Ο βίος του είναι μία σπουδή στην αλαζονεία της εξουσίας, στον ιερό θυμό, και στην ψυχοσωματική καθαρτική και θεωτική δύναμη του Πνεύματος.
1)Τρεφόταν με ακρίδες και μέλι άγριο , παρόμοια με τους Κλέφτες της ρωμαΐικής μας θεοκεντρικής αναρχίας, αυτό ήταν το τίμημα της Ελευθερίας τους. Ήταν έτσι ο πρώτος μοναχός. Αυτό δε καθώς ο μοναχισμός προ Χριστού θεωρείται ανύπαρκτος, ίσως ανέφικτος, και όταν υπήρχε(Ρηχαβίτες, λ.χ.) λειτουργούσε ως διαμαρτυρία στον τρυφηλό βίο ορισμένων στο Ισραήλ.
2) Το κήρυγμά του υπήρξε αρκετά αυστηρό, αν δούμε π.χ. τους χαρακτηρισμούς του προς τους Φαρισαίους και άλλους. Είναι, θα λέγαμε, σε ύφος Προφητών Παλαιάς Διαθήκης με φράσεις σκληρότατες και θυμίζει και τον Χρυσόστομο. Κάποιοι σκανδαλίσθηκαν από αυτό. Όμως, πρέπει να πούμε, ότι αυτός ο ιερός θυμός δεν ακυρώνει την σύνολη αγιοπνευματική καθαρότητα των ανδρών, αφού ο Χρυσόστομος από την μία υπήρξε άτεγκτος και άκρως ελευθεροστόμος ελεγκτής πάντων(βλ. «Άρπαξ(=καπιταλιστής κτλ., σε σημερινή μορφή) ει; Ου σιγώ».) και από την άλλη ήταν τρυφερότατος, γλυκύτατος, γεμάτος με μία αγάπη αυτοθυσιαστική που ήταν κατάφορτη με κατάνυξη.
3)Τρίτον, δοκίμασε την αυθαιρεσία και κακία της εξουσίας στο πρόσωπο του Ηρώδη. Τον ήλεγχε εξακολουθητικά για τις πονηριές του και για αυτό, εν τέλει, τον καρατόμησε όπως τον… Σαιν -Ζυστ. Παρόμοιες καταστάσεις βίωσαν πάρα πολλοί Άγιοι, ιδιαίτερα στα χρόνια της τυραννίας του Imperium Romanum(ι.Χρυσόστομος), όπως, παρακάτω, η εικονιζόμενη Αγία, Οσ. Ξένη.
Άραγε έχουμε την παρρησία να τους μοιάσουμε κατά τι; Μην ξεχνάμε, ότι ο Μέγας Βασίλειος στον τομέα της παρρησίας θαυμάζει τον «αναρχικό»(ο Ραφαηλίδης τον αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αρχαίου τέτοιου) Διογένη τον λεγόμενο Κυνικό…… 🙂
Ετικέτες: Αγία Ξένη, Αγιολογικά, Αντίσταση στους ισχυρούς της γης, Ιωάννης Πρόδρομος, άρχοντες του αιώνος τούτου, ασκητισμός, ελευθερία συνείδησης, εξουσία του σκότους, θεοκεντρική αναρχία, μοναχισμός
8 Ιανουαρίου, 2010 στο 10:25 ΠΜ |
Mεγάλη η χάρη του,μεγάλη η παρρησία του.
Στις μέρες μας κυκλοφορούν ψευτοβαπτιστές και ψευτοχρυσόστομοι, που έχουν βαριά και σκιαχτερή φωνή,ζούνε όμως μέσα στο βελουδο και τα μανικετόκουμπα και άντε να βρεις άνθρωπο από κάτου. Έχει και κάτι άλλους, που ζούνε μεν εξωτερικά ασκητική ζωή μέχρι καζαντζακικής αποστροφής των εγκοσμίων, είναι όμως βουτηγμένοι στην αλαζονεία της ψευδευσέβειας και στην κακία του αφορισμού και της αυτοδικαίωσης.
Οι άγιοι ήταν ισορροπημένοι. Άντε να βρεις σήμερα αυθεντικότητα. Δύσκολο…
Καλή χρονιά φιλαλήθη, με αναρτήσεις διαυγείς παρρησίας και αλήθειας όπως πάντα κάνεις, εύχομαι.
8 Ιανουαρίου, 2010 στο 9:32 ΜΜ |
@π παντελεημων
σε ευχαριστούμε πολύ! Συμφωνώ με τις επισημάνσεις… Καλή χρονιά και ευλογημένη!!! Ο Ορθόδοξος ασκητισμός, όπως το έχει φωτίσει και ο ι. Χρυσόστομος, έχει σαφέστατο κοινωνικό χαρακτήρα. Αμεριμνία για το δικό μου βιοτικό πρόβλημα -κοινοβίου ένεκεν- σημαίνει, ότι κάθε άλλο παρά αδιαφορώ για την κοινοβιοποίηση(-εκκλησιαστικοποίηση) του κόσμου…
9 Ιανουαρίου, 2010 στο 6:44 ΜΜ |
Και για όλους αυτούς τους λόγους, που προαναφέρθηκαν, υποβιβάστηκε σε μια απλή γιορτή που ακολουθεί απλά τα Φώτα…
9 Ιανουαρίου, 2010 στο 10:10 ΜΜ |
@γρηγόρης στ.
Ετσι, αδελφέ μου… Τους έχουν… ξεδοντιάσει τους Αγίους… Είναι μόνο κάποιοι που, τω καιρώ εκείνω, προσεύχονταν στον Θεό, φιλήσυχοι και νοικοκυραίοι. 🙂 Καλή χρονιά!!!
28 Αυγούστου, 2010 στο 11:59 ΜΜ |
Ευλογημένα τα ανωθεν εκπορευόμενα και τα εις άνωθεν αποδιδώμενα..
29 Αυγούστου, 2010 στο 3:41 ΜΜ |
ΑΠΟΤΟΜΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ +
“Ουκ έξεστί σοι έχειν, την γυναίκα του αδελφού σου”
1. Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο όποιος ζει ακόμα. Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, πού αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, πού ήταν, γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.
ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε. Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος ό,τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της.
Τότε ή αιμοβόρος Ηρωδιάς είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη. Πράγμα πού τελικά έγινε.
Έτσι, ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρα θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες. Και να τι λένε οι 24 πρεσβύτεροι της Αποκάλυψης στο Θεό για τους διεφθαρμένους: “ήλθεν… ο καιρός των εθνών κριθήναι… και διαφθείραι τους διαφθείροντας την γήν”
2. Ήλθε, δηλαδή, ο καιρός της ανάστασης των νεκρών για να κριθεί ο κόσμος και να καταστρέψεις (Θεέ μου) εκείνους, πού με τη διεφθαρμένη ζωή τους διαφθείρουν και καταστρέφουν τη γη.
Ευαγγέλιο Μάρκου, στ’ 18.
Αποκάλυψη Ιωάννου, ία’ 18.
+Απολυτίκιο. Ήχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων σοι δε αρκέσει ή μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε· ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και έν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας ύπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις αν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα τήν άμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημιν το μέγα έλεος.
+Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως πάντων υπέρτερος, των Προφητών αληθώς, αυτόπτης και Πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Προφήτα γεγένησαι· όθεν και παρ Ήρώδου, έκτμηθείς σου την Κάραν, έδραμες τοις εν Άδη, προκηρύξαι το λύτρον διό σε Ιωάννη Βαπτιστά, ποθώ γεραίρομεν.
kai
+Η ΟΣΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ ή εν Θεσσαλονίκη
Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στις 5 Απριλίου. ο άγιος Νικόδημος στον Συναξαριστή του έχει και την προσθήκη “εξ Αίγίνης καταγόμενης”.
Ή οποία – εξ Αίγίνης – ή γιορτή της, μαζί μ’ αυτήν της θυγατέρας της ΘΕΟΠΙΣΤΗΣ μεταφέρθηκε την 3η Αυγούστου, όπου και το βιογραφικό της σημείωμα.
http://www.pigizois.net/index2.htm
BOH8EIA MAS OLOI OI AGIOI TOU XRISTOU MAS+AMHN
29 Αυγούστου, 2010 στο 4:32 ΜΜ |
αγιος Θεοδωρος Στουδιτης+ –
Αυγούστου 29, 2010
«Προσκυνῶ ἐκεῖνα τά ὡραῖα πόδια, πού εὐαγγελίστηκαν τά ἀγαθά στούς ἀνθρώπους καί μέ τά ὁποῖα προετοιμάστηκε ἡ ὁδός τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου.
Φέρτε νά προσκυνήσω καί τήν τίμια ἁλυσίδα μέ τήν ὁποῖα δέθηκε ὁ πιό πολύτιμος καί ἀγγελόμορφος ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους.
Φέρτε καί τή σεβάσμια πιατέλα ὅπου τοποθετήθηκε ἡ πολυσέβαστη καί ἀπ΄ ὅλα τά χρυσάφια ἀκριβότερη Κεφαλή.
Ἀκόμα ἄν ἔβρισκα δέν θ΄ἄφηνα ἀπροσκύνητο τό φονικό μαχαίρι πού μπήχθηκε στόν ἱερό τράχηλο, οὔτε θά δίσταζα νά καταφιλήσω τό χῶμα ὅπου φρουρήθηκε ὁ θησαυρός, μέ τή βεβαιότητα, ὅτι καί αὐτό θά μοῦ μετέδιδε θεία Χάρη.»
Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης
30 Αυγούστου, 2010 στο 3:58 ΠΜ |
@Ηλίας Πατσαλίδης
Έτσι, έτσι!!! Ο Άι Γιάννης ο Πρόδρομος του οποίου προηγήθηκε χθες η μνήμη της αποτομής της τίμιας κεφαλής του να εύχεται, ως Άγιος και ειδικότερα ως μείζων εν γεννητοίς(ναι, δεν είναι ο Μεγαλέξαντρος, τελικά 🙂 ).
Σε μία έκθεση αγιογραφίας, ανακάλυψα, ότι υπάρχουν και Εκκλησιαστικές Εικόνες του Αι Γιάννη που είναι πιο γλυκείες. Πάντως, είναι γεγονός, ότι κάθε Άγιος έχει το πρόσωπό του, την ιδιοσυγκρασία του και αγιάζει εξαγιάζοντας αυτά τα ιδιώματα και γνωρίσματα, μεταποιώντας τα.
Εύχου, αδελφέ μου/μας…
30 Αυγούστου, 2010 στο 4:21 ΜΜ |
phil.-mila mas+mi mas agapas…. 😦
31 Αυγούστου, 2010 στο 12:37 ΠΜ |
Καλησπέρα! Κάτι έγραφα, αλλά σβήστηκε. 🙂 Ευχαριστούμε, έλεγα, πολύ, βρε, για το ωραίο σχόλιο. Το χρειαζώμεθα. 😉