Ο φίλος μας ο Φώτανδρος μας απέστειλε επί τη ευκαιρία της συμπλήρωσης δέκα(10) στιχουργικών του παρεκβάσεων ένα στιχούργημα που έχει τον χαρακτήρα, εν τινί μέτρω τουλάχιστον, υμνογραφίας, θα λέγαμε ίσως και Ωδής, αν και όχι βέβαια με την καλβική έννοια*. Εδώ, ο φίλος μας μας μιλάει για κάποιον καϋμό του με την ερωτική έννοια και μορφή-είδος. Όπως έλεγε και ο ευαίσθητος πνευματικά και στα άκρα ποιητής Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον «Επιτάφιό» του (στον Μ. Βασίλειο) για την σχέση του με τον Μ. Βασίλειο, οι έρωτες και οι πόθοι οι πνευματικοί, όπως μας περιγράφει την αδελφική φιλική σχέση του με τον Βασίλειο, μόνο είναι αυτοί που δεν μαραίνονται σαν τα άνθη του έαρος, της άνοιξης, διότι αυτοί είναι που τρέφονται από το Πνεύμα… Αλλά, βέβαια, πάντοτε τα -εν πολλοίς, όχι με την δυϊστική, Δυτική έννοια του «actus purus»– αγνά αισθήματα, οποιαδήποτε, όπως μας διδάσκουν οι Πατέρες όπως ο Χρυσόστομος, νομίζω ταπεινά και εγώ, ότι είναι καλό και, ακόμη, ωφέλιμο να γίνονται γνωστά……
Ύμνος εις την αυτοκρατορία(μέρος Α’)
Έμμετρη υμνογραφία: Ύμνος εις την αυτοκρατορία
για χώρα που έπλασε του Τριφεστίωνα η φαντασία
όπου θα σώζονται τα δευτερογενή χαρακτηριστικά
όσων κορασίδων οποίες νεανίες ποθούνε σαρκικά.
Νεανίας πολυφίλτατος στεναχωριέται
διότι αυτοκρατορία πλέον δε λογιέται
κατέρρευσε σε μια αλγόεσσα στιγμή
δίχως εξήγηση δια πως μα και γιατί.
Θαρρείς πως τούτα γίνονται δια ένα σκοπό
να σου προσδίδουν ευκαιρία για συλλογισμό
εν άρχη ας σταθώ να θυμηθώ τα γενομένα
μια γνωριμία του Τριφεστίωνα ήτο για μένα.
Εσύστησε μου μια λιπαροπλόκαμη και λευκωλένα
πληρώθηκα με συναισθήματα αγνά μα βεβιασμένα
καθίστηκα παρά της ίνα θωρώ την ευμορφιά της
ενέπνευσε πνοή ζωοδόχο με τη γλυκιά ματιά της.
Ήγγικεν ύστερα εγγύτερα μας ο μελανόδερος Ηλίας
ένας ηθικός, χριστιανός από την Ιερουσαλήμ νεανίας
ερώτησε αν γιγνώσκει τα ματόκλαδα που βρίσκουμε
αυτή γλυκά αποκρίθηκε αν κρίσεως το ερώτημα είναι.
*διότι ο Κάλβος δεν αφιέρωσε σε καμιά πολυαγαπημένη του κάποια ωδή, αφού «τα μέτρα των ωδών του» ήσαν «υψηλά, σοβαρά/τους αγώνες εκάλυπτον/εκτεταμένους», όπως έλεγε και ο Καρυωτάκης σε ωδή προς αυτόν, την «ωδή εις Ανδρέαν Κάλβον».
Ετικέτες: Φώτανδρος, Φώτανδρος ο Έλληνας, έρως ανίκατε μάχαν
4 Ιουνίου, 2010 στο 10:24 ΜΜ |
poly wraio…
auto mou arese…
ETH POLLA +THEOXARITWTA
EIS TON POIHTHN…
ME EN XRISTW AGAPH
NA ME SYGXWREI+
-KAI KALO PARADEISON…
A+
5 Ιουνίου, 2010 στο 9:52 ΜΜ |
poly wraia kai H foto
zwgrafia
cartoon….
AX BRE ******* POU EISAI NA DEIS TI KANEI O FWTS
GIA SENA…. 🙂
7 Ιουνίου, 2010 στο 12:20 ΠΜ |
ναι. το ποίημα που έγραψε ο φιλαλήθης δε μου άρεσε ούτε εμένα.
5 Ιουνίου, 2010 στο 9:58 ΜΜ |
@agapi
Όπως λέει κι’ ο ποιητής που γνωρίζει ο Φώτανδρος 🙂 :
«κι εσύ που στάθηκες για μέ η Πολυαγαπημένη/ στη μνήμη μου είσαι μακρινή, ψυχρή σαν πεθαμένη/– σαν πεθαμένη άλλων καιρών– μέσα σ’ υγρή μια κρύπτη…»
6 Ιουνίου, 2010 στο 2:06 ΜΜ |
sygnwmi
poios poiHths to leei ayto ?
kai giati to egrapses twra?
den katalavainw,,,
oxi gia mena -elpizw…
eyxaristw
kali kyriaki
+kali evdomada…
6 Ιουνίου, 2010 στο 3:26 ΜΜ |
@agapi
… Καλημέρα. Το έγραψα, εμ, για τον Φώτανδρο, προφανώς. 🙂
Ποιητής: Κώστας Ουράνης (έτσι, Φώτανδρε; ), τίτλος: Ερώτων θάνατοι.
Ιδού και ένα ακόμη:Καλή εβδομάδα και καλή σημερινή…
6 Ιουνίου, 2010 στο 11:08 ΜΜ |
EYXARISTW POLY 🙂
NA EISAI KALA…
einai poly wraio=dynato poiHma
alla sto telos -ekei pou leei
«makryni-psixri san pethameni…»
einai poly thlivero kai odyniro…
kalo diavasma
gia tin exetastiki
kali dinami+
7 Ιουνίου, 2010 στο 3:24 ΠΜ |
Ιδού και το άλλο που ήθελα να δήτε και που δεν καταχώρησα παραπάνω… : http://xantho.lis.upatras.gr/test2.php?art=154
Φώτανδρε, καλησπέρα,εγώ απλώς παραθέσεις κάνω εδώ… 🙂
Την αγάπη μου…
7 Ιουνίου, 2010 στο 3:50 ΜΜ |
«AGAPH EINAI H ZWH KI AGAPH MONO…»
poly wraio ayto,,,,
aporia:
sygnwmi…
poio poiHma ennoei o Fwt/s oti egrapses esy philalethe00? kai den tou arese kiolas…
den katalava to xazon…
an thelete mou eksigite.
eyxaristw
7 Ιουνίου, 2010 στο 6:10 ΜΜ |
@agapi
Καλησπέρα… Προφανώς, εδώ εννοεί το παράθεμα του Ουράνη, από ό,τι μου έχει πη και κατ’ιδίαν. 🙂
7 Ιουνίου, 2010 στο 9:57 ΜΜ |
EYXARISTW!
apla to antegrapses!
den einai diko sou!
eprepe na pei-tou tade den mou arese!
dioti etsi emperdeuthein! 🙂