσική. Σε αυτούς που έχουν, ε, τσιφτετελάτους προβληματισμούς, τους δίνουν εκείνο, σε αυτούς οι οποίοι έχουν, ας πούμε, έντεχνους προβληματισμούς,  τους δίνουνε αυτό που θέλουνε. Για όλους υπάρχει ένα προϊόν. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, λοιπόν, υπάρχουν όλα αυτά. Δεν γίνεται κάποιο, κάποιου ειδους αποκλεισμός. Άμα δουν οι εταιρείες ότι ένα πράμα πουλάει, θα το βάλουν στην κυκλοφορία, δεν υπάρχει…

-Φιλ.: Μήπως, όμως, υπάρχει ένας εθισμός στην ποπ και trash κουλτούρα; Μας έχουν πείσει από τα πάνω και τώρα, κάπως, δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά;

-Π.Π.: Κοίταξε, στις κοινωνίες που υπάρχουνε πολλά ερεθίσματα, μπορείς και επιλέγεις. Βέβαια, εδώ υποτίθεται ότι υπάρχουνε πολλά ερεθίσματα, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχουνε… αλλά, αν πούμε για τον χώρο του τραγουδιού, και όχι για τον χώρο της μουσικής, εκεί όντως υπάρχουν, γιατί οι εταιρείες τα προβάλλουν όλα και όποιο πιάσει τον καθένα…Κατά συνέπεια, ο καθένας ανάλογα με το τι διαπαιδαγώγηση έχει πάρει…

-Φιλ.: Το target group, που λέμε…

-Π.Π.: Ναι, ναι, ανάλογα με την διαπαιδαγώγησή του, κάνει τις επιλογές του.

-Φιλ.: Μάλιστα.

-Π.Π.: Δεν τον υποχρεώνει κανένας κάποιον να ακούει, ας πούμε, να μην πω, ο,τιδήποτε.

-Φιλ.: Μάλιστα.

-Π.Π.: [σ.φ.: για το δεύτερο σκέλος] Βέβαια, κατ’αρχήν, αυτό πρόκειται για περί αφορισμού, είναι ένας αφορισμός, έτσι;  Από την άλλη, βέβαια, όχι ότι δεν έχει κάποια βάση, έχει κάποια βάση. Εντάξει, είναι αλήθεια ότι, για κάποιους τουλάχιστον από εμάς, η τηλεόραση έχει υποβαθμιστεί πάρα πολύ. Αλλά και άλλα πράγματα, όχι μόνο αυτό.

-Φιλ.: Είναι παράδειγμα.

-Π.Π.: Εντάξει, εκεί πλέον δεν χρειάζεται ούτε να σπάσεις τις τηλεοράσεις ούτε αυτά. Προσπαθείς, βέβαια, όσο μπορείς, να πεις ποιο είναι …να το δείξεις, για τους καλλιτέχνες να το παρουσιάσεις, και από εκεί και πέρα, αν συμμετέχεις σαν θεατής ή σαν ακροατής, δεν συμμετέχεις. Αυτή είναι η…[μη  ακουόμενο].

-Φιλ.: Μάλιστα. Οπότε, σαν μια παθητική αντίσταση…

-Π.Π.: Επιλογή, θα έλεγα. Η επιλογή είναι θέμα προσωπικό του καθενός. Επιλέγω αυτό και δεν επιλέγω κάτι άλλο. Το να σπάσω κάτι το οποίο το επιλέγει κάποιος άλλος δεν το θεωρώ ιδιαίτερα δημοκρατικό. Ασχέτως, τώρα, θα μου πεις, εκείνος μπορεί νά’ ναι κάφρος. Τι να κάνουμε; Έχει αυτό το δικαίωμα.

-Φιλ.: Μ’όλα αυτά θυμήθηκα ένα στίχο ενός παλαιότερου, ροκ κομματιού, το οποίο λεγόταν rock is dead. Είναι του Marilyn Manson. Και έλεγε αυτός, σε κάποιο, έτσι, στίχο του έλεγε, «anything to belong». Δηλαδή ο,τιδήποτε, αρκεί ν’ανήκω κάπου. Είναι σχετικό με αυτό που λέμε; Δηλαδή… κάποιος που βλέπει όλα αυτά, το κάνει απλά για να ανήκει κάπου, για να μην απορρίπτεται;

-Π.Π.: Ναι, δεν αποκλείεται, καθόλου δεν αποκλείεται, γιατί αυτό είναι θέμα ψυχολογικό τ0υ κάθε χαρακτήρα. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να ανήκουνε σε μια ομάδα. Δεν είναι όλοι Α1. Και οι πιο πολλοί είναι …της προσκολλήσεως. (Γέλια.)

-Φιλ.: Μάλιστα. Καλώς, [σας] ευχαριστώ.

Ετικέτες: σπάστε την τηλεόραση, τραγούδι, τηλεόραση, τηλεοπτικά σκουπίδια, ανήκειν, εμπορικότητα, εμπορικές σειρές, ιδεολογία, μουσική