Στιχουργικές παρεκβάσεις(10): Υμνογραφική παρέκβαση : «Ύμνος εις την αυτοκρατορία» του Φώτανδρου του Έλληνος, μέρος Α’

Ο φίλος μας ο Φώτανδρος μας απέστειλε επί τη ευκαιρία της συμπλήρωσης δέκα(10) στιχουργικών του παρεκβάσεων ένα στιχούργημα που έχει τον χαρακτήρα, εν τινί μέτρω τουλάχιστον, υμνογραφίας, θα λέγαμε ίσως και Ωδής, αν και όχι βέβαια με την καλβική έννοια*. Εδώ, ο φίλος μας μας μιλάει για κάποιον καϋμό του με την ερωτική έννοια και μορφή-είδος. Όπως έλεγε και ο ευαίσθητος πνευματικά και στα άκρα ποιητής Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον «Επιτάφιό» του (στον Μ. Βασίλειο) για την σχέση του με τον Μ. Βασίλειο, οι έρωτες και οι πόθοι οι πνευματικοί, όπως μας περιγράφει την αδελφική φιλική σχέση του με τον Βασίλειο,  μόνο είναι αυτοί που δεν μαραίνονται σαν τα άνθη του έαρος, της άνοιξης, διότι αυτοί είναι που τρέφονται από το Πνεύμα… Αλλά, βέβαια, πάντοτε τα -εν πολλοίς, όχι με την δυϊστική, Δυτική έννοια του «actus purus»– αγνά αισθήματα, οποιαδήποτε, όπως μας διδάσκουν οι Πατέρες όπως ο Χρυσόστομος, νομίζω ταπεινά και εγώ, ότι είναι καλό και, ακόμη, ωφέλιμο να γίνονται γνωστά……

Ύμνος εις την αυτοκρατορία(μέρος Α’)

Έμμετρη υμνογραφία: Ύμνος εις την αυτοκρατορία

για χώρα που έπλασε του Τριφεστίωνα η φαντασία

όπου θα σώζονται τα δευτερογενή χαρακτηριστικά

όσων κορασίδων οποίες νεανίες ποθούνε σαρκικά.

Νεανίας πολυφίλτατος στεναχωριέται

διότι  αυτοκρατορία πλέον δε λογιέται

κατέρρευσε σε μια αλγόεσσα στιγμή

δίχως εξήγηση δια πως μα και γιατί.

Θαρρείς πως τούτα γίνονται δια ένα σκοπό

να σου προσδίδουν ευκαιρία για συλλογισμό

εν άρχη ας σταθώ να θυμηθώ τα γενομένα

μια γνωριμία του Τριφεστίωνα ήτο για μένα.

Εσύστησε μου μια λιπαροπλόκαμη και λευκωλένα

πληρώθηκα με συναισθήματα αγνά μα βεβιασμένα

καθίστηκα παρά της ίνα θωρώ την ευμορφιά της

ενέπνευσε πνοή ζωοδόχο με τη γλυκιά ματιά της.

Ήγγικεν ύστερα εγγύτερα μας ο μελανόδερος Ηλίας

ένας ηθικός, χριστιανός από την Ιερουσαλήμ νεανίας

ερώτησε αν γιγνώσκει τα ματόκλαδα που βρίσκουμε

αυτή γλυκά  αποκρίθηκε αν κρίσεως το ερώτημα  είναι.

*διότι ο Κάλβος δεν αφιέρωσε σε καμιά πολυαγαπημένη του κάποια ωδή, αφού «τα μέτρα των ωδών του» ήσαν «υψηλά, σοβαρά/τους αγώνες εκάλυπτον/εκτεταμένους», όπως έλεγε και ο Καρυωτάκης σε ωδή προς αυτόν, την «ωδή εις Ανδρέαν Κάλβον».

Ετικέτες: Φώτανδρος, Φώτανδρος ο Έλληνας, έρως ανίκατε μάχαν