Ας πιούμε, λοιπόν, όλοι Κόκα-Κόλα, σαν τον Άη- Βασίλη
Ναι, φαίνεται ότι οι Πατέρες και οι Μητέρες δεν «κάθονταν φρόνιμα, να γίνουν νοικοκύρηδες». Μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία, που θα έλεγε, άκρως ειρωνικά, κι ο Καρυωτάκης για την ομοιοκαταληξία, δεν γίνηκε της ζωής τους ο σκοπός. Έτσι, όχι μόνο θεωρούσαν ότι έπρεπε να ασκούν δριμεία κοινωνική κριτική, σε σημείο που οι ομιλίες τους είναι βασική πηγή για την κοινωνική ζωή της εποχής και η κοινωνική αδικία/δικαιοσύνη ένα από τα τακτικότερα εμφανιζόμενα θέματα στις ομιλίες του Χρυσόστομου, αλλά είχαν και το νεύρο να στέλνουν επιστολές στους πολιτικούς άρχοντες, αιτούμενοι ποικίλα πράγματα(λ.χ. ο Γρηγόριος ο Θεολόγος φοροαπαλλαγές για τους φτωχούς) ή και υποδεικνύοντας ποιος είναι ο σωστός κατά Θεόν άρχοντας. Ο Μέγας 
Βασίλειος, ο Μέγας Αντώνιος, ο Άγ. Ι. ο Χρυσόστομος (βλ. εδώ στο ιστολόγιο το «κήρυγμα της κοινοκτημοσύνης» ), οι Φιλοκαλικοί Πατέρες, ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς έχουν υποδείξει ή και καταδείξει και την ιδανική κοινωνία ακόμη, με φράσεις και επιχειρηματολογία πολύ αιχμηρή και καθόλου συμβιβασμένη με οποιοδήποτε κατεστημένο. Έτσι, κάποιος ιστορικός σημαντικότατος της εποχής είχε αποκαλέσει τον Χρυσόστομο «σχεδόν σοσιαλιστή». Το ίδιο και ο Μέγας Βασίλειος, ο Άη Βασίλης που λέει και ο (ηλιθιωδέστατος, πράγματι) συρμός, είχε ένα τέτοιο όραμα για την κοινωνία, με την οποία έκρινε και κατέκρινε την υπάρχουσα. Καταλαβαίνουμε με όλα αυτά και πόσο ελάχιστα ‘παιδιά της εποχής’ τους ήταν…[ 🙂 ]Το παρακάτω μεταφρασμένο απόσπασμα είναι από την ομιλία του Μ. Βασιλείου «Σε πείνα και ξηρασία«, εποχή ανάλογη με την σημερινή… :
«Λαοί, ακούστε· χριστιανοί, δώστε προσοχή, διότι αυτά τα λέει ο Κύριος, όχι μιλώντας ο ίδιος στον λαό με την φωνή του, αλλά σαλπίζοντας με τα στόματα των δούλων, σαν με όργανά του. Να μην φανούμε οι λογικοί άνθρωποι σκληρότεροι από τα άλογα ζώα. Διότι εκείνα χρησιμοποιούν από κοινού όσα φυτρώνουν εκ φύσεως στην γη. Και των προβάτων τα κοπάδια βόσκουν στο ίδιο και το αυτό βουνό και πάμπολλα άλογα μοιράζονται την ίδια πεδιάδα και όλα τα είδη των ζώων μεταξύ τους έτσι παραχωρούν το ένα στο άλλο την απαιτούμενη απόλαυση των τροφών. Μόνο εμείς οι άνθρωποι κάνουμε δικά μας τα κοινά και κατέχουμε για τον εαυτό μας αυτά που ανήκουν στους πολλούς. Ας ντραπούμε των εθνικών τις φιλάνθρωπες διηγήσεις. Σε μερικούς από αυτούς κάποιος φιλάνθρωπος νόμος προέβλεπε ένα τραπέζι και κοινά τρόφιμα και θεωρούσε το λαό σαν μία πολυάνθρωπη οικογένεια.
Ας αφήσουμε όμως τους εθνικούς κι ας έρθουμε στο παράδειγμα των τριών χιλιάδων· ας γίνουμε ζηλωτές της οργάνωσης των πρώτων χριστιανών, όπου όλα σ’αυτούς ήταν κοινά(Πραξ. 2, 44), δηλαδή η ζωή, η ψυχή, η συμφωνία, το κοινό τραπέζι, η αδιαίτερη αδελφοσύνη, η ανυπόκριτη αγάπη, που ένωνε τα πολλά σώματα σε ένα και συνάρμοζε τις διάφορες ψυχές σε μια ομόνοια.»
Παρ’όλ’αυτά, ήταν κάποιος «ομαδάρχης», διοικητής οικοτροφείου της «Ζωής» της δεκαετίας του ’60 που κατηγόρησε νεαρό τρόφιμο φοιτητή, επειδή του είπε κάτι για την κοινωνική δικαιοσύνη, θυμίζοντάς του το παλαιο-διαθηκικό κατόπιν: «Του Κυρίου η Γη και το πλήρωμα αυτής». Ο ίδιος θεωρούσε ότι αυτά τα έλεγε η …ΕΔΑ, οι πράκτορές της και «ο Μαρξ, που ήθελε να καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία»…
Και επειδή τα πιο πολλά ειλικρινά και ποτέ δεν θα ήθελα να τα λέω εγώ, τα αφήνω σε εσάς, ρητά ή άρρητα ή όπως τέλος πάντων σας βγαίνουν… 🙂
Ετικέτες: πρωτοχριστιανική κοινότητα, χριστιανικός κομμουνισμός, Εν λιμώ και αυχμώ, Κοινοκτημοσύνη, Μέγας Βασίλειος, Μαρξ, Πρωτοχρονιά, Σωματείο Ζωή, Σε πείνα και ξηρασία, Χριστιανικός Σοσιαλισμός, ατομική ιδιοκτησία, ζώα
Ιστολογικόν σημειωματάριο φιλαλήθους (philalethe00) 
1 Ιανουαρίου, 2011 στο 3:17 ΜΜ |
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ…
ΑΛΛΑ…………….
ευλογησον…
ΛΕΙΠΕΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ….ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ.
(((((Ο της κοκα-κολα σαντα κλαους….χτυπαει σα διαφημηση….))))
1 Ιανουαρίου, 2011 στο 7:00 ΜΜ |
ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΟΜΟΡΦΗ ΕΙΚΟΝΑ!!!!
Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟῦΜΕ…………………..
+ΒΟῆΘΕΙΑ ΜΑΣ, Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣίΛΕΙΟΣ…………ΑΜΗΝ+
**********************************************
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 Ιανουαρίου, 2011 στο 11:28 ΜΜ |
Ο δεσμός της ψυχής με το Χριστό, πηγή χαράς
**************************************
AΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ+
**************************************
Εάν, σύμφωνα με τις συμβουλές του Παύλου,
νεκρώσαμε τα μέλη μας, που επιθυμούν τα γήινα
(πρβλ. Κολοσ. 3, 5) και φέρουμε διαρκώς, μέρα και νύκτα, τη νέκρωση του Ιησού στο σώμα μας.
εάν είμαστε έτοιμοι, αποφασισμένοι, μιμούμενοι το Χριστό, να υποστούμε μαρτυρικό θάνατο για χάρη Του,
η πληγή από το νεκρό σώμα δεν θα προχωρήσει αναγκαστικά προς την ψυχή,
που είναι ελευθερωμένη από το δεσμό της με αυτό.
Ατιμώσεις, εξευτελισμοί και ζημίες και θάνατοι συγγενών δεν θα αναστατώσουν το νου,
ούτε θα στρέψουν την ψυχή από τα υψηλά και ουράνια, στην αγάπη για τα γήινα με τα εδώ παθήματα…
Και γενικά η ψυχή, που δέθηκε μια για πάντα με τον πόθο για τον Κτίστη και που συνήθισε να χαροποιείται και να ευφραίνεται με τις εκεί πνευματικές ομορφιές,
δεν θα μεταβάλει τη χαρά και την ευθυμία της από την ποικίλη μεταβλητότητα των σαρκικών παθημάτων.
Αλλ’ αυτά που για τους άλλους είναι λυπηρά,
η ενωμένη με τον Κτίστη ψυχή θα τα δεχθεί σαν επιπρόσθετη ευφροσύνη.
1 Ιανουαρίου, 2011 στο 11:31 ΜΜ |
Ζῇ Βασίλειος, καὶ θανὼν ἐν Κυρίῳ.
Ζῇ καὶ παρ᾽ ἡμῖν, ὡς λαλῶν ἐκ τῶν βίβλων,
Ἰανουαρίοιο θάνες, Βασίλειε, πρώτῃ.
—Το συγγραφικό έργο του Άγίου Βασιλείου του Μέγα
Τα έργα του κατατάσσονται σε τέσσερεις κατηγορίες:
Δογματικά συγγράμματα.
α) «Ανατρεπτικός του Απολογητικού του δυσσεβούς Ευνομίου». Αποτελείται από τρία βιβλία και καταφέρεται ενάντια του αρχηγού των Ανομοίων Ευνομίου.
β) «Προς Αμφιλόχιον, περί του Αγίου Πνεύματος». Επιστολική πραγματεία προς τον επίσκοπο Ικονίου Αμφιλόχιο σχετικά με το Άγιο Πνεύμα.
Ασκητικά συγγράμματα.
α) «Τα Ηθικά». Συλλογή 80 ηθικών κανόνων.
β) «Όροι κατά πλάτος». Περιέχει 55 κεφάλαια με θέμα γενικές αρχές του μοναχισμού.
γ) «Όροι κατ’ επιτομήν». Περιέχει 313 κεφάλαια που αναφέρονται στην καθημερινή ζωή των μοναχών.
δ) «Περί πίστεως».
ε) «Περί κρίματος».
στ) «Περί της εν παρθενία αληθούς αφθορίας». Έργο σχετικό με την παρθενική ζωή.
Ομιλίες.
Ορισμένες από τις ομιλίες του είναι:
α) «Εις την Εξαήμερον». Συλλογή 9 ομιλιών με θέμα τη δημιουργία του κόσμου.
β) «Εις του Ψαλμούς». Συλλογή 18 ομιλιών με αφορμή το περιεχόμενο των Ψαλμών του Δαυίδ.
γ) «Περί του ουκ έστιν αίτιος του κακού ο Θεός».
δ) «Περί πίστεως».
ε) «Κατά Σαβελλιανών, Αρείου και Ανομοίων».
στ) «Προς τους νέους, όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων». Το διασημότερο από τα κείμενα του Βασιλείου, στο οποίο πραγματοποιεί προσπάθεια γεφύρωσης μεταξύ χριστιανικής και κλασσικής παιδείας.
ζ) «Προτρεπτικός εις το άγιον βάπτισμα».
η) «Εις το πρόσεχε σεαυτώ».
θ) «Προς Πλουτούντας».
ι) «Εν λιμώ και αυχμώ».
ια) «Εις την μάρτυρα Ιουλίτταν και περί ευχαριστίας».
Επιστολές.
Σώζονται 365 επιστολές με το όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, που καλύπτουν την εικοσαετία από την επιστροφή του στην Καισάρεια από την Αθήνα έως και το θάνατό του.
2 Ιανουαρίου, 2011 στο 10:34 ΜΜ |
Κάποια καλή μας φίλη του ιστολογίου είχε την καλή και καίρια έμπνευση να μας στείλει το παρακάτω άσμα επί τη εορτή(<άδω)……. 🙂
(Οι φράγκικες κοσμικές ζωγραφιές μπορούν να αγνοηθούν… 🙂 ) Ιδού…..:
Ειλικρινά την ευχαριστώ!!! -και πράγματι είναι ένα συγκινητικό κομμάτι, νομίζω… ζητώντας παράλληλα συγγνώμη για την αργοπορία να ανταποκριθώ στην ανάρτηση…
3 Ιανουαρίου, 2011 στο 1:23 ΜΜ |
ΤΑ ΑΛΛΑ …
ΑΠΟ ΠἎΝΩ,
ΠΟΥ ΕΣΤΑΛΕΙΣΑΝ
ΔΕΝ ΣΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ?
(((ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ
ΔΕΝ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝΕ ΔΥΤΙΚΟΥΡΕΣ….ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ)))))
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ!
3 Ιανουαρίου, 2011 στο 4:09 ΜΜ |
Κοιτάζοντας την εικόνα του αγίου, δεν μπορώ να μην τη συγκρίνω με τη ζωγραφιά του «σαντα-κλαους», στην αμερικάνικη πάντα εκδοχή του. Ο ένας ασκητικότατος, πανεπιστήμων, απ’οτι διάβασα πάντα είχε ρυτίδες στο μέτωπο σαν πάντα να σκεφτόταν ή να τον ανησυχούσε κάτι, ελεήμων, φιλόπτωχος, κλπ. Ενώ άλλος, στρουμπουλός, καλοφαγάς (περιμένει σε κάθε σπίτι να βρει γάλα και κουλουράκια) με ροδοκόκκινα μάγουλα, χαζοχαρούμενος, επισκέπτεται τα σπίτια με μεγάλη άνεση, πάνω σε ένα ανετοτατο έλκρηθρο, πολύ ζεστά ντυμένος, σε αντιδιαστολή με το δικό μας άγιο που η παράδοση θέλει να ταξιδεύει φτωχικά ντυμένος και να επισκέπτεται τος φτωχούς- πρβ «το βλογημένο μαντρί» του Φ.Κόντογλου. Πώς καταντήσαμε να ξεχάσουμε μία τόσο ευλογημένη παράδοση και να μιλάμε κι εμείς σήμερα στα παιδιά για αυτό το χαζοχαρούμενο κατασκεύασμα της κόκα-κόλα…
Καλή και ευλογημένη χρονιά! 🙂
3 Ιανουαρίου, 2011 στο 4:51 ΜΜ |
@ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΙάΤΙΚΗ….
…προφανώς και δεν υπάρχει σύγκριση… 🙂 Τα παραθέματα, για τα οποία ευχαριστούμε, είναι όντως χρυσός ατόφιος… αλλά και οι Kutless είναι βαρύτιμοι, γιατί γράφουν ειλικρινά και αυθόρμητα…
@Παιδί Βιολί Το Αληθινό
…πολύ καλησπέρα…!!! 🙂 Τι μπορώ να πω κι εγώ..; Μας τα είπες όλα… Από τη μια η ευζωία-θάνατος και από την άλλη η σταυρωμένη αγάπη-ζωή: για αυτό, ΠΒΤΑ μου, άλλωστε, ο σαντα-κλάους εκφυλίστηκε, έγινε τελείως «περίγελως», δεν εμπνέει σεβασμό. Δυο λίρες η αλήθεια και τρεις τα παραμύθια, που λέει και κάποιος…
Ευχαριστούμε…! Επίσης!!!!… και, ειλικρινά, θα σου έλεγα να μας κάνεις, όσο δεν μας κουράζεσαι, συχνότερα τέτοια σχόλια, ε..; 🙂
3 Ιανουαρίου, 2011 στο 11:23 ΜΜ |
ναι , ναι
………………………
να μας κᾶνεις τέεεεετοια σχο0000όλια
διοτι μονοι μας δεν ημποροῦμεν να τα επινοῆσομεν!!!!
:-s